img บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน  /  บทที่ 10 ข้าไม่ได้ฝันไป ใช่หรือไม่ | 10.75%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 10 ข้าไม่ได้ฝันไป ใช่หรือไม่

จำนวนคำ:2981    |    อัปเดตเมื่อ:03/12/2024

ืนทำให้เขานอนหลับไม่สนิท เขาฝันเช่นนี้มาสามคืนติดต่อกัน ทั้งยังมีเสียงพูดของชายชราที่ดังขึ้นในเวลานั้น เขายังจำม

ค่อยสดชื่นอีกทั้งยังดูอิดโรยเหมือนคนอดนอน ก็อดเป็นห่วงไม่

ามีชายชรามาสอนวรยุทธ์ให้ข้าทั้งคืน ความฝันนั้นเห

อไปหน่อย แต่ว่าลูกฝ

นเถอะเจ้าค่ะ มีอะไรค่อยคุยกัน

สึกว่าตอนนี้เจ้ากลายเป

พี่ใหญ่เป็นวรยุทธ์จริงอย่าลืมมาสอนข้าด้วยเล่า ข้าเองก็อยากเรียนเอาไว้ป้องกันตัวเองและปกป้องท่านแม่ในตอนที่พี่ใหญ่ไม่อยู่บ้านด้วย ดีเหมือนกันนะเจ้

านมาแม่ผิดต่อพวกเจ้าพี่น้อง หากแม่เข้มแ

างหน้า ครอบครัวของเราเจริญรุ่งเรืองขึ้นมา แล้วชายชั่วคนนั้นซมซานกลับมา ท่านแม่อย่าได้ให้อภัยเขาเด็ดขาด เพราะ บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาชั่วช้าเช่น

ันกลับกลายเป็นว่าแม่ตัดสินใจผิด และความอดทนที่ผ่านมานั้นมันไร้ประโยชน์ ตอนนี้แม่หาได้มีความรักต่อชายผู้นั้นหลงเหลืออ

้พวกเราตามพี่ใหญ่ขึ้นเ

ี้เป็นวันกำหนดส่งงานแล้ว แม่คงขึ้นเขาไปกับพวกเจ

จ้าค่ะ ข้าลืมไปว่าข้ายังถอนหญ้าในแปลงผักยังไม่เส

บท่านแม่ น้องสาวฝากเจ้าเลี้ยงล่อ แล้วก็แพ

อบเจ้าเทามากเช่นเดียวกันเจ้าค่ะ ส่วนแพะท่านไม่ต้องเป็นห

ที่เขาได้รับมาเมื่อคืนว่าเป็นจริงหรือไม่ ด้วยความร้อนใจเด็กชายจึงใช้วิชาตัวเบาที่เขาเพิ่งจะฝึกจนชำ

น้าก็หักทันที ต่อจากฝ่ามือเก้าสุริยัน ก็เป็นหมัดนพนภา ต่อด้วยธนูเจ็ดดาวสังหาร

ทษฐานที่เจ้า ทำตัวชั่วช้าข้ามฝั่งเสร็จรื้อสะพาน บังอาจทรยศหักหลังท่านแม่คนงามของข้า ข้าจะคอยดูว่าเจ้าจะ

ไก่ฟ้า กระต่ายป่า รวมไปถึงกวางยองตัวเมียได้อีกหนึ่งตัว เพราะตอนนี้เขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์แล้วทำให้ร่างกายแข็งแรงกว่าคน

ั้น สองพันตำลึงยังฝากเอาไว้ที่ร้านรับเงิน หากจะให้ดีคงต้องหาสมุนไพรล้ำค่าไปขายเสียแล้ว ตอนนี้เขามีวรยุทธ์แล้ว มันง่ายมาก ยิ่งมีวิชาตัวเบา ก้าวเท้าพริบตายิ่งทำให้ความรวดเร็วในการเดินทางมีมากขึ

่ได้สนใจคนเหล่านั้น เขามุ่งหน้ากลับบ้านทันที เพราะในกลุ่มชาวบ้านมีสตรีปา

้องสาวข้าก

วหรือลูกเหตุใดจึ

นอยู่น่ะสิท่านแม่ ว่าเป็นเรื่

งไรเจ้าคะ เป็นเรื่องจร

าย่อมเป็น

้น พี่ใหญ่ช่วยสอ

่าย่อมได้

รือไม่ หากเก็บเอาไว้ถึงพรุ่งน

วท่านแม่อยู่บ้านให้สบายสอนน้องสาวให้ร่ำเรียนเขียนอ่าน เพราะสตรีไม่สามารถเข้าเรียนได้ ข้าคิดว่าจ

