มาสิคะ..เดี๋ยวเดียร
ยร์ เธอกดหมายเลขโทรศัพท์
จนะ"พ
วอะไรบ้างล่ะคะ...ป้าจะได้ไปตลาด
วเป็นด้วยเหรอ"พ
เลยค่ะ...แถมอร่อยด้วย..ป้ายังเคยบอ
หรอกค่ะ...แค่พอ
ออยู่ทานข้าวเย็น
ะไม่รังเกียจอาหารพื้
ป็นเกียรติมากต่างหากที่จะได้ชิมฝ
ะทำยำถั่วพู ต้มยำกุ้งและป
ลาดก่อนนะคะ"ป้านิ
มไปให้เด็กตอนไหนแล
วค่ะ...เดียร์ปั่นจักรยา
วยได้มั้
กรยานเป็นมั้ย
คับ..
นไปคนละคันก็แล้วกัน...และพี่พีทไม่มีธุระท
ระที่ไหนหรอ
ดให้เตรียมจักรยานให้เดียร์
ียร์"นุ่นพูด
่หรือป่าว..เห็นมอง
งานที่มั่นคง ฐานะก็ร่ำรวยแต่กลับไม่มีนัดกับใครในวันหยุดเ
ก็เป็นลูกคนเดียวด้วย..พอมาอยู่อย่างนี้แล
ยู่ใกล้ๆเธอต่างหาก ขนาดไม่รู้ยังมองเขา
อกไปอยู่ข้างนอกคนเดียวมานานน่ะค่ะ...เลยติดนิสัยขี้ระแวงม
เพราะเดียร์เป็นผู้หญิงก็ควรต้องร
ที่เข้าใจ"เ
อย่างสนิทสนมก็ยิ้มอย่างมีความสุข จริงๆแล้วเขาอยากให้พีทเลือกเด
ะที่หน้าหมู่บ้าน เดียร์เอาขนมไปให้ยามที่ตู้หน้าหมู่บ้านแล้วก็ปั่นจักรยานกลั
ร์สวัสดี
ียร์กับพีทเดินถือถุงใส่ขนมเข้า
งกันบ้าง..พี่ไม่ได้มาตั้งนา
อามือกอดเด็กๆที่วิ
ึงพี่เดียร์
ียร์หายไปน
่ติดเรียนน่ะไม่ได้กล
ใครคะ..พ
งพี่เดียร์เองจ้า..สวัสดีพี
ค่ะพี่พีท"เ
็กๆ"พีทนั่งย
..เอาไปแบ่งกันทุกคนเลยนะคะ"เ
บ.."พีทยิ้มแล้วส่ง
ร์กับพีทก็นั่งมองเด็ก
ีทขอกลับก่อนนะ..เอาไว้วันหลังจะมา
้าพี่พีทมากับพี่เ
ี่เดียร์อีกอย่างแ
ะบ๊าย..บายจ้า"เดีย
ค่ะ/คับ"เด
ึงปั่นจักรยาน
วเดียร์ก็จะเดิน
ก็ได้ค่ะ..เดี๋ยวเดียร
ยได้มั้ย..พี่นั่ง
กจะมองให้ทะลุว่าคิดอะไรอยู่ แ
ม่คิดว่ามันจะสก
ิดอย่างน
ต่อไปข้างในครัวโ
้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา ที่เขาแทบจะไม่ต้องทำอ
ป้านิ่ม..พี่
ำเลยมั้ย..แล้วคุณพีทไม่ออกไปนั่งรอข้างนอก
นั่งข้างนอกก็ไม่มีเพื่อนคุยอยู่ดี..
ก็แล้วกันค่ะ..มาลง
พี่ช่วยบ้า
ีทนั่งดูและคอยชิม
ี้นะ"พีทบอกแล้วนั่
ู่ข้างๆ เขาทึ่งมากๆและแปลกใจที่เห็นเธอทำได้เหมือนแม่ครัวมืออาชีพ ซึ่งมันค่อนข้างจะขั
่าเชื่อว่าเด็กสาวรุ่นๆจะทำ
ชิมดูก่อนดีกว่ามั้ยคะ...ว่ารส
าวทั้งสามอย่าง
นะเนี่ย..รสชาติเหมือนกุ
..คุณเดียร์ทำอาหาร
้มากกว่าค่ะ
ร์ทำกับข้าวบ่
ำแทบทุกวันค่ะ...ตอนนี้อยู่ที่คอ
หารอร่อยจริงๆนะ...น่าเ
ชอบทำทานเองหรือไม่ก็ทำให้คนรู้จักท
ป็นคนชิมบ่อยๆได
นมาทานที่นี่บ่อยๆ..อาจจะทำให้มีปัญหากันได้นะคะ..เดีย
ย่างนั้นไม่มีปัญหาแน่นอน...รับ
ม่หลบสายตาที่เขามองมา แต่เธ
โดยปกติถ้าเขามองแบบนี้ สาวๆคนอื่นมักจะอายและไม่กล้าสบตาแต่เดียร์กล