เมเด้น สาวน้อยอายุ18ปีหกเดือน จู่ๆลุงหน้าหล่อก็กลับมาจากต่างประเทศ เขาเป็นเพื่อนสนิทของคุณพ่อที่หล่อเหลาเอามากๆ เพื่อนๆกรี๊ดลุงสลบแต่เธอกลับหนีห่างเพราะว่าเขาหื่นแบบสุดๆ
คุณลุงขา อย่ามาหื่น
ตอน เกือบ
หลังจากที่ลุงบ็อบกลับมาไทยได้เดือนกว่าๆ เขาก็ลงทุนเปิดร้านอาหารไทยสไตล์กึ่งผับที่ใหญ่เอามากๆ
เขาหุ้นกับคุณพ่อของเมเด้นโดยตัวเขาเองออกเงินส่วนใหญ่ ทว่าเขากลับยกให้คุณพ่อกับคุณแม่บริหารแทนเพราะว่าเขาจะไปลงทุนอย่างอื่นอีก
ลุงบ็อบมาเที่ยวที่บ้านของเมเด้นบ่อยมากเพราะว่าที่ไทยแล้วเขาไม่มีญาติที่ไหนเลย แถมยังมีจุดประสงค์แอบแฝงที่เขามาอยู่ทุกวัน
สาวน้อยเมเด้นกำลังเดินออกมาจากที่สอนพิเศษ เธอติวสอบเข้ามหาลัยกับเพื่อนๆทั้งวันตั้งแต่เช้าจนเย็น
เพื่อนๆสามคนเดินเรียงกันออกมา ในกลุ่มเมเด้นสวยที่สุด แถมเธอยังสูงขาวขายาวตัวเพรียวบางเฉียบยังกะนางแบบ
วันนี้เมเด้นใส่กางเกงยีนส์ดาเด็ปทรงรัดรูป ตูดของเธองอนงามเตะตา และใส่เสื้อยืดตัวเล็กสีแดง
เต้าน้อยๆของเธอนูนแน่นเสื้อตัวเล็กจนเห็นขนาดทั้งหมด นมของเธอไม่ใหญ่แต่แน่นดึ๋งดั๋งทรงสวยอิ่มเอิบ
"เมจ๊ะ วันนี้แม่ให้ลุงไปรับได้ไหมเอ่ย พอดีแม่กับพ่อติดงานอยู่ที่ร้านน่ะจ๊ะ" แม่โทรมาหาเมเด้น
"ไม่เอาอ่ะ หนูกลับแท็กซี่เองค่ะ" เมเด้นรีบสวนทันควัน เธอไม่ชอบขี้หน้าลุงหน้าหล่อคนนี้เลย
เขาแอบมองเธอด้วยสายตาหื่นราวกับจะกลืนกินทุกครั้งที่เจอะเจอ
เขามักจะหาเรื่องถูกเนื้อต้องตัวของเมเด้น แบบว่าได้นั่งเบียด ได้โดนไม้โดนมือหรือว่าได้อยู่ใกล้ๆแขนชนกัน เขาหาเรื่องทำได้หมด
จนเมเด้นรังเกียจต่อให้เขาจะหล่อปานพระเอกหนังก็ตาม
"แต่ลุงจะถึงแล้วนะ" แม่ย้ำ
"ไม่เอา หนูไม่ชอบเค้า แม่ให้คนอื่นมารับหนูไม่ได้เหรอ" เมเด้นบ่น
"เอ้าก็คนอื่นจะไว้ใจได้รึเราน่ะเป็นสาวเป็นแส้แล้วนะ แล้วอย่าขึ้นแท็กซี่ล่ะไม่ได้เห็นข่าวหรือที่โดนข่มขืนในรถ" แม่ตอกกลับมาเสียงดุ
ตื๊ด! ๆ ๆ เมเด้นกดตัดสายแล้วกัดฟันกร่อดๆ
ยี้! ๆ ๆ เธอยืนกระทืบเท้าแบบเด็กน้อยไม่พอใจจนเพื่อนๆงง
"เป็นอะไรเม" เพื่อนสาวคนนึงถาม
"ตาลุงบ็อบจะมารับฉัน" เมเด้นตอบอย่างอารมณ์เสีย
เพื่อนอีกคนตาโต เธอออกอาการตื่นเต้นจนออกนอกหน้า "หรือ พี่คนนั้นน่ะนะ ขอไปด้วยสิ"
"ใช่ ๆ พวกเราขอไปกับลุงบ็อบได้ไหมอ่ะ" เพื่อนอีกสองคนอ้อนขอ
"พวกเธอจะบ้ารึ บ้านฉันมันไปคนละทาง เธอจะเรียกแท็กซี่กลับมาอีกรอบรึยังไงล่ะ" เมเด้นตอบ
"ก็ให้ลุงสุดหล่อของเธอวนกลับมาส่งไง แล้วฉันจะลากเค้าเข้าบ้านซะเลยฮิ ๆ" เพื่อนอีกคนเอ่ย
ฮ่า! ๆ ๆ เพื่อนสาวสองคนหัวเราะตาม
"แหวะ พวกแกนี่ ร่านเกิ๊น" เมเด้นหยอกเพื่อนแรง
