นท

ันแล

แขนออกไป" เธ

้าไปในดวงตาที่นิ่งประดุจน้ำวน เขาไม่เข้าใจ ว่าทำไม ข้าว ถึงได้ทำตัวเหมือนรับเกียจเขานักหนา ทั้งๆที่คว

วยค่ะค

หน้าในวงแขนของเขาที่จ้องเขาอย่างเอาเรื่อง สองใบหน้า

โตไหวสั่นเหมือนจะอ่อนไหวไปกับคำพูดของคนเจ้าเล่ห์ ภาพทรงจำในวัยเยาว์ของเขา

็นว่าจะสำคัญและน่าจดจำตรงไหน

าว.

้องไปเก็บเสื้อผ้าห้อ

ลบทางให้เธอไปหยิบเสื้อผ้าของเขาและเดินออกจากห้อ

ธอเข้ามาบ้านหลังนี้ เธอก็หลบหน้าเขาตลอด เขาเองก็ไม่ได้ไม่อยากสนใจ แต่เพราะเขานั้นก็ยุ่งมาก ต้องเข้าไปฝึกงานที่บริษัทเพื่อรับตำ

ขารู้สึกดีขึ้นมาแบบงงๆ ทั้งที่เขาก็คั่วผู้หญิงคนอื่นก่อนเข้าบ้านทุกวัน แถมกลับมาบ้านยังม

.

ำเร็จ เธอรู้สึกโล่งใจอย่างที่สุด พร้อมกับมองตะกร้

ล้วแท้ๆ ร้ายน

นหน้า กลับพบว่า มันหายไปแล้ว แล้วก็พบ

อ๊

งห้องคุณเบลล์ให้ด้วยนะคะ" สาวใช้รุ่นพี่อีกคนส่

อรู้สึกผิดเพราะเธอมัวแต่ไปเสียเวลากับคน

นต้องมาทำอะไรแบบนี้เลย ยังไงรบกว

รงไปยังห้องนอนอีกห้องหนึ่ง เพื่อไ

~ก็อ

นี่ข้

ลยข้าว เบลล

พวกเธออายุวัยเดียวกันอยู่บ้านเดียวกัน และเล่นด้วยกันมาตั้ง

รอ ข้าวมาร

็นลูกตำลึง ความอยากรู้เรื่องของเพื่อนสาวก็เข้ามาครอบงำ เธอหยิบ

้ เบลล์มีแฟนหรอ ใครอ่

อน เบลล์ก็ได้แต่ยิ้มแหย

บลล์ของเราหน้าแดงได้ขนาดนี้

ม่เคยขอเราเ

ม่กี่เดือนเราก็จะได้เข้ามหาวิทยาลัยกัน

นคนสวยและมีเสน่ห์ แถมยังเป็นคนฉลาด มองโลกในแง่คว

่ต่างพาทั้งสองครอบครัวมาเจอกัน เพราะพ่อแม่ของทั้งสองนั้น สนิทกันมาก พ่อของข้

ชื่อในรั

ๆใช่ไหม" ข้าวจ้องมองไปที่เบลล์อย่างคะยั้นคะยอคำตอบ เมื

วมั่นคนนึงเลยก็ว่าได้ เพราะเหตุผลนี้ แม่จึงบังคับให้เวย์คินรับส่งและดูแลเธอ เพราะหากชายคนไหนกล้าฝ่

เลย เล่าให้ข้

บอุ่น ทั้งน่ารัก ดูแลเราดีมากด้วย เราอยู่กับพี่เค้า เรามีความสุขมากๆเลยนะ แถมพี่เค้ายัง.

ันแล้

.............