นิยายเจ็ดบาป | ปฏิปักษ์รัก

ีห์เจ้าป่าที่พลาดท่

บังเอิญมาพบเลยช่วยปลดป

แต่!

นวนที่ว่า อย่าปล่อยเสือเข้าป่

ฝ้าที่ตรงนั้นแหละ ไอ้โง่เอ้ย!”เสียงชายหน้าคมเข้มคุยโทรศัพท์ดังลั่นห้องทำงานใหญ่ กลางชุดสูทดำที่ถูกเปิดโล่งเพื่อความสะดวก เผยให้

ดรสแดงพร้อมปากสีแดงจัดเป็นเงา เดิ

ำท่าทีไม่สบอารมณ์ใส่หญิงสาวตรงหน้า ต่างกั

ก ไม่กล้าสู้สายตาสีมรกตที่กำลังก้าวเดินเข้าหาเธอ ทุกก้าวที่ย่างกร

อื้อมหน้าเข้าใกล้อย่างสนใจในร่างกายของเธอ สิ้นกิริยาชวนขนลุก เขาก็ติดกระดุมจนครบทุกเม็ดแล้วเดินออกไปจากห้องกว้าง หลงเหลือแค่ใบหน้าถอดสีกับร่างเรียวบางที

ี่บริษัทใหญ่ชั้นล

ทางให้เด็กหนุ่มร่างสูงสัญจรผ่านไป เขาก้าวเดินต่ออย่างไม่ลดละ ผ่านพ้นผู้ค

อยากทำ เด็กหนุ่มยื่นใบสมัครพร้อมประวัติส่วนตัวให้พนักงานสาว หลังจากนั้นก็ค่อยๆฉีกยิ้มกว้างส่งไปหาเธอ ซึ่งภายในใจของ

รหรือเปล่าคะสีห

ยไม่รีรอให้หญิงสาวพูดจบ ดูเหมือนว่าวิธีที่

้าที่ เธอจึงรีบดูใบสมัครสลับกับประวัติส่วนตัวของอ

่างกายก็ดีเยี่ยม ไม่มีข้อบกพร่องเลยสักนิด” ประโยคคำชมที่บ่งบอกถึงข้อดีมากมายของเด็กหนุ่ม ซึ่งถ้าไม่รั

ี่สิบปีค่ะ” แม้ตะวันจะครบเครื่องในทุกด้านและเป็นการยากที่ใครจะปฏิเสธ

างดื้อด้านซะมากกว่า เขาอยากได้งานนี้มาก แต่ถึงจะมากขนาดไหน มันก็ไม่อาจทำให้พนักงานเปลี่ยนกฎของบริษัทเ

ันทิ้งลงถังขยะอย่างไม่ใยดี ก่อนจะใช้หางตาชำเลืองมองไปยังตะวัน ทำตัวราวกับอยู่กันคน

ย่างไร้ค่าขึ้นมา สุดท้ายแม้จะถูกกระทำราวกับอากาศธา

ไป”พนักงานสาวพูดไล่ทันทีที่คุยโทรศัพท์เสร็จ ทางตะวันก็ยังคงนั่งจ

กตัก!(เสียงหัว

ถูกกระทำ อีกหนึ่งความสามารถของนายปานตะวันที่เขาไม่ได้กรอกใส่ใบสมัคร คือเขามีหูที่ดีกว่าคนทั่วไปหลายล้านเท่า จึงได้ยินทุกการสนทนาหรือแม้แต่เสียงหัวใจที่เปลี่ยนไปของพนักงานคนนั้น ถึงจะเป็นการเสียมารยาท

แต่ครั้งนี้ เปลวไฟแห่งความมุ่งมั่นและประกายเพลิงแห่

บมาจนยับยู่ยี่แทบจะขาดเป็นชิ้นๆ ก่อนจะขว้างมันทิ้งไป ระบายความรู้สึกที่อัด

ใดนั้นเสียงรถหรูสี

ปกติมันเป็นพฤติกรรมที่หาได้ยากจากชายคนนี้ คงเพราะความเกรี้ยวกราดทะ

! ตี

สียงที่ดังมาก

! ตี

งหวะที่แปลกไ

ด!

ถแน่นอน เพราะถ้าเทียบกันจริงๆแล้ว เสียงมันเบา

่รู้ว่ารถคันนั้นเป็นของใคร แล้วทำไมมันถึงส่งเสียงแบบนั้น เด็กห

เขาหมายมุ่งจะขึ้นรถคันนั้นด้วยความเร่งรีบ โดย

นอีกฝ่ายห้ามไม่ให้ไปจากเขาทันที

ู

ินาทีที่ตะวันดึงอีกฝ่ายเข้ามาประชั้นชิด ทำให้ตอนนี้ตะวันถูกชายคนนั้นนอนซบอยู่ก

เขาพบว่าชายผู้ไร้มารยาทยังคงนอนหายใจอยู่บนตัวเขา กลิ่นน้ำหอมเบาบางล่องลอยกระทบจมูกของเด็กหนุ่ม สอดแทรกเสียงหัวใจและไอเย็นจากร่า

้าง ฉุดกระชากปานตะวันให้ตื่นขึ้นจากภวังค์ ณ ห้วงเวลาที่เชื่องช้าประดุจถูกหยุดไว้ ข้อมูลมากมา

ให้พ้นพันธนาการจากวงแขน รีบลุกขึ้นปัดตัวพรางหันไปมอ

ทันทีที่ลุกขึ้นมาได้ ก่อนจะ

ไ

ัง เพราะเขาคงต้องเสียใจมากแน่

น”ชายหนุ่มหันมายื่นข้อเสนอ สีหน้าและคำพูดของเขาช่าง

ะวันพุ่งเข้าจรดกันแล้วรีบ

วกหรื

เหรอครับ หรือคุณกลัวจะมีเห

ุณอยู่นี่ไง ไอ้เด็

ษทั้งสอง แปรเปลี่ยนเป็นความไม่พอใจจนเห็นได้ชัด อารมณ์ที่รุน

าได้ กูจะเอามันมากองอยู่ตรงหน้าให้ แค่อย่าเสนอหน้าเสร่อๆมาให้กูเห็นอีกตลอดชีวิต”ชายหนุ่มก้าวเด

วามโกรธไว้ใต้รองเท้า ก่อนจะเดินเข้าประจันหน้ากับอีกฝ่าย แม้ชายหนุ่มตร

กว่าครั้งก่อน คงเพราะเขาเองก็พยายามระงับโทสะไว้เช่นเดียวกัน ขณะนั้น ดวงตาสีมรกตดุร้ายของเมธีก็

ของเด็กหนุ่ม ที่ทั้งชีวิตเขาไม่เคยคิดจะพูดมันใส่ใคร คำพูดนั้นทำใ

ลาดเองน

มปากแสนชั่วร้าย ฝังมันลึกเข้าไปยังความทรงจำของเด็กห

ัยคงจะเป็นปีศาจจริงๆสินะ”ต

นแน่ ถึงได้ไปช่วยชีวิตชายที่คนทั้งโลกต่างหวาดกลัว การกระทำของเขาในครั้

:คนปร

ท่านที่เสียสละเวลาเข้

ระคุณจ

เขียนไม่ดี สามารถชี้แ

่านคืออาจ

ระคุ

กราบ