งเบา ๆ ที่ต้นแขนของจีรกิตติ์ เขาหันไปรับมัน

ซึ่งก็จวนจะถึงอย่างที่เจ้านายว่า จบธุระจึงส่งมือถือกลับไปให้เจ้าของ จังหวะนั้นเองก็ผ่านซอยที่เขาเพิ่งขับมาส่งใครคนนั้นเมื่อคืนนี้ การห้ามสาย

้านขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่แต่มีค

บ” เขาเอ่ยถามและต

อมาห้ามในทันที “ไ

ป็นกระจกใจจึงมองเห็นทะลุปรุโปร่ง พวกเขาคิดว่าเจ้านายคงจะไปซื้อกาแฟแต่แทนที่จะตรงไปยังเคาน์เตอร์กลับไปนั่งที่โต๊ะแทน มากกว่านั้นค

รียบสนิท หากจะยิ้มก็เป็นยิ้มที่แสนจะเยือกเย็นบัดนี้กลับฉายแววใจดีอย่างไม่น่าเชื่อ จีรกิตติ

; เด็ก

ะไรกับไป เพราะเข้าใจตรงกันว่าคำถามของ

นเลย” ชยางกูรพูดขึ้น “ขึ้นชื่อว

้ยงเด็กเล็กเด็กน้อยอย่างที่เขาได้เห็น เพ

ากเพิ่งยัดครัวซองต์เข้าปาก สภาพไม่น่าดูนัก แต่คู่สนทนากลั

ไม ค

่าคิดถึงจ

องห

นถูกโอนเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นบาทถ้วน เธอหัวเราะอย่างถูกอกถูกใจก่อนจะยื่นม

วไว้เถอะ” เหมือนจะดุแต่แค่ห

บกัน มันดูน่ากลัวไม่หยอก แววตาที่ดูจะขวางโลกอยู่ตลอด หนวดที่นาน ๆ ทีจะนึกครึ้มอยากโกน ท่าทียียวนกวนประสาทโดยรวม ต่อให้ไม่รู้ว่าล

้างเสร็จ อยาก

ม่นานแ

คำตอบที่ได้รับ “อะ นี่ของ

ยก็จ่าย” ว่าพลางจิ้มไปที่ปากเล็ก ๆ นั่นอย่างรู้สึกมันเ

ไม่ออก

บเบเกอรี่อีกสองสามชิ้น เขาเป็นคนกินง่าย ของที่ได้มาจึงสามารถกินคนเดียวจนหมด ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มอย่างในร้านกาแฟได้หายไ

ื่อสารออกมาถือไว้ เมื่อเห็นว่าเป็นสายของใครก็กดรับอย่างไม่อิดออด และการที่ปรายสายเป็

้นแต่ไม่ดังพอให้อีกสองคนรับรู้ รู้เพียงแค่ว่า

ต่เรื

นของดีที่นั่น ถ้าม

ี่จะจ่ายเ

่จ่า

กมประชดแต่ดูเหมือนจะถูกอกถูกใจปลายสายเป็นอย่าง

กลิ่น

เรามีอะไรทำ

่าง

กียจ วัน ๆ กินแล้วก็นอน

ียงสูง (กำลังอยู่ในระหว่าง

รีบ เอาที่ใช่จริง ๆ แล้วค่อยเด

งชิดมาให้ก่อน

ให้ทั้

ว้เจอกันค่ะ รักน

างสาย ในขณะที่พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติก็เห็นว่าคนที่นั่งอยู

ค่ดูว่าไอ้อาร

้อ

้ว่าพวกมันคิดอะ

✿✿