ภาพของมารดาที่นอนจมกองเลือดท่านหมดสติอยู่บนพื้นมาพร้อมกับข่าวร้ายทางการแพทย์ที่ ‘มนต์มีนา’ แอร์โฮสเตสคนสวยซึ่งเพิ่งจะได้เริ่มงานบริการบนเครื่องบินต้องเข่าทรุด เธอต้องการเงินเพื่อมาจ่ายค่า medical treatment ในการยื้อชีวิตของมารดาเดี๋ยวนี้! แล้วจะทำอย่างไรได้!! นอกจาก...หวนกลับไปหา ‘คาร์โล คัสล์ซัน’ ซาตานรูปหล่อ เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ดั่งนายแบบ CEO หนุ่มเจ้าของสายการบินคัสล์ซันแอร์ไลน์ที่เธอเป็นลูกจ้างอยู่ โดยเธอต้องจำใจรับข้อเสนอของเขาที่ต้องยอมพลีกายให้กับเขาเพื่อแลกกับเงินก้อนโต! แอร์โฮสเตสสาวสวยหลายคนที่ยืนออกันอยู่ในโถงกว้างของตึกสำนักงานคัสล์ซันกรุ๊ป ไม่ได้สะดุดนัยน์ตาสีคาราเมลเข้มของคาร์โลเลยสักนิด สายตาแหลมคมปานเหยี่ยวของชายหนุ่มมองผ่านผู้หญิงเหล่านั้น จนสะดุดกับเรือนร่างระหงของเธอที่เพียงเห็นแค่ด้านข้าง คาร์โลก็มั่นใจได้ว่า...สาวสวยคนนั้นไม่น่าจะเป็นคนอื่นคนไกล เมื่อไม่ว่าจะพยายามลืมหล่อนเท่าไร!! เขาก็ไม่เคยลืมหล่อนได้เลยสักครั้ง ‘น้องน้อยในอดีต’ ความทรงจำที่แสบสันต์ถึงทรวง ดังนั้นในเมื่อตอนนี้ เธอกล้ากลับมาเผชิญหน้ากับเขา ซาตานรูปหล่อที่ถนัดเรื่องการทำสัญญาธุรกิจแบบแยบยลจึงยื่นข้อเสนอให้สุดทรามกับ ‘อดีตคนรัก’ นั่ นคือ... เธอจะต้อง ‘ให้ทายาท’ แก่เขาเป็นการตอบแทน! ใช่แล้ว... คาร์โลจะฉวยโอกาสนี้ ‘แก้แค้น’ เธออย่างสาสม ชนิดที่เธอคาดไม่ถึงด้วย! “ไม่มีทาง!! ฉันจะไม่ยอมโง่ถูกเธอหลอกซ้ำสองได้อีกครั้ง… มีนาหวังว่าคงจำกันได้นะ” ทั้งรักทั้งแค้น...แน่นไปทั้งอก....
บทที่1.แรกพบ
คาร์โลว สัตญาณุเศรษ คัสล์ซัน หนุ่มลูกครึ่งไทยสวีเดนบุตรชายเพียงคนเดียวของคุณพิไลพรรณ สัตญาณุเศรษ คัลส์ซันไฮโซคนดังของประเทศไทยที่แต่งงานไปกับมหาเศรษฐีหนุ่มชาวต่างชาติ เกเกอร์ลี่ คัสล์ซัน เจ้าของธุรกิจสายการบินข้ามชาติขนาดใหญ่ของประเทศสวีเดนที่ร่ำรวยติดอันดับโลก หลบมาพักรักษาตัวอยู่เมืองไทยเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์เนื่องจากความคึกคะนองในวัยหนุ่ม อายุยังน้อยแต่เป็นหนุ่มหน้าตาดีมีเสน่ห์ดึงดูด มันเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นของตัว คาร์โลว คัสล์ซัน ทำให้มีสาวน้อยสาวใหญ่ทุกวัย เข้ามารุมล้อมตั้งแต่ยังเป็นหนุ่มไม่เต็มตัว จนคุณพิไลพรรณเอื้อมระอาเพราะความเจ้าเสน่ห์ของลูกชายเพียงคนเดียว ใบหน้าคร้านคมมีส่วนผสมลงตัวพอดีระหว่างสายเลือดตะวันตกกับฝั่งเอเซียจนทำให้รูปโฉมของคาร์โลวเข้าขั้นหนุ่มรูปงาม รอยยิ้มทรงเสน่ห์โปรยยิ้มหวานออกมาแต่ละทีทำให้สาวน้อยอ่อนระทวยลงได้อย่างง่ายดาย ญาติผู้ใหญ่ทางฝั่งคุณพิไลพรรณมารดามีพื้นเพอยู่ทางแถบภาคใต้ของประเทศไทย จังหวัดกะบี่ติดชายทะเลงดงาม อ่าวนางที่เต็มไปด้วยทิวทัศน์ของทะเลสวย คาร์โลว คัสล์ซัน จึงมาพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านญาติโดยมีบอดี้การ์ดคอยตามดูแลอีกที เบทเทอร์ ลีมานบอดี้การ์ดหน้าเข้มคอยดูแลอย่างใกล้ชิดจนชายหนุ่มเริ่มเบื่อหน่ายที่มองเห็นแต่หน้าขรึมเข้มของบรรดาบอดี้การ์ดของตัวเอง แทนที่วงหน้าหวานๆของสาวน้อยวัยละอ่อนเหมือนเช่นเคย
ในวันหนึ่งคาร์โลวแอบหลบหนี เบทเทอร์ ลีมานบอดี้การ์ดตัวเองออกมาเดินเล่น ชายหนุ่มเดินโขยกเขยกออกมาจากบังกะโลหลังน้อยที่พักอาศัยอยู่ ซึ่งคุณพิไลพรรณมารดามีส่วนรวมเป็นเจ้าของกึ่งหนึ่ง เขาจึงพักผ่อนโดยมีคนคอยสอดส่องดูแลอย่างไม่ให้คาดสายตาตามคำบัญชาของคุณพิไลพรรณ ร่างสูงเก้งกางของหนุ่มน้อยวัย20ปี เดินกระปรกกระเปลี้ยด้วยความอ่อนแรง เมื่อรู้สึกเจ็บจี้ดๆ ตามบาดแผลที่บริเวณขาของตัวเองที่ฝืนทนเดินหนีมาเป็นเวลานาน เขาเบื่อหน่ายรำคาญทุกๆ สิ่งรอบตัว สายตาคมมองตรงไปข้างหน้า เขาเห็นเด็กสาววัยรุ่นหน้าตาน่ารักวัยของหล่อนไม่น่าเต็ม15ปี นั่งซบใบหน้าร้องไห้เสียใจอยู่ริมทะเล จึงรู้สึกสงสารเห็นใจ เมื่อมองเห็นไหล่กลมมนสั่นไหวเพราะแรงสะอึกสะอื้น
“เป็นอะไรนะ...ทำไมมานั่งเศร้าแถวนี้? มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า” ชายหนุ่มทรุดตัวนั่งใกล้ๆ เด็กสาวแปลกหน้า พร้อมกับเอ่ยถามอย่างห่วงใย มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเมื่อเห็นไหล่กลมมนไหวสั่นน้อยๆ
มนต์มีนา แก้วฟ้าเด็กสาวผู้สูญเสียบิดาไปหมาดๆ หล่อนเขม่นมองใบหน้าคมเข้มของชายแปลกหน้าผ่านม่านน้ำตาที่ยังคงไหลริน ร่างเล็กๆ ขยับตัวหนีอย่างหวั่นกลัว เธอยกฝ่ามือเรียวเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าลวกๆ ลอบมองสำรวจชายแปลกหน้าที่มีร่างกายไม่สู้ดีอย่างระแวงสงสัย วงหน้าของเขาซีดเซียว บ่งบอกถึงความเจ็บปวดที่กำลังผจญ ทำให้ มนต์มีนาคลายความเกรงกลัวไปได้ระดับหนึ่ง
“เป็นใบ้หรือไง...ถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ...” เขาบ่นเบาๆ ก่อนจะเอนกายลงนอนบนพื้นทรายเนื้อละเอียดริมทะเล พรางพริ้มเปลือกตาหลุบลงอย่างเหนื่อยอ่อน
“มีนา...ไม่รู้นี่ว่าคุณต้องการอะไร? เราไม่ได้รู้จักกันเสียหน่อย”มนต์มีนาก้มใบหน้าลง หล่อนบ่นออกมาอุ๊บอิ๊บอยู่ในลำคอ เสียงเล็กๆหวานใสกระทบใจของคาร์โลว จนเขาต้องลืมตาขึ้นมอง ดวงตาสีคราลาเมลเข้มหวานฉ่ำ เมื่อเผลออมยิ้มตามเสียงหวานใสที่ได้ยิน
“ถึงไม่รู้จักกันตอนนี้ แต่ต่อไปต้องรู้จักกันอยู่แล้วน่า เพราะตอนนี้เราสองคนก็กำลังคุยกันอยู่นี่ พี่ชาร์ล อยู่ที่กรีนแบร์รีสอร์ทน้องล่ะชื่ออะไร”คาร์โลว เอ่ยบอกชื่อไทยของตัวเองให้เด็กสาวน่ารักอย่างมนต์มีนาได้รู้จักอย่างที่ไม่เคยแนะนำตัวเองแบบนี้กับใครมาก่อน น้อยคนที่จะรู้ว่าคาร์โลวมีชื่อไทยที่คุณพิไลพรรณตั้งให้ มันเป็นชื่อแสนหวงสำหรับคนพิเศษเท่านั้นที่ชายหนุ่มจะอนุญาตให้เรียกได้ แต่กับเด็กสาวน่ารักน่าเอ็นดูอย่างมนต์มีนา คาร์โลวหลุดปากเอ่ยบอกชื่อของตัวเองอย่างหลงลืม
“บอกไม่ได้...คุณพ่อบอกว่าไม่ให้มีนาคุยกับคนแปลกหน้า” มนต์มีนากล่าวเสียงสั่นๆ ส่ายใบหน้าเดี๊ยะ!! เมื่อนึกถึงคำสั่งสอนของบิดา
“มีนาเหรอ...น่ารักดี เรียกพี่ว่านพก็ได้ เพราะพี่น่าจะแก่กว่ามีนาหลายปีอยู่ เห็นไหมแค่นี้เราก็รู้จักกันแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างอารมณ์ดีแย้มยิ้มติดเรียวปากอย่างน่ามอง
“อื่อ...” มนต์มีนาพยักใบหน้ารับรู้ แต่ไม่ยอมเอ่ยปากพูดตอบออกไป
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เจียงหว่านฉือตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ทีแรกเธอยังคิดว่าสามีของเธอที่แต่งงานกันมาเป็นเวลาสามปีนั้นมาที่นี่เพื่อดูอาการของเธอ แต่ไม่คิดเลยว่า ชายคนนั้นกลับเดินไปที่ห้องผู้ป่วยข้างๆ เพื่อดูแลผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และเพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขายังต้องการส่งเธอเข้าคุกด้วย "2500 ล้าน เพื่อแลกกับการตบผู้หญิงของคุณหนึ่งฉาด"เจียงหว่านฉือมองไปที่เขาอย่างเย็นชา "เราหย่ากันเถอะ"" เธอรับใช้เขาอย่างอดทนมาเป็นเวลาตั้งสามปี ตอนนี้ เธอขอไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอจะกลับไปสืบทอดมรดกมหาศาลของตระกูล
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
เรื่องราวของใบหม่อนที่ทะลุมิติไปยังโลกสุดแปลกและสุดแสนจะแฟนตาซี ที่สำคัญดันไปเกิดใหม่ในตอนที่กำลังจะคลอดลูก ในชีวิตที่แล้วแม้แต่แฟนยังไม่มีแต่ทำไมพอได้เกิดใหม่ทั้งที ถึงให้เกิดมาในตอนที่กำลังจะคลอดลูกพอดี แล้วสาวโสดอย่างเธอจะทำยังไงดี คลอดลูกออกมาเป๋นแฝดสามว่าลำบากแล้ว แต่ครอบครัวนี้กลับยากจนข้นแค้น นี่ไม่ใช่ว่าพระเจ้ากลั่นแกล้งเธอเหรอ เธอไปทำอะไรให้พระเจ้าโกรธเคืองกัน
"เราหย่ากันเถอะ"หนึ่งประโยคนี้ ทำให้ชีวิตการแต่งงานสี่ปีของฉินซูเหนียนกลายเป็นเรื่องตลก ในขณะนี้ ฉินซูเหนียนถึงตระหนักว่าสามีของเธอไม่เคยมีใจให้เธอ น้ำเสียงของเขาเย็นชา: "ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉันมีเพียงหว่านหว่านอยู่ในใจ และคุณเป็นเพียงแผนชั่วคราวในการจัดการกับการแต่งงานในครอบครัวที่กำหนด" ด้วยความสิ้นหวัง ฉินซูเหนียนลงนามในใบหย่าอย่างไม่ลังเล ถอดผ้ากันเปื้อนของภรรยาที่ดีออก สวมมงกุฎของราชินีขึ้นมา และกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ กลับมาอีกครั้ง เธอไม่ใช่คุณนายลี่ที่สวยแต่เปลือกอีกต่อไป แต่เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่น่าทึ่งใจ เธอแสดงความสามารถต่อหน้าคนอื่นๆ และอดีตสามีที่หยิ่งก็ถามเธอว่า: "ฉินซูเหนียน นี่เป็นเคล็ดลับใหม่ของเธอในการดึงดูดฉันงั้นเหรอ" ก่อนที่เธอจะพูดอะไร ประธานลึกลับก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาและประกาศไปว่า "ดูให้ชัดเจน นี่คือคุณนายฟู่ คนอื่นห้ามเข้าใกล้เธอ" ฉินซูเหนียนถึงกับพูดไม่ออก อดีตสามีก็ตกตะลึงไปด้วย
สำหรับเขาผู้หญิงก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่ เขาไม่เคยมีความรักไม่เคยรักใคร แต่พอได้มาเจอเธอ เพื่อนของน้องสาวเขา ใจที่ด้านชากลับเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง…
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."