เมื่อรักแท้ ต้องพ่ายแพ้ให้ความดูมๆ ทำให้สาวคัพเล็ก คิดจะเสริมอึ๋ม! แต่ทว่า...ความอึ๋มที่ต้องการในครั้งนี้ อาจต้องเลือกระหว่าง ซิลิโคน หรือจากการสัมผัส! --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- “ผมขออนุญาตครับ” เสียงทุ้มเอ่ยบอก ก่อนจะค่อยๆ ยื่นมือมาเปิดสาบเสื้อสีชมพูตัวที่วันเมษาสวมอยู่ให้แยกห่างออกจากกันช้าๆ การกระทำของธาวินส่งผลทำให้เธอหลับตาปี๋ กำหมัดแน่น ใจเต้นโครมคราม โครมคราม นับหนึ่งให้ถึงร้อย ความใกล้ที่เกิดขึ้น ทำให้วันเมษาได้กลิ่นโคโลญจ์ลอยมาจากตัวชายหนุ่ม นั่นยิ่งทำให้เธอใจคอไม่ดีเข้าไปอีก พ่อแก้วแม่แก้ว ช่วยลูกด้วย ตอนนี้ช่องว่างของสาบเสื้อค่อยๆ แยกห่างออกจากกันมากขึ้น เผยให้เห็นเนินอกที่วันเมษาหวงแหน เธอไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้สาบเสื้อได้หลุดพ้นจากหัวไหล่ไปแล้ว แม้ก่อนหน้านี้จะเกิดเหตุให้ต้องโชว์หน้าอกต่อหน้าใครๆ ซึ่งหนึ่งในนั้นคงมีธาวินรวมอยู่ด้วย แต่นั่นมันคืออุบัติเหตุ ชีวิตจริงใครจะมาเปิดอกให้คนอื่นดูอยู่แบบนี้ “เพื่อความดูมๆ อดทนไว้ยัยษา อดทนไว้ ไม่เขินๆ โอ๊ย! จะเป็นลมแล้ว” วันเมษาได้แต่เอ่ยประโยคนี้อยู่ในใจ แต่ยิ่งคิดทั้งหน้าและตัวเธอก็แดงซ่านไปหมด เธอมาอยู่ในจุดๆ นี้ได้ไง จุดที่ให้ผู้ชายมาจับหน้าอกแบบนี้ งื้อ! หมอธาวินยังคงนิ่ง ไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใดๆ ออกมา แต่ก็ใช่ว่าใจของหมอหนุ่มจะไม่เต้นแรง เพราะปฏิกิริยาร่างกายของวันเมษากำลังตื่นตัว ผิวขาวลออตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ คงเพราะความเขินอายที่มี ซึ่งด้วยหน้าที่การงานที่ทำอยู่ทุกวันนี้ เขาน่าจะเคยชิน จนแทบไม่รู้สึกอะไรกับการสัมผัสหน้าอกของลูกค้าที่มาใช้บริการ แต่ครั้งนี้กลับต่างออกไป ทำไมมือเขาถึงได้สั่น ตาทั้งสองข้างก็แทบไม่ได้ละไปจากหน้าอกคู่สวยของวันเมษาได้เลย “หมอคะ สะ…เสร็จหรือยังคะ” น้ำเสียงตะกุกตะกักเอ่ยถาม ขณะถามนั้นเจ้าตัวก็ห่อไหล่ไปด้วย ขืนเขายังตรวจเนื้อนมเธอต่อ มีหวังเธอได้เป็นลมล้มพับไปแน่ๆ น้ำเสียงของวันเมษา ช่วยดึงสติที่เตลิดไปไกลออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนของหมอธาวินให้ กลับมา ชายหนุ่มสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ ดีที่ตอนนี้วันเมษาหลับตาอยู่ ไม่อย่างนั้นเธอคงได้เห็นว่าเขามีบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม “ยังครับ” เพราะต้องตรวจให้ละเอียดและต้องยิ่งละเอียดเมื่อเธอคือวันเมษา --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- “สรุปหมอธาวินว่าไงบ้าง” นี่คือประโยคแรกที่ปลายสายเอ่ยทักเมื่อวันเมษารับสาย “ก็ไม่เห็นว่าไงนิแก” “ไม่เห็นว่าไง ยังไง ฉันงง” “ก็เมื่อวานเขาขอตรวจเนื้อนมฉันเพื่อจะได้กะเรื่องขนาดของซิลิโคลน” ได้ยินคำว่าตรวจเนื้อนม เก๋ไก๋ก็แทบไม่สนเรื่องอื่น “กรี๊ดดดด” เสียงกรี๊ดของเก๋ไก๋ทำเอาคนฟังหูอื้อขึ้นมาทันที นี่แค่ได้ยินว่าตรวจเนื้อนม ถ้ารู้ว่าธาวินทำอะไรที่มากกว่าตรวจตามแบบที่ควรจะเป็น เก๋ไก๋ไม่กรี๊ดจนได้ยินไปถึงดาวอังคารเลยหรือไง “แกจะกรี๊ดทำไม ฉันแสบหู” “ไม่ให้กรี๊ดได้ไง หมอวินตรวจเนื้อนมแก งั้นก็แสดงว่าหมอจับนมแกแล้วนะดิยัยษา” คำแซวของเก๋ไก๋ทำเอาวันเมษาที่ตอนนี้กำลังปั่นจักรยานไปด้วยคุยโทรศัพท์ไปด้วยนั้นแทบจะล้ม ก่อนจะรีบปั่นให้ถึงหน้าบ้าน ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก “เออ” “แล้วแกรู้สึกไงบ้าง ใจแบบว่าเต้นแรงเป็นกลองพลยามออกรบเลยม่ะ” “ก็ทำนองนั้น” ขณะตอบก็เอาเท้าสองข้างแตะพื้นหน้าบ้านไว้ เพราะดูท่าเก๋ไก๋จะยังไม่หยุดถามง่ายๆ แน่ “อายมากไหมแก” “อายสิ…แล้วนี่แกจะซักอะไรเรื่องนี้ หา” เรื่องหมอธาวินตรวจเนื้อนมว่าอายแล้ว เจอคำแซวของเก๋ไก๋เข้าไป วันเมษารู้สึกจะอายมากกว่า “ก็ฉันอยากรู้นี่ย่ะ ว่านมน้อยๆ ของแก จะตื่นมือหมอวินไหม ฮ่า ฮ่า” เก๋ไก๋หัวเราะออกมาเสียงดัง วันเมษาหมั่นไส้ ถ้าอยู่ใกล้เธอจะตีให้ตัวเขียวเชียว โทษฐานที่แซวกันอยู่ได้

บทที่ 1 ไม่ใช่สเปค

ตึก ตัก

ตึกๆ ตักๆ

ตึกๆๆ ตักๆๆๆ!!!

เสียงเต้นของหัวใจที่ดังถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลให้เจ้าของหัวใจที่ตอนนี้อยู่ในชุดเดรสยีนส์คอปกแบบแขนกุด เพิ่มความหวานของชุดด้วยการตัดต่อผ้าชีฟองสีขาวเป็นกระโปรง มีเข็มขัดเล็กๆ คาดตรงเอวที่หัวเข็มขัดออกแบบคล้ายกับกระดุมหน้าของตัวเสื้อ ส่งให้คนสวมใส่ยิ่งดูเอวบางขึ้นไปอีก

แต่เพราะอุณหภูมิในร้านอาหารที่เย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศหรือเพราะจากชายหนุ่มที่นั่งหล่ออยู่ตรงหน้ากันแน่ ถึงทำให้เธอเริ่มจะนั่งไม่ติดที่ มือที่กุมกันอยู่ตอนนี้เย็นเฉียบ คอเริ่มแห้งแต่ก็ไม่กล้าที่จะเอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบดับกระหาย

“หนาวหรือครับน้องษา” เสียงทุ้มน่าฟังของชายที่เอ่ยเรียกชื่อเล่นของวันเมษา ดังขึ้น เจ้าของชื่อจึงเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะที่เอาแต่มอง เพื่อสบตาเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ แม้จะมีแว่นสายตาของชายหนุ่มเป็นเกราะกำบังอีกชั้นก็ตามที

