เดียวหล่ะ？” พอหยางยวี่เห็นเธอก็ถามขึ

ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ดูเห

กนั้นก็น้ำตาไหลพราก “หยางยวี่... เฉ

ไห้และบ