โปรย : เมื่อหลานสาวข้างบ้านเติบโตมาอวบอัดน่าฟัดเป็นบ้า คุณอาแสนดีอย่างเขาจะอดรนทนไหวได้แค่ไหน.. **************************************** หัวใจของเธอเต้นรัว กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ของอาใหญ่ก็เท่า ๆ นี้.. เธอหยิบมันขึ้นมาแล้วเอามาลองเลียรอบ ๆ ด้วยใจระทึก สมมุติว่ามะเขือยาวคือลำเอ็นของอาใหญ่ เลียจนถ้วนทั่ว ดูดมันเข้าไปในปากแล้วชักเข้าชักออก อา แค่นี้มันก็ทำให้เธอแฉะ.. ไม่ไหวแล้ว ! เด็กสาวรูดทั้งกางเกงนอกในลงไปที่หัวเข่า แล้วเอามะเขือยาวที่ชุ่มน้ำลายของตัวเองไปรูดที่กลางกลีบแรง ๆ ขยับไปจ่อรูน้อยที่ฉ่ำแฉะด้วยน้ำเมือกคาวสาว ก่อนดันมันจมเข้าไปในรูช้า ๆ “ อื๊อออ ” เธอครางกระเส่า รู้สึกแน่นตึงและเสียววูบในรูร่อง เธอค่อยขยับมันช้า ๆ ชักเข้าชักออก ถึงแม้มันจะเข้าไปในตัวเธอได้แค่ความยาวไม่ถึงสองนิ้วเพราะขนาดอวบใหญ่ แต่เธอก็เสียวจนหูอื้อตาลาย และคนที่แอบมองจนตาถลนยิ่งพลุ่งพล่านกว่า อาใหญ่นั่นเอง !
บ่ายสามโมงตรง
แท็กซี่คันหนึ่งจอดที่หน้าบ้านสองชั้นท้ายซอย ก่อนประตูจะเปิดออก ผู้ชายคนหนึ่งเดินลงมา
เขาร่างใหญ่ล่ำสันที่สวมแจ็คเก็ตสีเขียวทหาร กางเกงยีนสีดำ มีเป้สะพายหลังใบโตสีเดียวกับแจ็คเก็ตที่คล้องไว้หัวไหล่ขวา เมื่อรวมกับใบหน้าคมสันแต่ดุดันก็ทำให้เขามองดูน่าเกรงขามเหมือนพวกทหารในสนามรบอะไรทำนองนั้น
เขายืนมองบ้านหลังนั้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมา
นานแล้วสินะ สิบกว่าปีที่เขาจากที่นี่ไป..
เขาล้วงกระเป๋าหยิบกุญแจที่เจ้าของบ้านให้ไว้ก่อนหน้านี้ออกมาไขประตูรั้วแล้วเดินเข้าไปด้านในอย่างเงียบเชียบ หลานสาวคนโปรดของเขาคงยังไม่กลับจากเรียนพิเศษ
น้องแยม หนูน้อยของอาใหญ่..
ใหญ่ รักษ์ราชย์ นั่นคือชื่อของชายวัยสามสิบสี่หน้าตาคมเข้ม เจ้าของเรือนกายกำยำสูงใหญ่ถึงเมตรแปดสิบห้า ทหารสไนเปอร์รับจ้างในต่างประเทศที่ตกลงใจลาออกเพื่อกลับมาใช้ชีวิตเงียบ ๆ ในบ้านเกิดเมืองนอน
การปลิดชีวิตคนมันบั่นทอนจิตวิญญาณของเขาให้ แหว่งวิ่น จึงตัดสินใจเกษียณก่อนเวลาแล้วกลับมาพักผ่อนเสียก่อน เงินค่าจ้างที่เขาได้รับตลอดการทำงานร่วมสิบปีทั้งงานราชการและงานนอก มันทำให้เขามีเงินมากพอที่จะใช้จ่ายไปจนตายโดยไม่ต้องทำมาหากินอะไรเลยก็ได้
คนแรกที่เขาติดต่อหาก็คือ พี่ยิ่งยศ หรือพี่ยศ พี่ชายที่สนิทวัยสี่สิบที่เขารักและเคารพเหมือนพี่ชายแท้ ๆ เป็นเพื่อนบ้านตั้งแต่สมัยอยู่เมืองไทย เห็นกันมาตั้งแต่เด็กอยู่ด้วยกันมาทุกช่วงชีวิต ตลอดจนตอนที่พี่ยศเรียนมหาวิทยาลัยปีสามแล้วไปพลาดทำผู้หญิงท้อง หลังจากคลอดลูกแล้วก็อยู่กันได้ไม่นาน เธอคนนั้นก็หนีไป ทิ้งลูกสาวที่น่ารักน่าชังไว้ให้พี่ยศดูแล
น้องแยม คือเด็กน้อยคนนั้น..
เขามักจะช่วยพี่ยศดูแลหลานเสมอ แต่หลังจากนั้นห้าปีเขาก็มีเหตุที่ต้องย้ายตามแม่ที่แต่งงานกับฝรั่งไปอยู่ต่างประเทศและสมัครเข้าเรียนหลักสูตรทหารบก พรสวรรค์ที่ยิงปืนแม่นอย่างกับจับวางทำให้เขาได้รับตำแหน่งพลแม่นปืนพิเศษของกองทัพหรือสไนเปอร์ มักจะได้รับมอบหมายให้ทำงานชิ้นสำคัญอยู่เสมอ
ด้วยงานที่ยุ่งและเขาต้องไม่เปิดเผยตัวตน ทำให้ไม่ได้พัก ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเลย จนกระทั่งตอนนี้ที่ตัดสินใจเลิกทำมันนั่นแหละ แม่ของเขากับพ่อเลี้ยงฝรั่งก็จะตามมาด้วย แต่ขอเวลาจัดการอะไรทางโน้นให้เรียบร้อย
เขาตัดสินใจมาหาพี่ยศก่อนที่จะขึ้นไปทางเหนืออันเป็นที่ทางที่แม่ของเขาซื้อไว้ และกะว่าจะไปทำรีสอร์ทเล็ก ๆ อยู่ ที่นั่น เขาเซอร์ไพรส์พี่ยศด้วยด้วยการบอกอีกฝ่ายทางเฟชบุ๊กก่อนขึ้นเครื่อง พี่ยศมารอรับเขาที่สนามบินด้วยความดีใจเพราะไม่ได้เจอน้องรักนานเหลือเกิน และก็มีเซอร์ไพรส์กลับเช่นกัน
‘ เมียพี่รอคลอดลูกอยู่ที่โรง’บาล เอ็งเอากุญแจกลับไปรอที่บ้านก่อนเลย ’
พี่ยศหมายถึงภรรยาคนใหม่ นั่นทำให้เขาต้องถือกุญแจแล้วนั่งแท็กซี่มาที่นี่แต่เพียงลำพัง
‘ วันธรรมดาหลังเลิกเรียน น้องแยมจะเรียนพิเศษเลิกตอนหกโมงเย็น กลับมาเจออาใหญ่ต้องเซอร์ไพรส์มากแน่ ๆ ’ พี่ยศพูดด้วยรอยยิ้ม เพราะรู้ดีว่าสมัยเด็ก ๆ ลูกสาวตนเองชอบไปอยู่กับใหญ่มากเหลือเกิน เพราะอีกฝ่ายตามใจหลานอยู่เสมอ
เขาเห็นหลานในเฟชบุ๊กจากที่พี่ยศอัพโหลดรูปภาพบ้าง เธอโตขึ้นมาก ก็ปีนี้เธออายุสิบแปดแล้ว หากยังเป็นหลานสาวแก้มยุ้ยที่น่ารักของอาใหญ่เหมือนเดิม แต่ด้วยอาชีพการงานทำให้เขาเองไม่มีเวลาที่จะเล่นโซเชียลใด ๆ ทั้งสิ้น จึงไม่ได้คุยหรือติดต่อใครเลย มีเพียงพี่ยศคนเดียวที่เขาแอดเฟซบุ๊กไว้แต่ก็ไม่ได้คุยกันมากนัก
ขณะกำลังไขประตูบ้าน พลันนั้นมือของเขาก็ชะงักหูได้ยินเสียงบางอย่างเหมือนคนคุยกัน
ใคร ไหนว่าไม่มีคนอยู่บ้านไง ?!
เขาดันประตูเข้าไปอย่างเงียบเชียบแล้วสืบเท้าไปยังที่มาของเสียงด้านซ้ายมือ
“ อย่านะ ไม่เอา พอแล้ว ” เสียงหวานของผู้หญิงอันสั่นกระเส่า นอกจากนั้นยังมีเสียงแหบห้าวผสานหอบหายใจของผู้ชายด้วย
“ ไม่เอา ไม่พอ อีกนิดนะ ”
“ เดี๋ยวพ่อกลับมาเห็น ”
“ ไม่มีใครเห็นหรอก พ่อแยมก็ต้องเฝ้าน้าเพ็ญไง คืนนี้จะได้กลับหรือเปล่าก็ไม่รู้ ให้เก่งอยู่เป็นเพื่อนนะ ”
แยม นั่นมันชื่อหลานสาวของเขา !
โปรย : " ขออีกครั้งได้ไหม " " หมายถึงโอกาสเหรอคะ " " ก็ โอกาสด้วย อย่างอื่นด้วย " เธอยิ้ม ขยับเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ " อย่างอื่นนี่คืออะไรเหรอคะ " ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลงที่ซอกคอ และเธอตั้งใจแตะริมฝีปากให้ถากบนใบหูของเขา เพียงเท่านั้นเลือดหนุ่มก็เดือดพล่านเหลือเกินแล้ว " พูดได้เหรอ " " ถ้าไม่อยากพูด ทำเลยก็ได้ " ++++++++++++ มาเซ้ นางเอกเราสู้คนค่ะคุณขา หมายเหตุ : แมธธิว พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง คุณแสนร้าย , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "
จะผิดไหม ถ้าอยากมีอะไรกับเพื่อนรัก เขาอยากสอดเสยลำใหญ่เข้าไปในกายเธอเหลือเกิน..เช่นเดียวกับเธอที่อยากให้เขาเข้ามาลึกๆ แรงๆ
พี่สาวครับ ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มแล้วครับ ผมอยากกอด อยากหอม อยากจับ อยากเหลือเกินครับ อยากจะจับพี่ทำเมีย...
เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" "จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ" "ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ"
คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
"หัวใจ ความรัก และภักดี เขาจะเลือกอย่างไหน" “ไอ้เพชรแกเอาไป นี่เมียแก!” หญิงสาวที่อยู่ในชุดนอนมีร่องรอยฉีกขาด ถูกผลักเข้าไปในกระท่อมเก่าซอมซ่อของพัชระหรือทุกคนเรียกกันว่า เพชร ซึ่งเป็นเพียงช่างคนหนึ่งในไร่ชาของที่นี่ “คุณจันทร์นี่มันอะไรกันครับ” เจ้าของหนวดเคราครอบหน้าหันไปมองคนบนพื้นแล้วหันมาถามนางจันทร์นิล ด้านหลังก็มีลูกน้องของเจ้านายอีกสองคน “นังอ้อนมันร่านไง มันมาอ่อยผัวลูกสาวฉัน ไอ้เพชรฉันยกนังอ้อนให้แกจัดการ” นางจันทร์นิลชี้นิ้วใส่ลูกเมียน้อยของสามีอย่างจงเกลียดจงชัง “จัดการยังไงครับคุณจันทร์” พัชระได้ยินว่าคนที่ตนแอบรักถูกทำร้าย แววตาของเขาก็ประกายแข็งกร้าวขึ้นด้วยความโกรธ “ก็จัดการมันให้เป็นเมียแกซะ เดี๋ยวนี้เลย!” (เมียร้อนจำยอมรัก)
หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ" เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"