“นิดหน่อยน่ะค่ะ” ได้ยินเช่นนี้ ปรวีณ์ จึงลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวที่นั่งอยู่ ก่อนจะถอดเสื้อสูทออกมาคลุมไหล่มนของวันเมษาอย่างอ่อนโยน การกระทำของเขายิ่งทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะมากยิ่งขึ้นไปอีก

ก่อนที่วันเมษาจะมองใบหน้าของปรวีณ์ด้วยสายตาของความชื่นชม เขาคือชายหนุ่มในอุดมคติของเธอ เป็นชายในฝัน เป็นชายในสเปคก็ว่าได้ ปรวีณ์มีโครงหน้าที่หล่อเหลา แม้เขาจะสวมแว่นก็เป็นหนุ่มแว่นที่ดูดีกว่าใคร เรื่องหุ่นก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะเขาสูงตั้งร้อยแปดสิบ กล้ามเป็นกล้าม แถมยังเป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยของเธออีกด้วย ผู้ชายอะไรเพอร์เฟกต์

วันเมษายอมรับ ว่าได้ตกหลุมรักชายหนุ่มมาหลายปี กระทั่งเรียนจบก็ยื่นใบสมัครเข้าทำงานที่เดียวกับรุ่นพี่ที่แอบชอบ แทนที่จะเข้าไปช่วยพี่ชายบริหารงานของครอบครัวที่เป็นถึงเจ้าของโรงแรมใหญ่ในเชียงใหม่ วันแรกที่รู้ว่าตัวเองได้รับเลือกให้เข้าทำงาน เธอกรี๊ดบ้านแทบแตกมาแล้ว

ปรวีณ์เป็นช่างภาพฝีมือดีของบริษัท ลักษณะสุขุม ไม่มีข่าวคาวเรื่องชู้สาว แม้งานที่ทำนั้นจะเกี่ยวข้องกับสาวๆ มากมายก็ตาม ส่วนเธอก็เป็นแค่พนักงานฝ่ายการตลาดธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น หน้าที่การงานว่าธรรมดาแล้ว หน้าตาเธอก็ยิ่งธรรมดา มองยังไงก็ไม่ได้สวย หุ่นก็ไม่ได้ดีเลิศแถมยังเอนเอียงไปทางเตี้ยอีกต่างหาก เพราะเธอนั้นสูงแค่ร้อยหกสิบห้าเท่านั้นเอง

แถมที่หนักใจไม่แพ้ส่วนสูงหรือความสวยที่ได้มาน้อยนิดไปหน่อย ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องหน้าอกที่ไซส์มินิเหมือนเด็กมัธยมต้น ตั้งแต่โตเป็นสาวเธอไม่เคยเปลี่ยนไซส์ชุดชั้นในเลย คัพเอยังไงจนถึงตอนนี้อายุปาเข้าไปสามสิบกว่าก็ยังคงอยู่ที่คัพเออย่างนั้น (คนเกือบสวยเศร้าหนัก ยกหลังมือปาดน้ำตาเบาๆ)

แต่เพราะไม่อาจทนเก็บซ่อนความรู้สึกไว้ได้อีก เมื่อเดือนก่อน สาวคัพเออย่างเธอจึงรวบรวมความกล้าที่มีทั้งหมด ไล่ขึ้นมาตั้งแต่ตาตุ่มถึงศีรษะ แล้วเดินแบบมึนๆ เข้าไปสารภาพรักกับปรวีณ์ ลึกๆ ก็เผื่อใจหากตัวเธอต้องกินแห้ว เพราะรู้ว่าเธอคงไม่ใช่สเปคของชายหนุ่ม แต่…สวรรค์ก็เมตตาสงสาร

เพราะชายในฝันกลับตอบรับรักและตกลงที่จะลองคบหากับเธอดูเสียนี่ วันเมษาจำประโยคของปรวีณ์ได้อย่างแม่นยำ

‘ครับ…เราจะลองคบกันดู’ ประโยคนี้ทำเอาเธอนอนไม่หลับทั้งคืนก็ว่าได้ รู้สึกว่าตัวมันจะเบาๆ อิ่มทิพย์ไปเสียหลายวัน

เมื่อตกลงคบหากันแล้ว การเดตก็มาถึง วันเมษาดูเก้ๆ กังๆ ยามที่อยู่กับปรวีณ์ จากที่เป็นคนมั่นใจก็ดูจะเสียศูนย์ไปบ้าง ถัดจากเดตก็มาถึงการดินเนอร์ ซึ่งนี่คือครั้งแรกของเธอกับปรวีณ์

ตั้งแต่มาถึงชายหนุ่มคอยเทคแคร์เธอเป็นอย่างดี สั่งอาหารหน้าตาน่าทานที่กำลังนำมาเสิร์ฟในขณะนี้ให้

“ทานเยอะๆ นะครับ” เมื่อเห็นว่าพนักงานวางจานอาหารลงบนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว เสียงทุ้มที่แสนจะน่าฟังสำหรับวันเมษาเอ่ยบอก แต่ภายใต้ความน่าฟังก็แฝงความอึดอัดอยู่ในที บ่อยครั้งที่ปรวีณ์ลอบมองใบหน้าของคู่เดต แต่พอเธอหันมา เขาก็เปลี่ยนไปมองมุมอื่น

เขานั้นเป็นผู้ชายประเภทที่ไม่ชอบการจีบผู้หญิงก่อนเสียด้วย หากผู้หญิงคนไหนต้องการที่จะคบเขา เธอต้องเป็นฝ่ายเดินมาสารภาพรักก่อนเท่านั้น บวกกับความเหงาที่เกาะกุมหัวใจ ในวันที่วันเมษาเดินเข้ามาสารภาพรัก ปรวีณ์จึงตอบตกลงที่จะลองคบหากับเธอดู

“ค่ะ” ส่วนคนฟังก็เอ่ยรับเพียงแค่สั้นๆ เท่านั้น อาการประหม่าทำให้เธอแทบจะทำอะไรไม่ถูกด้วยซ้ำ จากวันที่สารภาพรักไปจนถึงวันนี้ นับๆ ดูแล้วเธอก็คบหากับปรวีณ์มาได้หนึ่งเดือนพอดี วันเวลาของความสุขช่างผ่านไปรวดเร็วจนเธอใจหาย

“อาหารอร่อยไหมครับ” เมื่อทานอาหารใกล้จะอิ่ม ปรวีณ์ก็เอ่ยขึ้น

“อร่อยค่ะ” วันเมษายิ้มรับ แค่การมาดินเนอร์กับหนุ่มที่ชอบ เธอก็อิ่มจนจุก แทบไม่ต้องกินอะไรก็ยังได้ ความรักมันช่างสวยงามอะไรอย่างนี้ โลกเป็นสีชมพูจนหลายคนอิจฉา

“ดีแล้วที่ชอบ เพราะทีแรกพี่ก็คิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะพาษาไปกินข้าวที่ไหนดี”

“ขอบคุณนะคะที่พาษามาที่นี่”

“ไม่เป็นไรจ้ะ” ปรวีณ์เอ่ยรับ ก่อนที่สายตาจะมองเลยไปยังโต๊ะตรงข้าม ที่มีสาวสวย หุ่นเซ็กซี่มาก สวมชุดเดรสสั้นสีแดงแนบเนื้อ โชว์หน้าอกดูมๆ คนหนึ่งนั่งอยู่ ทั้งสองสบตากัน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยขึ้น

“เอ่อ…ษา”

“คะ”

“เรากลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมดีกว่าไหม”ประโยคที่ได้ยิน ทำเอาช้อนที่อยู่ในมือของวันเมษาแทบจะร่วงก็ว่าได้ สีหน้าเธอดูงุนงงเป็นอย่างมากที่ได้ยินแบบนี้ น้ำตาถึงกับคลอเบ้า

“เอ๊ะ! พี่วีอย่าล้อเล่นแบบนี้สิคะ ษาตกใจหมด” วันเมษาพยายามยิ้มและหัวเราะ ทั้งๆ ที่ตอนนี้สีหน้าของปรวีณ์ไม่ได้แสดงออกว่ากำลังล้อเล่นแต่อย่างใด

“พี่พูดจริงๆ พี่ว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้หรอก สู้กลับไปเป็นเหมือนก่อนน่าจะดีกว่า”

“ทำไมพี่วีถึงคิดแบบนั้นละคะ ทั้งๆ ที่เราพึ่งจะคบกัน ทำไมถึงคิดว่าเราจะไปกันไม่ได้”

