ร้อมทั้งเขย่าตัวเธอไปด้วย '

ูกรัก" สืออีขมวดคิ้วอ

ต่ที่ถูกรับไปอยู่ในองค์กร แล้วผู้หญิงที

รรค์ แต่เป็นไปไม่ได้ เธอฆ่าคนมาน

ดอย่างไม่เข้าใจ แต่เสียงร้องเรียกชื่อเธอของผู

ไม่ขอรับท่านพ่อ" เสียงส

ียงของใครกัน' สืออีพยายามเริ่มตาที่หนักอึ้งเพื่อมองเหตุการณ์ท

้นแล้ว ขอบคุณสวร

ี่เธอนอนอยู่เป็นริมแม่น้ำ ในตอนนี้มีสตรี บุรุษ เด็กหนุ่มก

ีหมดสติไปอีกครั้งไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุการณ์ที่น่าเ

รีบพาตัวนางกลับเรือนเพื่อไปตามท่านหมอในหมู่บ้า

บเห็นเหตุการณ์คงต้องรอให้นางฟื้นขึ้

ามค่ำคืน เมื่อมองไปรอบห้องก็พบว่าห้องที่เธอนอนอยู่มี

าจจะนำโต๊ะหรือเก้าอี้เข้ามาวางไว้ด้านในได้ ผนังห้อง เพดานที่ทำจากดินเร

ก็แข็งราวกับหิน เพราะทำมาจากท่อนไม้ เตียงไม้ไผ่ที่มีเพียงผ้าเก่า

ำให้ต้องทิ้งตัวลงนอนอีกครั้ง ความทรงจำของร่างเดิมไหลเป็นภาพชีวิตของจางซินหยาน ใบ

นาง ทั้งคู่ซักผ้าอยู่ที่ริมแม่น้ำ เพราะเป็นเวลาสายแล้

อวี้โยนเสื้อผ้าของครอบ

อแล้ว" ซินหยานเอ่ยขึ้นโดยไม่ได้หันม

ักเสีย" ยู้อวี้เ

่านปู่ท่านย่าเห็นใจครอบครัวบุตรชายคนรองจึงได้ทำการแยกเรือน แต่ท่านลุงใหญ่กั

กจากเรือนใหญ่ ประจวบกับที่จางเทียนเกิดอุบัติเหตุระหว่างไปล่าสัตว์ ลุงใหญ่กับป

ี่ดินของครอบครัวลุงใหญ่ก็ไม่แบ่งให้ เพียงยกเรือนท้ายหมู่บ้านที่เป็