อดีตนางไร้สามารถ ไม่กล้าแม้แต่จะปลิดชีพตนเอง ทว่าโชคชะตากลับนำพาวิญญาณมายังชาติภพใหม่ จากที่ไม่เคยมีกลับกลายเป็นมีพร้อม คนสำคัญที่มิเคยพานพบ นางพร้อมรักษาในชาตินี้
‘ที่นี่ที่ไหนกัน หรือว่าเราตายแล้วอย่างงั้นเหรอ’
หญิงสาวเรือนร่างระหงทว่าผอมบางนัก ผู้เป็นเจ้าของใบหน้างดงามอันแสนซีดเซียวเฝ้าครุ่นคิดถามตัวเอง ก่อนจะใช้ดวงตาสีดำสนิทกวาดมองพร้อมกับสังเกตไปรอบๆ กายด้วยความแปลกประหลาดใจ จากนั้นเพียงชั่วครู่ใบหน้างดงามไร้สีเลือดก็คลี่ยิ้มสมใจขึ้นมาเต็มสีหน้าเมื่อรับรู้ถึงอะไรบางอย่าง
สมองเริ่มมีภาพเหตุการณ์ในอดีตปรากฏ ความทรงจำฉายผุดขึ้นมาช้าๆ ราวกับแผ่นหนังที่กำลังโลดเล่น
ใช่แล้ว ตอนนั้นเธอเดินอยู่บนบาทวิถีกับหลานสาวตัวน้อยผู้เกี่ยวข้องกันแต่เพียงในนาม เพราะอีกฝ่ายบอกว่าอยากจะกินน้ำแข็งไส
“น้าลินเดินให้มันเร็วๆ หน่อยได้ไหม น้องเนยอยากกินน้ำแข็งไสไวๆ”
เด็กน้อยชี้นิ้วบอกเธอด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจ จากนั้นร่างเล็กๆ จึงวิ่งข้ามไปยังฝั่งตรงข้ามอย่างรวดเร็ว ไม่คิดจะสนใจเกวลินที่เดินตามอยู่ด้านหลัง เพราะรู้สึกว่าอีกฝ่ายนั้นชักช้างุ่มง่ามนักในสายตาตน โดยที่ผู้สูงวัยกว่ายังไม่ทันจะได้เอ่ยปากห้ามปราม คนโตกว่าจำต้องวิ่งตามไปติดๆ
รถเก๋งสีขาวคันงามยี่ห้อคุ้นตาคันหนึ่งแล่นตรงเข้ามายังพวกเธอ พร้อมกับเสียงเบรกห้ามล้อที่ดังลั่น ร่างบางหันไปมองรถที่แล่นเข้ามาอย่างรวดเร็ว จนเกือบจะถึงตรงบริเวณที่เธอกับเด็กน้อยยืนอยู่ หญิงสาวพลันตัดสินใจผลักร่างเล็กๆ นั้นให้พ้นจากวิถีรถทันที
ใบหน้างดงามหันกลับไปมองรถคันเดิมอีกครั้ง เสี้ยวขณะนั้นดวงตาดอกท้อพลันสบประสานกับดวงตาเกรี้ยวกราดของผู้ที่อยู่ภายในรถ
เธอไม่ได้หลับตาหรือเบือนหน้าหลบตามสัญชาตญาณระวังภัย ทว่าดวงตาปากคิ้วคางกลับมีรอยยิ้มเจิดจ้าปรากฏ และนี่คงเป็นยิ้มเดียวที่มีตั้งแต่เธอเกิดมาได้สิบเก้าปี
จากนั้นร่างเธอก็ลอยละลิ่วปลิวไปด้วยแรงปะทะ หูได้ยินเสียงเบรกห้ามล้อดังสนั่นไปทั้งถนน ก่อนจะตามมาด้วยเสียงดังตุ้บ! เมื่อร่างบอบบางปะทะกับรถอย่างจัง จนร่างของเธอกระเด็นห่างจากจุดที่ถูกชนไปหลายเมตร ท่ามกลางความมืดมิดหูแว่วได้ยินเสียงร้องไห้จ้าของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นหลานสาวเพียงในนาม ก่อนที่สติของเธอจะดับวูบลงไม่รับรู้ต่อสิ่งใดอีกต่อไป
ทว่าใบหน้านั้นยังคงแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้ม ขอบคุณ... ที่ปลดปล่อย...
‘ตายแล้ว เธอต้องตายแล้วแน่ๆ’
เธอคิดกับตัวเองอย่างมั่นใจ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต บวกกับสภาพทิวทัศน์แปลกตาที่เห็นตรงหน้า ทำให้ใบหน้างดงามซีดขาวไร้สีเลือดและริมฝีปากซีดจางแสยะยิ้มกว้าง
ก่อนที่...
“ตายแล้ว... ฮ่าๆๆๆๆ ในที่สุดฉันก็ตายแล้ว”
ตอนนี้ถ้าอ่านแล้วจะรู้สึกว่าน้องดูจิตหน่อยๆ แต่ถ้าอ่านๆ ไปแล้วจะเข้าใจค่ะว่าทำไม😄😄
สวัสดีค่ะ พบกันอีกแล้วนะคะ จากผลงานเรื่องฮูหยินใหญ่ที่ผ่านมา นักเขียนก็มาต่อด้วยเรื่องยาวเหมยฮวาฤดูหนาวกันเลย อันที่จริงนิยายเรื่องนี้เป็นผลงานเรื่องแรกของนักเขียน แต่มาลงให้อ่านเป็นเรื่องที่สอง หวังว่าทุกท่านจะชื่นชอบผลงานของเหลียนฮวาสีชมพู และขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาติดตามกันด้วยนะคะ
อวิ๋นซือเป็นบุตรสาวของขุนนางใหญ่กับภริยาเอก นางเพียบพร้อมคู่ควรกับฐานะฮูหยินใหญ่ วัยสิบห้าหญิงสาวขึ้นเกี้ยวสีเเดงหลังใหญ่ ใช้แปดคนหามเข้าสู่ตระกูลสามี วัยสิบเจ็ดนางถือหนังสือหย่าออกจากจวนอย่างทระนง เป็นฮูหยินใหญ่เเล้วอย่างไร เมื่อในใจสามียังสู้อนุคนหนึ่งไม่ได้ด้วยซ้ำ
เคนคู่หมั้นของริกะจังนอกใจเธอไปแอบคบกับผู้หญิงอีกคน ริกะจังจับได้แต่ก็อดทนไว้เพราะรักเขา วันหนึ่งเธอไปงานเลี้ยงรุ่นได้พบแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้ว แต่ใจของริกะอยากจะเอาคืนเคนเธอจึงเผลอใจให้กับแฟนเก่า ตัวอย่างบางตอน "ผมใส่แล้วนะ" "อื๊อ เร็ว ๆ หน่อยสิคะเสียวจะแย่แล้ว อ๊า อ๊า" ชายหนุ่มหล่อเหลาคนหนึ่งคล่อมร่างของหญิงสาวสวยผิวขาวหุ่นดี หน้าอกตูมอย่างช้า ๆ ในขณะที่มือเรียวบีบหน้าอกของตนเองคลายความอยากพร้อมทั้งเลียปากอย่างกระหาย
ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"
เพียงดื่มน้ำชาจอกแรกที่ผู้เป็นมารดาเลี้ยงมอบให้ซุนฮวาก็กลายเป็นสตรีร้ายกาจ ปีนขึ้นเตียงท่านอ๋องผู้เป็นคู่หมายของน้องสาวจำใจกล้ำกลืนสถานะพระชายาตัวแทนเป็นเพียงเงาของผู้อื่นในสายตาของสวามี