“เพราะษาไม่ใช่สเปคพี่” คำตอบของปรวีณ์ทำเอาคนฟังแทบหงาย ก่อนจะทวนประโยคที่ได้ยินด้วยเสียงสั่นนิดๆ

“ไม่ใช่สเปค”

“ใช่…พี่ขอโทษนะ พี่คงทำให้ษาผิดหวังมาก”

“ถ้าไม่ใช่สเปค แล้ววันนั้นพี่วีณ์ตอบตกลงที่จะคบกับษาทำไมคะ” เพราะเสียใจ ผิดหวัง ทำให้น้ำเสียงของวันเมษานั้นฟังดูห้วนขึ้น สีหน้านิ่งๆ ของเธอที่มองมายังปรวีณ์ก็ทำเอาชายหนุ่มอึกอัก

“เอ่อ…คือพี่”

“ษาขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” พูดจบก็ลุกพรวดออกไปทันที ก่อนจะเดินจ้ำอ้าวไปยังห้องน้ำ ปล่อยให้ปรวีณ์มองตามหลัง ก่อนจะถอนหายใจออกมาหนักๆ

“ไม่ใช่สเปค ไม่ใช่สเปค” วันเมษาเอ่ยทวนประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่หน้าห้องน้ำ เธอรู้สึกเสียใจจนอยากร้องไห้ แต่น่าแปลกที่น้ำตากลับไม่มีสักหยด เสียงพึมพำของเธอทำให้ชายหนุ่มที่พึ่งจะเดินออกมาจากห้องน้ำชายต้องหันมามอง ก่อนจะอมยิ้มเมื่อได้เห็นเธอ เพราะรู้สึกชอบสไตล์การแต่งตัว

“พูดออกมาได้ยังไงว่าเราไม่ใช่สเปค หึ๋ย” คนพึ่งอกหักหมาดๆ ยืนกำหมัดแน่น ความรู้สึกตอนนี้มันโหวงๆ ในอกบอกไม่ถูก ใจมันก็หวิวๆ ชอบกล ความรู้สึกแบบนี้หรือที่เขาเรียกว่าอกหัก คิดแล้วก็คอตก

จังหวะที่จะเดินเข้าห้องน้ำก็มีคนมาขวาง เธอเบี่ยงไปทางซ้ายเขาก็ตามมา เธอเลี่ยงออกทางขวาเขาก็ยังคงตามมาอีก ความที่เธอเอาแต่ก้มหน้ามองพื้น จึงเห็นเพียงชุดที่เขาสวม อันดับแรกที่เห็นคือกางเกงยีนส์ รองเท้าหนัง ส่วนเสื้อเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนระดับศอก แต่เขาคงจะตัวสูงมาก เพราะตอนนี้ใบหน้าของวันเมษาอยู่ตรงหน้าอกเขาเท่านั้นเอง

อ่านต่อ

ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป

หนังสืออื่นๆ ของ วรนิษฐา / Miss sexy

ข้อมูลเพิ่มเติม

สวาทรักนายเหมืองภูภูมิ (ซีรีส์เมียข้าใครอย่าแตะ)

