บอกกับเขาว่าเธอจะไปเอาเอกสารประจำตัวของเด็กๆที่บ้านเพ

ม่ได้จะทิ้งพวกนา

หนีตามชายชู้ไป อีกทั้งเขารู้เพียงว่าเด็กๆ ถูกทุบตีมาแต่ไม่ทราบว่าเจอเรื่องอะไรมาเมื่อคืน ดังนั้นจึงเอ่ยถามไปตามความ

อย่างนั้นฉันจะไปเอาของกินมาให้

ป็นไร

ลกหน้า ไม่ว่าจะเป็นของกินหรือของใช้ก็ตามดังนั้นหลี่หมิงกับห

นแล้ว พวกเราขอกลั

ะกลับบ้านเองได้ยังไงกัน

่างแรก แม้บ้านของเด็กๆ จะอยู่ไม่ไกลมากอีกทั้งในชุมชนก็ไม่เคยเกิดเรื่องร้ายแรงอะไรแต่พวกเขา

งพวกนายไม่มารับฉั

พวกผมกลับได้

รั

าะเมื่อคืนแม่ทำดีกับพวกเขามาก ความใส่ใจ และท่าทีอ่อนโยนเช่นนั้นทำให้พวกเขาหลงลืมไปว่า สำหรับแม่แล้วพวกเขาก็แค่ตัวภาระที่ควรสลั

ชายผ

ู่ดีๆ พี่ชายก็ขยับกำม

วย นายเจ

ฝาแฝด หลี่ชุนยิ้มกว้างขยั

่มีพี่อยู่ผมไ

หลี่หมิง เขาพยักหน้ารับพร้อมกับพาน้องเดินไปข้างหน้

สาวที่เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อก็ปรากฏตัวขึ้น ดวงต

งหน้าคือแม่ของพวกเขาหรือ เธอกลั

นเองอยู่เสมอหรือ ขนาดเสื้อผ้ายังต้องซื้อใหม

ไม่เจอ วันนี้รื้อจนทั่วบ้านก็ยังไม่เจอ เรื่องที

ดในใจของหลี่หมิงที่ไม่ได้พูดออกมา เขายืนมองคนเป็นแม่สนทนากับคุณหมอกู้ด้วยท่าทางสุภาพ อ่อนโยน ในใจ

คุณหมอกู้อ

นทุกคนจึงมักเรียกเขาว่าหมอกู้จนติดปาก ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่ใบหน้าโชกไ

ป็นไร

ยทำอาหารมาฝากคุณด้วย ถือเป็นของแทนคำขอบคุณสำ

่ตรงหน้าพวกเขาแล้วย่อตัวลง ให้ใบหน้าอยู่ในระดับสายตาของพวกเขา ทว่าสองเท้า

ินซิ่วลี่กลับไม่คิดถือสาเธอดึงมือที่ยื่นไปกลับมาวางบนเข่าของตนเอง เพื่อไม

นะจ๊ะที่แม

สายตาของกู้เหยียนที่มองมา หลี่หมิงก็เข้าใจในทันที ต่อหน้าผู้อื่นเม่ย่อมไม่แสดงความดุร้ายออกมา เช่นเมื่อปีก่อนตอนที่พ่อกลับบ้านมาแม่ก็เป็นแบบนี้ อ

ับบ้าน

ขาวางใจเธอในช่วงข้ามคืนย่อมไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ในเมื่ออนาคตของเธอผูกไว้ที่เด็กสองคนนี้ ให้ยากลำบากอย่างไรเฉินซิ่

ตัวสอดฝ่ามือเข้ามาเองแล้วก็ยิ้มกว้างจับจูงพวกเขาเดินกล

่อเขากลับมาเธอก็จะขอหย่าไปใช้ชีวิตของตนเอง ปล่อยเขาเป็

มเย็นสะท้อนใบหน้าของเธอเป็นสีส้มนวลตาอบอุ่น มือเล็กกระชับอุ้ม

.............