มใจเจ้า แต่อย่าลืมว่าเจ้า

เรื่องเงินไม่ต้องเป็นห่วง ข้ามีลู่ทางหา ตร

สนับสน

จะสนับสนุ

ตัวนี้จะจัด

าจะแบ่งไปให้ท่านปู่ผู้ใหญ่บ้

หญ่บ้าน ก็ดีกับพวกเรามาก ที่ผ่านมาก็ไ

บังเอิญเห็นหลินตงหยางแบกกวางลงมาจากภูเขา พอวางตะกร้าผักป่าได้ก็รีบวิ่งไปบ้านซ่งทันที ในใจนางหวังว่

อิง เจ้าอยู

ามาหาข้า รีบร้อนเ

างยองลงมา อีกทั้งยังมีไก่ฟ้ากระต่ายป่าอีกมาก เจ้าดูสิ ตอนนี้ความเป็นอยู่ของสามแม่ลูกนั่นด

ู่แล้ว อีกทั้งตอนนี้น้องสี่ก็แต่งงานกับลูกสาวนายอำเภอแล้ว แถมยังมีล

นายอำเภอแล้ว ไม่เช่นนั้น ลูกชายคนโตจะมีอายุน้อยกว่า ตงหยางเพียงแค่ 1 ปีหรือ แต่ข้าว่าช่างเรื่องของน้

ายกาจมากเลยนะ หนก่อนข้ายังโดนสามแม่ลูกนั่นทุบตีกลับ

ข้าหวังดีต่อเจ้าหรือ

ินเหมยเจียงที่มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นหลังจากที่โดนไล่ออกไปจากตระกูลซ่ง ฉางชุนอิงหว

ีไปราวี แย่งชิงข้าวของคนบ้านหลินจะดีกว่า ถึงจะขับไล่ออกไปแล้วแต่ลูกชายหญิงทั้งสองคนนั้นย่อมเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของน้อง

่ ท่านแ

เรื่องอันใด แล้ว

้องส่งมาให้บ้านซ่งเราหรือเจ้าคะ ถึงอย่างไรท่านแม่ก็ถือว่าเป็นท่านย่าของเจ้าเด็กนั่นนะเจ้าคะ

พูดจร

นแม่ พวกเราไปเล

้นก็ไปต

้าค

ปลงนาเสียก่อน ทั้งคู่กลับมาก่อนซ่งเหอฉาง โดยทิ้งให้เขาทำงานที่แปลงนากับ

งกลับมาแล้ว แล้ว

รับ ตอนนี้ พวกข้าสองคนหิวจ

รให้เจ้าใหญ่กับเจ้ารองกินก่อน

ค่ะท่

img

สารบัญ

บทที่ 1 ตัวละครหลักและความสัมพันธ์ในครอบครัว บทที่ 2 เกิดใหม่ บทที่ 3 ขึ้นเขา หาอาหาร บทที่ 4 อาหารมื้อแรก บทที่ 5 เข้าเมืองไปขายเห็ด บทที่ 6 ซื้อของ พบเจอสะใภ้ใหญ่บ้านซ่ง บทที่ 7 ซ่อมรั้วบ้าน และความสามารถเริ่มปรากฏ บทที่ 8 ขายเห็ดซื้อเกวียนล่อ บทที่ 9 หยิบมาจากภูเขา บทที่ 10 ข้าไม่ได้ฝันไป ใช่หรือไม่ บทที่ 11 เห็นแก่ตัว
บทที่ 12 ผิดหวังและเสียใจ
บทที่ 13 พายุหิมะ จุดเริ่มต้นของภัยหนาว
บทที่ 14 โชคดีที่มาทันเวลา
บทที่ 15 การจากไปของฤดูหนาว
บทที่ 16 แผนการของซ่งเหอจือ
บทที่ 17 ขโมยไก่ไม่ได้ยังเสียข้าวสารอีกหนึ่งกำมือ
บทที่ 18 ศีลเสมอกัน
บทที่ 19 ความอิจฉาเป็นเหตุ
บทที่ 20 หลี่ต้าหลางลุ่มหลงมัวเมา
บทที่ 21 สมหวังเสียที หมู่บ้านก้าวหน้า
บทที่ 22 สัญญาณเตือน
บทที่ 23 ถูกยกย่องให้เป็นเทพเซียน
บทที่ 24 น้ำลดตอผุด
บทที่ 25 ไปซื้อไห แต่ได้คนกลับมา
บทที่ 26 ซักไซ้ไล่เลียง
บทที่ 27 สร้างกังหันวิดน้ำได้สำเร็จ
บทที่ 28 เมืองชายแดนที่แสนแร้นแค้น กับนายอำเภอสารเลว
บทที่ 29 หมู่บ้านไผ่ดำ
บทที่ 30 ปล้นจวนนายอำเภอ
บทที่ 31 กลับถึงหมู่บ้าน
บทที่ 32 หวนคืนสู่บ้านเกิด
บทที่ 33 อี้เทียนหลงจากไป ตระกูลซ่งกลับมา
บทที่ 34 อี้เทียนหลงส่งฎีกาเข้าวังหลวง
บทที่ 35 พวกเจ้าเห็นบ้านข้าเป็นสถานสงเคราะห์หมาใช่หรือไม่
บทที่ 36 หมู่บ้านโจวเจี่ยหนึ่งวัน กับท่านลุงหู
บทที่ 37 ซ่งเสี่ยวหลาน
บทที่ 38 ปรึกษาหารือ
บทที่ 39 ความลับของตระกูลหลิน
บทที่ 40 การตัดสินใจของหลินตงหยาง
บทที่ 41 ท่ามกลางหมู่มวลบุปผา ย่อมมีขี้หมากองหนึ่งเสมอ
บทที่ 42 ออกเดินทาง
บทที่ 43 การกลับมาของพี่ชายใจดี
บทที่ 44 หมู่บ้านไผ่ดำกับหีบดำสามใบ
บทที่ 45 หีบดำสามใบ กับความลับของใครบางคน
บทที่ 46 จุดจบของซ่งเหอซี และการประจันหน้ากันของคนสองคน
บทที่ 47 เจ้าเป็นใครกันแน่
บทที่ 48 ลูกชายคนใหม่
บทที่ 49 บางคนมีความสุขบางคนมีความทุกข์
บทที่ 50 คุณชายน้อยผู้เอาแต่ใจ
บทที่ 51 ปล้นเงียบ ๆ แต่เก็บเรียบทั้งยุ้งฉาง
บทที่ 52 ไปเที่ยวบ้านต้าจิน
บทที่ 53 ผู้สืบทอดตำหนักเทียมฟ้า
บทที่ 54 เปิดศึก
บทที่ 55 ก่อกวนทัพฉู่ ชัยชนะอันยิ่งใหญ่
บทที่ 56 เสียใจตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว
บทที่ 57 ครั้งนี้จบสิ้นกันแน่แล้ว
บทที่ 58 จากแคว้น สู่รัฐ
บทที่ 59 เตรียมตัวออกเดินทาง ไฟไหม้ครั้งใหญ่
บทที่ 60 เป่าเอ๋อร์ย้ายบ้าน
บทที่ 61 เรื่องราวระหว่างเดินทาง
บทที่ 62 เซียวอวิ๋นเทียน
บทที่ 63 ท่านแม่ข้ากลับมาแล้ว
บทที่ 64 ได้รับรางวัลโดยไม่รู้ตัว
บทที่ 65 เข้าเมืองหลวง
บทที่ 66 หนูขนทอง
บทที่ 67 เมืองหลวงจ๋าต้าหู่มาแล้ว
บทที่ 68 ไปบุกจวนแม่ทัพ
บทที่ 69 ต้าหู่เข้าวังแบบสับ ๆ (คุณชายต้าหู่)
บทที่ 70 พระราชโองการสมรส ความหลังของฮ่องเต้
บทที่ 71 เกิดเรื่องใหญ่แล้ว
บทที่ 72 สร้างความร้าวฉาน
บทที่ 73 เตรียมตัวเดินทางกลับบ้านเกิด
บทที่ 74 กลับบ้านเกิดอย่างยิ่งใหญ่
บทที่ 75 กลับถึงหมู่บ้านเจียชุน
บทที่ 76 การมาถึงอีกครั้งของหลิวกงกง
บทที่ 77 คำขอของหร่วนหย่งเจิ้ง
บทที่ 78 ชินอ๋องพาครอบครัวกลับเมืองหลวง
บทที่ 79 เทือกเขาอวิ๋นซาน
บทที่ 80 ขบวนส่งตัวเจ้าสาวอันยิ่งใหญ่
บทที่ 81 หลินตงหยางเข้าวังอีกครั้ง
บทที่ 82 สวนผลไม้กับบ้านหยกมรกต
บทที่ 83 ถ้ำมรกต กับภารกิจปลูกทุเรียนหมอนทอง
บทที่ 84 ข่าวดี
บทที่ 85 เริ่มออกเดินทาง
บทที่ 86 ต้าหู่เจ้าไปเอาลูกผู้ใดมา
บทที่ 87 ในที่สุดก็หาพบ
บทที่ 88 เขาซีซานกับหมีสี่ตัว
บทที่ 89 นี่หมู่บ้านหรือแดนเซียนกันแน่
บทที่ 90 ไปรับคนที่เขาเทียมฟ้า กับเรื่องน่ายินดี
บทที่ 91 บทส่งท้าย พี่ชายข้าเป็นเทพเซียน
บทที่ 92 ตอนพิเศษ อู่เป่าเข้าเมืองหลวง
บทที่ 93 ตอนพิเศษ หลินตงหยางพ่อลูกอ่อน
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY