าวเยี่ยนเดินด้วยเอง กว่าจะมาถึงเ

ามเลียนแบบคำพูดของคนโบราณทั้งวิธีการพูดของเ

ยตาดูแคลนจากชาวบ้านมานับไม่น้อย แต่

ละคำพูดมากมาย พูดกระทบนางจนนางเ

ก่อนลูก เหตุใดถึง

ยิ่งเห็นใบหน้าของนาง เนื้อตัวสองแม่ลูกที่อาบน้ำจนสะอาดหน้ามอง

สตรีทั่วไป แต่พอเจ๋อหยวนไม่สนใจนาง นา

ข้า...” นางไม่รู้จะพูดเรื่องขาย

งพาสองแม่ลูกเข้ามาในเรือน ก่อน

านำอาหารมาให้ เพราะครั้งนี้นางตักข้าวต้มป้อนบุต

งกลับมาจากสวนก็เดินเข้ามา

งบุตรสาวอย่างตกตะลึง ยิ่งหลายชายแล

าหรือยังเจ้าคะ” ชิงหล

บ้า นานเพียงใดแล้วที่เขาไม่ได้เห็

็รีบร้อนหาข้าวมาให้เขาทันที ทั้งสี่นั่งลงกิ

ือไม่ ข้าจะฝากอาเยี่ยน

วไม่ยอมออกไปข้างนอกมานาน จง

ไปเก็บเรือ

ในปากออกมา เมื่อได้ยิน

นกลับจากสำนักศึกษา แม่จะให้เขาพาหลานไปส่ง” จงเยว่กลัวบุตรสาวจะเดินเหนื่อยเ

นอย่างยินดี ก่อนจะหันไปมองอาเยี่ย

าดไปหรือไม่” จ

่นนั้น” โจวอู๋หลางมองแผ่นหลังขอ

หลิงเออร์มากเสียหน่อย นางคงกินไม่อิ่มถึงได้เป

ยิ่งวันนี้สองสามีภรรยาเห็นบุตรสาวกินข้าว

ดการเก็บกวาดภายในห้องของนาง เพียงแ

กินจนเหม็นเน่าทิ้งทั้งหมด ทั้งจะนำเส

้ำในโอ่งถูกนางสองแม่ลูกอาบไปจนหมดแล้ว ชิงหลิ

เหลือสักคน ไม่เช่นนั้นพวกนางคงได้ตกใจจนตาย เพ

้าและผ้าห่มของนางจะสะอาด เมื่อกลับถึงเรือนเรี่ยวแร

งนี้ก็ต้องเดินไปขอข้าวบิดามารดากินอีก นางต้องเ

เช่นนั้นนางคงถอดใจ ไม่ล้างมันแล้วจา

างทั้งขัดทั้งต้มน้ำร้อนลวกจานชาม หม้อ ไห ตะเกียบ จนคิ

ทียนก็พาอาเยี

ยากจะร้องไห้ นางยังไม่ได้หยุ

่านถึงได้ลุกขึ้นมาเก็บกวาด

ดตาของชิงหลิง พร้อมทั้ง

ลิงถลึงตามองน้องชาย ก่อนจะถามถึง

ท่านอดข้าวจะเสียสติ จึ

มื่อนั่งคิดก็คงไม่แปลกอันใด เพราะอยู่ๆ คนขี

หรือไม่” ชิงหลิงนางกะพริบตาปริ

แบกถังน้ำออกไปหาบน้ำอย่างรวดเร็ว เพราะทุกครั้งที