ตุ๊บ! ๆ ๆ เธอวิ่งหนีหลังจากว่าเพื่อน
แก! ยัยเม! หยุดนะ! เพื่อนๆวิ่งไล่เมเด้นกันใหญ่
ผมที่หนีบผมของเมเด้นหลุดร่วง ผมยาวสลวยของเธอปลิวว่อนโบกสะบัด กระเป๋าสะพายสีชมพูของเธอแกว่งไปมา
เอี๊ยด! ๆ ๆ รถสปอร์ตหรูแบบสองประตูสีดำวิ่งมาจอดสลักหน้าของเมเด้น
ป๊าบ! ๆ ๆ โอ๊ย! เพื่อนๆที่วิ่งตามมาทันเอามือฟาดตูดของเธอจนร้องเจ็บ
หนุ่มตัวสูงขาวเดินลงมาจากรถแล้วยืนตระหง่านอยู่ตรงหน้า เมเด้นเงยหน้ามองลุงที่ตัวสูงกว่าเธอมาก
"สวัสดีค่ะคุณลุง" เพื่อนๆสามคนยกมือไหว้อย่างงดงามแบบสุดๆ พวกเธอยืนบิดเมื่อเห็นหนุ่มลูกครึ่งที่หล่อเฟี้ยวอยู่ตรงหน้า
ลุงบ็อบไว้ผมทรงรากไซรและเจาะหู เขาดูร้ายๆยังกะพระเอกในหนังซีรี่ย์
จมูกของเขาโด่งเฟี้ยวปากแดงและตาดุ คิ้วของเขาดกเข้มหนาแทบจะชนกัน แขนของเขาล่ำใหญ่จนเสื้อสูทที่ใส่แทบจะแตกระเบิดออกมาเพราะมัดกล้าม
"สวัสดีครับสาวๆ" ลุงบ็อบก้มหัวคำนับตอบและยิ้มยิงฟัน เขามีลักยิ้มบุ๋มๆและมีเขี้ยวสเน่ห์แหลมๆละลายใจสาวๆ
"ฮือ! สวัสดีค่ะ ๆ ๆ " เพื่อนๆเมเด้นถึงกับครางตอบและสวัสดีซ้ำ พวกเธอยืนจิกมือจิกแขนตัวเองด้วยความเขินอายจนเกร็ง
ทว่าเมเด้นกลับไม่ชอบเลย เธอเกลียดสายตาหื่นๆของลุงที่โปรยปรายใส่พวกเธอ แถมเขายังเล่นหูเล่นตากับเพื่อนๆ สำหรับฉลาดอย่างเมเด้นแล้วเธอรู้เลยว่าเขาเป็นคนยังไง
"หิวแล้วอยากกลับบ้าน" เมเด้นบ่นแล้วเดินมาขึ้นรถ
"บ๊ายบาย ๆ " ลุงบ็อบยืนโบกมือให้เพื่อนๆ
"อร๊าย! บ๊ายบายค่ะ บายๆ" เพื่อนๆโบกมือจูบส่งลาให้ลุงกันใหญ่
"แหวะ หล่อตายละ" เมเด้นมองออกมาจากกระจกข้างแล้วบ่น เธอเบ้ปากสีชมพูเรียวเล็กได้น่ารักน่าชัง
ปั่ง! ลุงขึ้นมานั่งรถแล้วปิดประตู เขาหันมามองใบหน้าสวยๆของเมเด้นแล้วยิ้มหวานใส่
"ทำไมไม่ไปล่ะ" เมเด้นบ่น
หิ! ๆ ลุงบ็อบยักคิ้วข้างนึง เขาเอนตัวมาหาเมเด้นและโอบตัวเธอไว้
ยี้! เมเด้นหลับตาปี๋ เธอเอาสองมือยันหน้าหล่อๆของลุงแล้วถอยหน้าหนี
ฟุ่บ! ท้ายทอยของเธอชนเบาะนั่งจนขยับไปไหนไม่ได้ เนื้อตัวบางๆของเธอโดนแขนท่อนใหญ่ที่ทรงพลังของลุงโอบไว้จนไร้ทางหนี
เมเด้นหัวใจสั่นระรัว ลมหายใจที่ร้อนผ่าวของลุงพวยพ่นใส่หน้าของเธอจนร้อนรุ่ม
ยี้! เมเด้นเก็บเม้มริมผีปาก เธอหลับตาปี๋จนหน้าหยี สิ่งที่เธอคิดไว้ไม่มีผิด วันนี้เธอโดนเขาลวนลามจนได้
เมเด้นรู้สึกว่าผมหน้าของลุงชนกับผมหน้าม้าของเธอ เธอขนลุกซู่เนื้อตัวสั้นสะท้านไปหมด ในใจเสียวหวามๆทั้งตัวร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก
มือสองมือของเธอที่ยันหน้าลุงมันเจ็บแปล๊บๆราวกับถูกไฟฟ้าช็อต เธอเสียวจนเกร็ง เกร็งจนเอาเล็บมือจิกหน้าของลุง
หิ! ๆ ๆ ลุงตัวดีหัวเราะชอบใจ เขาโน้มตัวมาจนอกชนเสื้อของเมเด้น เธอเสียวแว๊บจนขนลุกเมื่อหัวนมโดนบดบี้ด้วยหน้าอกล่ำๆที่แข็งราวกับหินผาของลุงบ็อบ
เมเด้นได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเต้นดังตูม ๆ ราวกับลูกระเบิดในสงครามที่ดังกึกก้องไปทั่วโสตประสาท
แกร๊ก! เมเด้นสะดุ้งโหยงมือได้ยินเสียงเข็มขัดนิภัยถูกเสียบเข้ากับที่นั่ง
เธอลืมตามองก็พบว่าลุงหน้าหล่อเอื้อมมาดึงเข็มขัดรัดให้เธอแล้วเสียบเข้าที่ เล่นเอาสาวน้อยใจหายใจคว่ำ
เธอรู้สึกชัดเจนเลยว่าที่หว่างขาร้อนวูบวาบ
แค่โดนโอบตัวไว้ไม่ถึงนาทีร่องสาวของเธอก็เปียกแฉะ มันเป็นอารมณ์ที่สับสนมาก
เธอไม่ชอบลุงบ็อบเลย แต่ทำไมเธอถึงหวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้ ราวกับร่างกายของเธอทรยศจิตใจ
เนื้อตัวของเธอสั่นระทวยจนอ่อนแรงได้แรงสู้ ทั้งๆที่ใจเธอไม่ชอบเวลาเขาหื่นใส่
หรือว่าเมเด้นไม่ชอบให้ลุงทำแบบนี้กับใคร เธอจึงไม่ชอบเวลาที่เขาทำกับเธอ?
นางเอกถูกสามีนอกใจแต่กลับแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เธอยอมเป็นเมียโง่เพื่อที่ได้แอบกินตับกับพ่อผัว ลูกเลี้ยง หลานชาย และคนสวนในบ้าน สรุปแล้วเธอเสียสามีไปแค่คนเดียว แต่กลับได้ชู้ในบ้านเพิ่มเป็นสิบๆคน
หลังจากโดนผัวทิ้งตอนน้ำหนัก80กิโลแจมก็ผันตัวมาออกกำลังกายดูแลสุขภาพอย่างหนักหน่วง เพียงไม่กี่ปีเธอก็กลายเป็นสาวหุ่นดี แถมยังมีสถาบันฟิตเนสทาบทามให้ไปเป็นเทรนเนอร์สุดสวยประจำยิมเสียด้วย แต่ด้วยการที่ต้องหาลูกเทรนและทำยอดขายช่างยากเย็นไม่ต่างอะไรกับการขายประกัน ล่าสุดแจมเกิดปิ๊งไอเดียใหม่เพื่อหาคนมาเทรนด้วย เธอชอบยั่วยวนลูกชายเพื่อนๆให้มาออกกำลังกายที่ยิมแล้วหลอกกินตับ ไปๆมาๆได้ทั้งคู่นอนได้ทั้งค่าคอมจนกระเป๋าตุง เรียกได้ว่านับแต่นั้นมาแทบไม่มีวันไหนที่เธอได้นอนคนเดียวเลยซักคืน
นางเอกเปิดสำนักไถ่บาป สร้างลัทธิหลอกลวงผู้คนให้บริจาคเงิน แถมยังใช้ร่างกายที่สวยและสาวยั่วยวนเหล่าคนรวยบ้าตัญหาจนยอมเปย์ให้ทุกอย่าง นอกเหนือจากนั้นยังยั่วสวาทเหล่าหนุ่มวัยรุ่นชายฉกรรจ์ให้มาเป็นสมุนรับใช้งานต่างๆ เพื่อแลกกับการได้สัมผัสกับร่างกายอันไร้ที่ติของศาสดาสาว
กระต่ายถูกเก็บมาเลี้ยงในตระกูลผู้ดีที่มีชื่อเสียงทางสังคม ทว่าเธอกลับพลาดพลั้งไปมีอะไรกับพี่ชาย พอน้องเห็นเข้าก็แบล็คเมล์เธออีก ไปๆมาๆก็โดนคุณปู่ด้วยอีกคน ในไม่ช้าก็คงไม่พ้นพ่อเลี้ยง สรุปแล้วผู้ชายทั้งบ้านโดนเด็กสาวคนเดียวที่เก็บมาเลี้ยงกินตับจนหมด เธออยากได้อะไรก็ต้องให้ เธออยากไปไหนก็ต้องตามใจ เพราะทุกคนต่างก็คลั่งรักเด็กสาวที่ทั้งสวยและสดใส
นาจำต้องเลี้ยงดูลูกติดของน้องเขยเพราะว่าเขากับน้องสาวของเธอนั้นประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต นับแต่นั้นมาฝาแฝดก็มีคุณป้าคนสวยเพียงคนเดียวดูแลตลอดมา พอโตเป็นหนุ่มแล้วพวกเขาก็ชอบเล่นกล้ามและไปแข่งประกวดเพาะกายจนได้รางวัลและเงินมามากมาย คุณป้ายังสาวจึงต้องคอยดูแลอาหารการกินและเสื้อผ้าหน้าผมสองหนุ่มอยู่ตลอดเวลา วันดีคืนดีก็ต้องดูแลเรื่องบนเตียงของพวกเขาด้วย ในเมื่อหนุ่มๆพวกนี้ทั้งคึกคักและแรงดี เรียกได้ว่าเผลอทีไรเป็นต้องถึงเนื้อถึงตัวกับนาทุกครั้งไป แนะนำตัวละคร นา นางเอก อายุ29ปี ด้วยความที่เธอมีเชื้อจีนและหน้าเด็กตัวเล็กขาวจึงดูเหมือนสาววัยรุ่น (สายตาสั้น,เฉิ่ม) อภิวัฒน์ น้องเขยของนา (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) เขาเป็นเสี่ยอายุ38 (มีลูกติดมาจากเมียเก่าสองคนเป็นฝาแฝด) นิน น้องสาวของนา อายุ 28 (เสียชีวิต) ปกป้อง หลานแฝดผู้พี่ อายุ18ปี เล่นกล้าม เพาะกาย เรียนปีหนึ่ง ปราบปราม หลานแฝดผู้น้อง อายุ18ปี เล่นกล้าม เพาะกาย เรียนปีหนึ่ง *หมายเหตุ แฝดทั้งสองเป็นแฝดคนละฝา หน้าตาและนิสัยไม่เหมือนกัน
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ
หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เจียงหว่านฉือตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ทีแรกเธอยังคิดว่าสามีของเธอที่แต่งงานกันมาเป็นเวลาสามปีนั้นมาที่นี่เพื่อดูอาการของเธอ แต่ไม่คิดเลยว่า ชายคนนั้นกลับเดินไปที่ห้องผู้ป่วยข้างๆ เพื่อดูแลผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และเพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขายังต้องการส่งเธอเข้าคุกด้วย "2500 ล้าน เพื่อแลกกับการตบผู้หญิงของคุณหนึ่งฉาด"เจียงหว่านฉือมองไปที่เขาอย่างเย็นชา "เราหย่ากันเถอะ"" เธอรับใช้เขาอย่างอดทนมาเป็นเวลาตั้งสามปี ตอนนี้ เธอขอไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอจะกลับไปสืบทอดมรดกมหาศาลของตระกูล
ต่อหน้าทุกคน เธอเป็นเลขานุการส่วนตัวของท่านประธาน โดยส่วนตัวแล้ว เธอเป็นภรรยาของเขา กู้เวยยีรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อเธอทราบว่าตนเองตั้งครรภ์ ทว่าเธอกลับเห็นฟู่จิงเฉินกับรักแรกของเขาสิทสนมกัน... เธอจากไปอย่างเศร้าใจและตัดสินใจที่จะให้พวกเขาสมหวัง ต่อมา เมื่อฟู่จิงเฉินมองดูท้องที่ยื่นออกมาของเธอ และถามอย่างตื่นเต้นว่า "้กู้เวยยี นี่คือลูกของใคร!" เธอตอบอย่างหัวเราะเยาะ "มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย อดีตสามี!"
คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว