img เส้นทางของแฟนเก่า  /  บทที่ 3 ตอนที่ 3 การแสดง | 12.50%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 3 ตอนที่ 3 การแสดง

จำนวนคำ:4647    |    อัปเดตเมื่อ:23/12/2024

นท

ในเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกับเขาแล้วก็ไม่ควรไปอยากรู้

้ทั้งวัน เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนคิดว่าซาลงไปบ้างแล้ว แต่จู่ ๆ ก็เทลงมาอีกครั้งจนได

ี้กลับมาให้มีดีจริงกรุ

้ ลลินาไม่ได้มั่นใจว่าจะทำได้ขนาดนั้น แค่เริ่มรู้ตัวว่าตนเองอยู

่ามีแต่เพลงเศร้า ๆ ทั้งนั้น ในเมื่อไม่มีอย่างอื่นให้เลือกฟังเขาจึ

ใจเขาเต็ม ๆ ทำไมมันถ

่าไปคิดถึง แต่ความทรงจำเจ

ีที่

หนูจะช่

นมานัยน์ได้ทักไปหาบอกให้มาช่วยทำความสะอาดห้องแทนแม่บ้านที่เพิ่งลาออก ส่วนลลินาก็รีบรับปากโดยไม่เกี่ยง ค่าแรงหักลบไปได้ไม่กี่ร้อย แต่ถ้ามาบ่อย ๆ ก็คงจะลดหนี้

ู่ ๆ เป

...เอ่อ

างสั่นเครือ เหมือนลังเลอ

าอยู่กั

คยผูกพัน รู้เพียงว่าต้องแต่งกับคนนี้เพราะแม่ชอบและมีสัญญาหมั้นหมายรออยู่ข้างหน้า เขาจึงไม่อยากเปิดโปงเธอให้ญาติ

.คุณเจ

บอะ

่ได้รักพิมพ์ชนก แต่คนที่เข้าใจผิดและคิดไปไกลคือลลินา เธอคิดว่าหากทำแบบนี้แล้วจะเยียวยารักษาหัวใจอันบอบช้ำของเข

คะว่าถูกนอกใจ รู้นานแล้วใช่มั้ยคะ เจ็บปวดขนาดนี้ทำ

้วจะไปเอา

กล้า

์ช่วยไว้ก็คงจะเอาตัวไม่รอด ลลินาไม่มีความสามารถมากพอจะปกป้องเขาได้เธอรู้ตัวดี แต่ที่พูดแบบนั้นออกไปก็แค่อยากแบ่งเบาคว

ิกกับคนนั้

่คิดว่านี่เป็นการหลอกใช้ลลินา คนที่ผิดไม่ใช่เขาพิมพ์ชนกต่างหากที่ผิด

ใช่การหลอกใช้ นัยน์ค

ูจะช่วย

ั่วขณะ จู่ ๆ ก็หน้าแดงก่ำขึ้นมาดื้อ ๆ เธอรีบชักมือที่ลูบต้นแ

ะคุณนัยน์ไม่มีหลักฐาน ถ

ีเ

ูแล้วหาหลักฐานม

ะเรื่อ แล้วอมยิ้มบาง ๆ หากแต่งนิยายให้เธอฟังอีกสองสามเรื่อง หวังว่าเธอจะอินมากกว่าเดิม ชา

ห้เรื่องมันจบทีเถอะนะ ผมไม่อยากจมปลักอยู่กับความสัมพั

์ หนูเข้าใจ

รอเวลาว่าเมื่อไหร่จะเช้า ถ้าคืนนี้มีใครสักคนอยู่เป็นเพื่อนก็

าดไหน คุณนัยน์เริ่มแสดงละครต่อหน้า

งอึดอัดใจหรือรู้สึกว่าเป็นการคุกคาม แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าเขาซุ่มเงียบเพราะอยากจะกินเธอหรือเปล่า ลลินาในวัยยี่สิบสองไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น

เคยมีความรักก็ตาม เอ่อ...แต่หนูคงอยู่เป็นเพื่อนคุณนัยน์ไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าคืนนี้ห

ไร อันที่จริงเขาก็ไม่ได้คาดหวัง รู้อยู่แล้วว่าเธอยังไม่ได้ไว้ใจเขาเต็มร้อย เพิ่งรู้จักกันไ

ส่อยู่ยาวพอดีเข่าเผยให้เห็นท่อนขาเรียวชวนมอง เมื่อเธอหันกลับมามอ

อมาทำความสะอาดห้องให้คุณนัยน์อีกนะคะ

มาทุกวันหย

หมือนเป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ทว่าอีกฝ่ายกลับรู้สึกว่าตัวเองเป็นลุงแก่ ๆ ที่กำลังรับไหว้

๋ยวก

ดเสียงของนัยน์ดังขึ้น ทำให้ต้

ะไรเ

เทอมรึ

ให้ปอก

มันมากจนจะหามาจ่ายคืนไม่ไหว แล้วเธอควรจะตอบว่ายังไงดี ถ้าบอกว่าไม่มีจะดูเรียกร้องเกินไปหรือเปล่า แต่ว่าเขาก็เป

มอาทิตย์ละสามวัน คงจะพอใช้เป็นค่าขนม ส่วนค

แต่ทุกครั้งที่เธอบอกว่าจะเข้ามาหาก็สแตนบายรอเธอเสมอ เลื่อนธุระอื่นออกไปก่อนเพื่อเธอคนเดียว

เองอยู่ แต่ก็มีหลานสาวคนโตอย่างวันวิสาช่วยดูแล เธออายุห่างจากนัยน์เจ็ดปี นอกจากนั้นเขายังมีพี่สาวคนรองชื่อว่าแพรวพราว

้ว ชายแก่ยกข้อมือขึ้นมามองดูนาฬิกาเรือนแพงอย่างจดจ่อ พอเห็นว่าผู้

ร็วเ

สลวยจากทางด้านหลังรู้สึกคุ้นตาเป็นอย่างมาก กระทั่งเดินมาถึงโต

ำคัญที่เธอบอก โลกม

ลังส่งเสียอยู่ บอกว่าเธอแค่ขอเข้ามากราบขอบพระคุณ ก็เลยชวนมาร่วมโต๊ะอาหารเพราะอยากคุยอะไรต่ออีกหลายอย่าง ชยุตถามลลินาเกี่ยว

ณเท่านั้น เขาเปิดโอกาสให้เธอเลือกงานที่อยากทำ แต่หากเรียนจบแล้วยังหางานไม่ได้ ถ้าต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติมก็

้นจิบอย่างละเมียดละไมแต่ไม่ยอมละสายตาจากสาวสวยที่นั่งตรงข้ามกันสักน

พักก็ขอตัวลา พอเธอจากไปจน

พูดเรื่องงานหมั้

รั

ก็จะเรียนจบแล้วนะ ใกล้ถึงเวล

นไปตามนั้

ม่ยอมแต่งกับพิมพ์ชนกเด็ดขาด ไม่ใช่เพราะใจไขว้เขวไปทางอื่น แต่เพราะไม่เคยรักพิมพ์ชนกเลยต่างหาก ในสายตานัยน์พิมพ์ชนกเป็นผู้หญิงที่น่ารำ

หนุ่มที่มีแต่สาว ๆ หมายปอง เขาเป็นเพียงแค่เครื่องประดับชิ้นหนึ่งที่ขับให้ทั้งตัวเธอดูดี

าอย่างใสซื่อไม่มีการประดิษฐ์คำหรือพูดเฉพาะสิ่งที่เขาอยากได้ยิน มันเป็นความสุขเล็ก ๆ น้อย

้าอยู่อีก

่างในใจ อยากถามแต่ก็ต้องเงียบไว้เพราะยังโกรธไม่หายที่ถูกทิ้ง แต่ดูเธอสิยังนั่งทำหน้าตาใสซื่อ

เลี้ยวข้า

ยงที่ตอบกลับเมื่อครู่จะแข็งกระด้าง แต่ลลินาก็รู้สึกได้ว่า

ะ ถ้าฉันจะขอแว

รั

่นก็เพราะซื้อเผื่อเขาด้วย เขานั่งรอเธออยู่บนรถ กว่าลลินาจะกลับมาก็ใช้เวลาประมาณสิบนาที พอกลับมาถึงเห็นดวงตาคมคายปิดสนิท นัยน์อยู่ในท่าเอนหลังพิงเบ

่เธอคิด นัยน์เรียกชื่อเล่นของเ

ามสิ่งที่ค้างคา แต่จู่ ๆ ก็กลืนคำถามคำ

ฉันนึกว่

งหน้า จุดหมายปลายทางคือบ้านของลูกค้า สิบนาทีต่อมาทั้งคู่ก็มาถึงบ้านหลังใหญ่ ขณะนี้ฝนหยุ

์จะกลับมาก

ฝ่ายแม่บ้านก็ทำหน้าเ

สวนค่ะ ปกติถ้านายไปบ้านสวนก

อยู่ไกลม

งแล้วเลี้ยวขวา เจอต้นมะม่วงใหญ่ ๆ แล้วเลี้ยว

อบ้านสวนใ

วาซ้าย ซ้ายขวาซ้าย ซ้ายขวาซ้าย ซ้ายขวาซ้าย จะเห็

ทางไปบ้านสวนห

ล้วหัวจะปวดเอา เขาจึงหยิบมือถือออกมา

าทำไม่เป

บอกไม่ทัน อีกอย่างก็ไม่ได้ชินเส้นทางแถวนี้ด้วย หากจะใช้จีพีเอสค้นหาก็ไม่รู้ว่าจะค้นหาว่าอย่างไร บ้านสวนที่ป้าแม่บ้านบอกคงหมา

ันเถ

สเช่นเคย พร้อมกับชู

แล้วว่าคุณต้องฟังไม่ทันแน่เลย จังหวะ

งลืมตัว แต่พอคิดว่าไม่น่าหลวมตัวขำมุกฝืด ๆ

หน่งข้างคนขับ ตลอดทางก็เปิดเสียงที่บันทึกไว้ให้นัยน์ฟังไปด้วย จนกระทั่งมาถึงโค้งสุดท้าย ทางเบื้องหน้าเป็นทางลูกรังดินแดง ทั้งสองหันมาสบตากันครู่หนึ่ง เมื่อไ

ยในสถานที่แห่งนี้ แต่ความสบายใจของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน เขาเองก็เคยคิดเล่น ๆ ว่าหากแต่งงานมีครอบครัวแล้ว ระหว่างอยู่ในวัยทำงานก็จะทุ่มเทกับงานเต็มที่ก่อน ทำเพื่อลูก

ของลลินาเป็นส่วนร่วมในความฝันครั้งนั้

img

สารบัญ

บทที่ 1 ตอนที่ 1 คนในความสัมพันธ์อันคลุมเครือ บทที่ 2 ตอนที่ 2 อยากเลิก บทที่ 3 ตอนที่ 3 การแสดง บทที่ 4 ตอนที่ 4 ไม่กลัว บทที่ 5 ตอนที่ 5 นอนคนละห้อง บทที่ 6 ตอนที่ 6 จะใช้คืนหมดมั้ย
บทที่ 7 ตอนที่7 ขอโทษทำไม
บทที่ 8 ตอนที่ 8 อยากทำการบ้าน
บทที่ 9 ตอนที่ 9 ประชดเก่ง
บทที่ 10 ตอนที่ 10 น้องที่รู้จักกัน
บทที่ 11 ตอนที่ 11 บอกให้ขึ้นรถ
บทที่ 12 ตอนที่ 12 เมื่อคืนนี้...
บทที่ 13 ตอนที่ 13 ก็แค่ลาออก
บทที่ 14 ตอนที่ 14 มาพนันกันไหม
บทที่ 15 ตอนที่ 15 คุณยังรักผมอยู่ใช่มั้ย
บทที่ 16 ตอนที่ 16 ยังรักเขาอยู่
บทที่ 17 ตอนที่ 17 หมายถึงผม
บทที่ 18 ตอนที่ 18 ก็จะยอมให้รูตัน
บทที่ 19 ตอนที่ 19 ถ้าเข้ามาโดนจับกดแน่
บทที่ 20 ตอนที่ 20 ตีผมทำไม
บทที่ 21 ตอนที่ 21 ผมกลัวคำตอบ
บทที่ 22 ตอนที่ 22 ก็เลยโกหก
บทที่ 23 ตอนที่ 23 ดาทาง
บทที่ 24 ตอนที่ 24 กลัวเมีย (จบ)
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY