สัมภาระของเด็กน้อยกับถุงชอปปิงอีกใบ ในระยะทางเดินสั้นๆ แค่จากมอลล์ไปถึงป้า

่าจะมีแฟชั่นโชว์ตอนค่ำ เราน่าจะรีบออกมาก่อน มัว

า พร้อมกันนั้นก็พยายามซอกแซกเดินผ่านผ

บคนดัง หรือไม่ก็ศิลปินดารามีชื่อขึ้นโชว์ถึงจูงใจผู้คนได้ขนาดนี้ จะว่าไปโปสเตอร์หน้ามอลล์ก็มีติดอยู่ ญาณินเพิ่งนึกออกว่าตอนเ

แต่ว่าจะพาตัวเองให้หลุดรอดจากกลุ่มคนในบริเวณนี้ไปให้ได้ พลันเสียงบนเวทีก็ดังขึ้น...ค

โป่ง

ต่ไม่ชัดนัก จึงไม่ได้สนใจมากไป

ง...ของ

นดี อย่าดิ้น

กใจเสียงดังและผู้คนมากมายที่รายล้อมอยู่ ทว่

..จะเอา

ลูกโป่งลวดลายสีฟ้าช่อเดิมที่เคยเตะตาเจ้าตัวตอนเข้ามา ลูกโป่งช่อนั้นยังอยู่ที่เดิม

มาได้ยังไง นั่นมันลูก

้ว่าความยุ่งยากได้ปรากฏขึ้

่ะ ไม่เอานะ มันไ

้นสุดแรงจนญาณินถึงกับเซเลยทีเดียว ในสภาพที่แม้ระวังตัวแต่ก็ตั

้อยวิ่งฝ่าผู้คนตรงไปยังสิ่งที่หมายตา กว่าเธอจะรู้สึกตัว

หยุด อย่

กโป่งลูกหนึ่งออกจากช่อของมัน หัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อเห็นหลานดิ้นรนในสภาพถูกช

ฉันลงนะ วาง

้องไห้จ้าด้วยความตกใจ แต่ไม่ว่าอย่างไรสองมือน้อยก็ยังไม่ปล่อยจากลูกโป

อยเด็กเ

ำนาจพอให้ผู้ใหญ่สองคนหยุดล

ียง พอเห็นหน้าชัดว่าเป็น

..หนูแตงอ

ืองๆ สลับกัน คงน่าขำสิ้นดี อยากหายตัวไปพร้อมหลานสาวตัวดีแต่ก็ทำไม่ได้ อยู่ตรง

หลังก็หมดทางไป แล้วอีกคนก็ก้าวเข้ามา เขาเดินผ่า

ยเด็ก

ยจมูก...ญาณินบอกตัวเองว่าต้องยืนทรงตัวให้ได้ โดยไม่เข่าอ่