ื่ออนุของตน ด้วยใบหน้าแดงก่ำม
วดเดียวจนหมด และสั่งให้ไป๋หรั่นนำถ้วยยาใบนั้นไปเก็บ และสั่
องหรือเจ้าคะ” ลิ่วอี๋หยารีบสา