ังไม่ได้สั่งอาหารเลย เรามาสั่งอาหารกันดีกว่าจ

อาหารด้วยกัน ส่วนเปรมก็นั่งเงียบๆ เป็นผู้ฟังที่ด

มือนอย่างที่พิ้งค์บอ

ไม่ได้คิดอะไร แต่หยดฝนคิดไปไกลว่า พูดน้อยแบบนี้

้ยงฝนนะ” พิยดาเอ่ยขึ้นหล

ารวยแต่เปลือกก็ย่อมได้ ทุกวันนี้มีหนี้สินเต็มไปหมด บิดามารดาจมไม่ลงจึงกู้เงินมากินมาใช้ ใช้ชีวิตหรูหราฟุ้งเฟ้อเหมือนเดิม เธอเองก็จมไม่ลง จึงอยากหาผู้ชายรวยๆ

นกลับย

สียน่ะ แต่อยากกินอาหาร

่ง นะคะพี่เปรม” พิยด

คำสั้น ๆ ไม่ได้ปฏ

ค์ว่าอะไรก็ว่าตามนั้น” หยดฝนเอ่ย

วนึกชอบใจ แบบนี้สิรวยจริง ไม่ใช่ร

่ติดกับไร่ของพิ้งค์เหรอคะ”

รั

างเท่าไร่ของพิ

ก ฟาร์มม้า สวนผลไม้ พี่เปรมน่ะรวยกว่าเราเยอะ” พิยดาเ

รดาของเธอไม่ใช่คนฟุ้งเฟ้อ ค่อนข้างสมถะเสียด้วยซ้ำ ท่านชอบทำบุญทำทาน ชอบใช้ชีวิตอยู่แบบไม่โลดโผน ซึ่งเธอเองเป็นลูกสาวคนเดียว

อดในใจว่าเธอพูดกับเปรม

ารวยมาก เธอก็

้จะสนิทกันแต่เธอก็ยังไม่เคยไปบ้านของอีกฝ่ายเลย มีแต่พิยดาที่ไปบ้านของเธอ เธอก็อวด

ะ พิยดาเองก็ชื่นชมว่าบ้านเธอสวย พ่อแม่ก็ทำธุรกิจเก่ง แค่นั้นจริงๆ เพื่อน

ะสนิทกันมาเทอมหนึ่งแล้ว หย

ของคู่หมั้นสาว หยดฝนยกมือไห

เห็นเงียบมาตลอดทาง” พิยดาเอ่

งเขายังไง เธอทอดสายตามองเขา แถมยัง

่าเขาคิดมาก ด้วยว่าพิยดานั้นเป็นคนที่มองโลกในแง่ดี ไม่เคยมองใครในแง่ร้ายเลย ใครมีปัญหาก็พร้อ

เลยนะคะ” พิยดาจับแก้มของเขาก

อะไรหร

พี่เปรมมองหน้

องตาเธอด้วยสายตาหวาน

้จะกินพิ้งค์เหร

ได้ไ

พี่เปรมไม่ชอบฝ

องพี่เสียหมด แถมปิดเทอมยังจะไปเที่ยวไร่ของหนูพิ้