หนียนหั
มในดวงตานั้นช
จพูดออกมาอย่างเด็ดขาด “พูดไปก็ไม่มีความห
เหนียน
ขาเย็นชาแล
ีแล้ว
ูดออกมาอย่
ขึ้น “คิดอะไรอ