มหาเศรษฐี

5.0

ภูตะวัน นายหัวแห่งอาณาจักรยางพาราทางปักษ์ใต้ที่จู่ๆ ก็ถูกมารดาเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเกย์ ถึงขนาดไหว้วานลูกน้องของชายหนุ่มให้ตามสืบข่าวแต่ก็ถูกจับได้เสมอๆ เมื่อคนใกล้ตัวถูกจับได้จึงต้องส่งคนไกลตัวเข้าไปทำหน้าที่แทน นั่นจึงทำให้ภูตะวันได้พบกับสาวน้อยที่ชื่อว่านับพันดาว หญิงสาวตัวเล็กผมประบ่าแววตาซุกซนและอยากรู้อยากเห็น ที่จู่ๆ ก็ทำให้หัวใจของนายหัวหนุ่มเต้นด้วยจังหวะแปลกๆ เธอมาเพื่อจับผิดเขา แต่ไปๆ มาๆ กลับเป็นมีใจให้กันอย่างไม่รู้ตัว เพราะมีใจจึงปกป้องได้แม้กระทั่งชีวิต "จูบของนับพอจะทำให้พี่ลืมจูบคุณไมค์ได้ไหมคะ" น้ำเสียงกระเส่าเอ่ยถาม "เหมือนจะยังไม่ได้" คนเจ้าเล่ห์ยิ้มตอบแล้วจูบปากอิ่มอย่างดุดันอีกครั้ง เรียวลิ้นของทั้งคู่ตะหวัดหยอกเย้าสลับดูดเม้มอย่างเป็นจังหวะ ทุกอย่างเกิดขึ้นเนิ่นนานก่อนที่ภูตะวันจะถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ทั้งคู่สบตากันและกันและนั่นก็คือคำตอบโดยไม่จำเป็นต้องเอ่ยอะไร "นับดีใจจังที่ได้รักพี่" นับพันดาวเอ่ยรับพร้อมกับซุกตัวเข้าหาภูตะวันมากขึ้น ชายหนุ่มปัดปอยผมที่ชื้นด้วยเหงื่อออกจากหน้าผากเธอแล้วจุมพิตหนักๆ อย่างเอาใจ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่หยุดแค่นั้น "อย่ารุ่มร่ามนะคะ พอแล้ว" นับพันดาวตีมือที่เริ่มซุกซนของภูตะวันเบาๆ นอกจากบ้ากามแล้วเขายังบ้าพลังอีกด้วย เธอยังไม่ทันหายเหนื่อยเขาก็จะเริ่มใหม่อีกแล้ว "ยังไม่พอ" เขาว่าอย่างติดตลกพลอยทำให้คนฟังค้อน เขาสูบพลังไปจากเธอจนหมดยังจะบอกว่าไม่พออีกหรือไง สำหรับภูตะวันแล้วเซ็กซ์แต่ล่ะวันแต่ล่ะคืนไม่เคยมีคำว่าครั้งเดียว "คนบ้ากาม" คำพูดของนับพันดาวทำให้คนฟังหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ "มีเมียน่ารักแบบนี้ใครที่ไหนจะอดใจไหว" เพราะเขินอายทำให้นับพันดาวทุบแผงอกของภูตะวันไปแรงๆ ก่อนที่เขาจะทำให้เธอครางกระเส่าออกมาอีกครั้ง ซึ่งนับพันดาวก็ไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใด จูบที่อ่อนหวานกลายเป็นเร่าร้อนดุดันชนิดที่ไม่มีใครยอมใคร

สวาทรักนายหัวภูตะวัน (ซีรีส์เมียข้าใครอย่าแตะ)

โรแมนติก

5.0

สวาทรักพ่อเลี้ยงภูเมฆ (ซีรีส์เมียข้าใครอย่าแตะ)

โรแมนติก

5.0

สวาทรักพ่อเลี้ยงภูเมฆ “นี่คุณจะใจดีจ่ายหนี้แทนณดลอย่างนั้นเหรอ” เพราะไม่พอใจกับการตัดสินใจของเภตราทำให้เสียงของภูเมฆนั้นห้วนไม่น่าฟัง “ฉันจ่ายเพื่อซื้ออิสรภาพของตัวเองต่างหากแล้วค่อยไปเอาคืนผู้ชายห่วยๆ นั่น คุณอยากได้เท่าไหร่ก็ว่ามา” มีหรือที่เภตราจะจ่ายหนี้ให้ณดลกลับกันเธอจะเอาคืนอีกฝ่ายให้สาสมต่างหาก “ผมไม่รับเงินสดไม่รับเช็คหรืออะไรทั้งนั้น สิ่งเดียวที่ผมอยากได้คือแรงและเวลา ถ้าคุณทำตัวดีๆ สามสี่ปีก็น่าจะใช้หนี้ผมได้หมด” “แล้วสิ่งที่คุณทำกับฉันเมื่อคืนมันมีค่าเท่าไหร่ ไม่พอใช้หนี้เลยหรือไง” เภตราเอ่ยถามเสียงสั่นพร้อมกับน้ำตาที่จู่ๆ ก็เอ่อออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง ภูเมฆสบตาที่แดงก่ำของเธอแล้วเอ่ยขึ้น “ไม่พอ” คำตอบของเขาช่างแสนเลือดเย็นจนทำให้เภตราจุกไปทั้งอกก่อนจะกล้ำกลืนน้ำตาลงคอ เพราะไม่อยากให้มันไหลออกมาประจานตัวเอง ในเมื่อเขาไม่เห็นค่าของมันเธอไปเก็บมาใส่ใจแล้วจะได้อะไร

ระบำรักคนพาล

โรแมนติก

5.0

งานทำบุญครบร้อยวันยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ แต่จู่ๆ อดีตคนรักของน้องสาวก็ประกาศจะแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ แถมเธอคนนั้นยังเคยเป็นอดีตคนรักของเขาอีกด้วย นั่นทำให้คริสบินตรงกลับมาที่เมืองไทยเพื่อสะสางความแค้นให้เขาและน้องผู้จากไป +++++++++++++++++ “คุณ” ลลิตาอุทานออกมาอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าคนที่ยืนกดออดอยู่หน้าบ้านเป็นคริส ชายหนุ่มรู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่ “ขอเข้าไปหน่อย” แขกที่ไม่ได้รับเชิญเอ่ยบอกแต่เจ้าบ้านสาวกลับไม่ยอมทำตามเช่นกัน “ฉันไม่สะดวก คุณมีอะไรก็พูดมาได้เลย” “แน่ใจหรอกว่าจะให้ผมพูดตรงนี้” “แน่ใจ” ลลิตาเชิดหน้าขึ้นสูง เธอต้องเอาชนะผู้ชายคนนี้ให้ได้ จะไม่ยอมให้เขาเห็นความอ่อนแอแน่นอน “โอเค แน่ใจก็แน่ใจ บังเอิญว่าผมยังเก็บคลิปเซ็กซ์ของเราไว้ดูต่างหน้า” “ว่าอะไรนะ!” คำพูดของคริสทำให้ลลิตารู้สึกเย็นวาบไปถึงตัว เพราะอารมณ์ในตอนนั้นมันพาไปเธอจึงยอมให้เขาถ่ายทุกอย่างเก็บไว้ ไม่คิดว่าวันนึงคลิปบ้าๆ นั่นจะตามมาหลอกหลอนเธอ “ได้ยินชัดแล้วนี่” “แต่ฉันลบมันไปแล้วกับมือ” ลลิตามั่นใจว่าเธอลบคลิปที่ว่ากับมือแล้วทำไมคริสถึงยังมีอีกหรือว่าเขาหลอกให้เธอตายใจ “ลบเสียเมื่อไหร่เพราะก่อนหน้านั้นผมสำรองไฟล์ไว้ดูหลายไฟล์ คิดถูกจริงๆ ที่ทำแบบนั้น” “สารเลว” “นอกจากมีคลิปแล้วผมยังเปิดดูมันบ่อยๆ ด้วยนะ คุณไม่อยากดูบทรักของเราหน่อยเราเหรอ” คริสเอ่ยอย่างไม่ไยดีราวกับเรื่องที่เขาทำนั้นเป็นสิ่งปกติ “คุณมาหาฉันเพื่อเอาคลิปอุบาทว์ๆ นั่นมาขู่อย่างนี้นะเหรอ” “ผมไม่ได้ขู่” “แล้วต้องการอะไร” “วันหยุดสุดสัปดาห์นี้ช่วยหาเวลาให้ผมหน่อย ขอแค่สามวันเท่านั้น” นั่นคือหนึ่งในแผนที่จะทำลายผู้หญิงตรงหน้าของคริส “ถ้าฉันปฏิเสธล่ะคะ” ลลิตาจ้องตาเขากลับมาอย่างไม่กลัวเช่นกัน “คุณก็น่าจะเดาได้ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง คลิปในมือผมมันคงทำให้คุณดังกระฉ่อนทีเดียวล่ะ” ชายหนุ่มยิ้มมุมปากพร้อมหัวเราะออกมาเล็กน้อย คำขู่ของเขายังคงได้ผลกับลลิตาเรื่องแบบนี้คนที่เสียหายที่สุดคงเป็นผู้หญิงแบบเธอ “ถ้าคลิปนั่นหลุดขึ้นมา คุณเองก็จะดังกระฉ่อนไปด้วยไม่ใช่หรอ หน้าที่การงานที่คุณโหยหาและสร้างมันของคุณจะพังทลายไปเหมือนกัน” “มันคือเรื่องส่วนตัวฝรั่งเขาไม่แคร์เรื่องนี้หรอกอีกอย่างในคลิปนั้นก็ไม่เห็นหน้าผมด้วยสิ”

พรหมจรรย์ดอกหญ้า

โรแมนติก

5.0

คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ยังเวอร์จิ้น! มาแก้ไขปริศนาประโยคนี้กันค๊า โดยแกนนำคือรอยส์ซีอีโอหนุ่มที่ตกหลุมรักลูกน้องคนเก่งที่มีสถานะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างขวัญชีวาเข้าอย่างจัง กระทั่งเธอก็มีเหตุให้ยื่นใบลาออก รอยส์จึงใช้ความเจ้าเล่ห์เข้าล่อหลอกเพื่อให้เธอตกหลุมพราง แต่ดูเหมือนเขาต่างหากที่จะตกหลุมพรางที่ตัวเองขุดไว้เสียเอง ในเมื่อต้องการเรื่องอะไรจะปล่อยเธอไป ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกลไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องได้ด้วยคาถา โอมมมม เพี้ยงงงงง

กามเทพเสนอรัก

มหาเศรษฐี

5.0

เธอถูกคนใกล้ตัวคิดร้ายและเขาคือเจ้าชายขี่ม้าขาว รวีคือหญิงสาวที่รอดตายจากการถูกลอบฆ่า เธอดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากก้นเหมืองและคนที่ช่วยชีวิตเธอไว้คือภีม บางคนกล่าวไว้ว่าความรักครั้งนี้ของภีมเกิดขึ้นจากความสงสาร แต่ชายหนุ่มก็พิสูจน์ให้เห็นว่าความรักที่เกิดจากความสงสารนั้นไม่ผิด เขารักเธอ รักผู้หญิงแปลกหน้าที่ใสซื่อและไร้พิษภัย เพราะรักจึงทุ่มเทและเลือกที่จะปกป้อง ใครหน้าไหนก็แตะเธอไม่ได้

หนังสือที่คุณอาจชอบ

มาเฟียร้ายห่วงรัก ซีรี่ย์ สี่หนุ่มมาเฟีย

วรดร

4.7

แรกเริ่มเขา 'ซื้อ' เธอมาเพื่อบำบัดความใคร่ เมียชั่วคราวที่มีไว้แก้เหงา แต่สุดท้ายแล้ว...เมียชั่วคราวนั่นแหละ ที่อยากได้เป็นเมียจริงๆ ผู้หญิงสู้ชีวิตอย่างนับดาว...ไม่ยอมแพ้โชคชะตาที่นำพาตนเองไปรับบทน่าอดสู เธอถูกหลอกจากคนที่ไว้ใจที่สุด!! กับการ 'ขายตัว' เขาเหยียดหยามสารพัด ดุถูกจนเธอเจ็บช้ำเจียนตาย เธอเลือกทางหนี เพื่อจบปัญหาน่าปวดหัวครั้งนี้.... ขอเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตแบบใหม่ แต่ทำไมล่ะ?...ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอ ในเมื่อเขาชิงชังเธอนักหนานี่นา?????

เมีย(เก่า)ฉันเป็นเศรษฐี

Axel Bob

5.0

เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูเรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า"เจียงซุ่ย ทำไมถึงหย่ากับคุณยู่น่ะ" เจียงซุ่ยยิ้ม"เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก" อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที "คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ"

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter

5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

อรนุช เทพทัต

4.9

หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย" รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ

หงส์ขย่มมังกร(นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

ซีไซต์

5.0

รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน

ต้องมนต์บุปผา

ซีไซต์

5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

แหล่งข้อมูล

สำหรับผู้เขียน ติดต่อเรา แท็ก หนังสือจบเล่ม

ลิงค์นำเสนอ

กฎหมาย

เงื่อนไขการให้บริการ คำชี้แจงความเป็นส่วนตัว การร้องเรียนเรื่องลิขสิทธิ์

ดาวน์โหลดแอป

APP STORE

GOOGLE PLAY