ดหวั่นกับบางสิ่งบางอย่างอยู่ในใจลึก ๆ “นีรุณ” เขาตะโกนเรียกชื่อเธอซ้ำแล้

ง แล้วค่อย ๆ ลืมตาเมื่อเริ่มเห

สียงแผ่วเบาและขาดหายไปเป็นช่วง ๆ แต่เท่

ไปมาราวกับกำลังปกป้องบางสิ่งอยู่ เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้ แสงสลัวของดวงไฟเหล่านั้นสะท้อนให้

อลันค่อย ๆ เดินเข้าม

ามยินดีที่เห็นว่าเขาเองก็ปลอดภัย เธอค่อย ๆ ยันตัวเองลุกขึ้นแล้วมอง

ริงครับ” อลันตอ

่นมือมาจับมือของเขา เขาเห็นเช่นนี้ก็

็กจากกระเป๋าเสื้อของเธอขึ้นมาป

มร้องเสียงหลงมอง

สีแดงที่เปื้อนมีดออกอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะหันมามองเข

ว่าเธอเองไม่เป็นอะไรแน่ ๆ ก็เลยทำให

ว่าพวกเราไม่ได้ติด

่ลอยอยู่บนฝ่ามือด้วยความเคารพและอบอุ่น “พวกเขาเป็นดวง

นความหวาดกลัว “ดวงจิตที่คุณหมายถึ

ทพบิดร พวกเราล้วนเกิดมาเพื่อทำภารกิจให้กับเทพบิดรค่ะ ดังนั้นเมื่อเราทำภารกิจเสร็จ ก

นื้อของพวกเขาจะกลับคืนสู่ปฐพีไปนานเท่าไรแล้วก็ตาม ดวงจิตของพวกเขาก็ยังคงพันผูกในที่แห่งนี้” อลันยืนมองหญิงสาวนิ่ง สายตาของเธอดูเศร้าและเวิ้งว

ถอะค่ะ” ก่อนจะหันมามองเหล่าดวงจิตของผู้นำเกเลน “พวกท่

ดินตามพวกเขาเข้ามาก็พบกับเตียงห้าเตียงที่ผลุดขึ้นมาจากพื้นอย่างช้า ๆ ทั้งคู่จ้องมองเตียงเหล่านั้นที่ดูเ

วุโสทีละคน ก่อนจะผ่อนลมหายใจ “ชีพจรพวกท่านช้ากว่าคนทั่วไป แต่ยังคงคง

ๆ นีรุณ “ยาสลบหรือ

สมุนไพร เคยพบสิ่งใดที่จะช่วย

ขณะที่เขาจะยื่นมือมาสัมผัสตัวท่าน นีรุณรีบยื่นมือมาปั

วงตาสีฟ้าสุกสกาวของเขา เห็นความแน่วแน่และความหวังดีแฝงอ

ว่าอย่างไ

จนกระทั่งนีรุณปล่อยมือจากเขา แล้วปล่

ย่างนุ่มนวล “ตัวยาสลบจะกดการทำงานของอวัยวะภายใน หากเราต้องการกร

มองนีรุณเป็นระยะ ดวงตาของเธอฉายแวววิตกกังวลอย่างชัดเจน เขาหันมาสนใจกับสิ่งที่ต้องทำต

าเริ่มขยับอย่างช้าๆ ลมหายใจของผู้อาวุโสแทราเริ่มลึกขึ้นและสม่ำเสมอ ดวงตาของ

องอลัน เขายังคงดูมุ่งมั่นกับการร่ายเวทช่วยเหลือผู้อาวุโสแทรา รอยยิ้มหวานค่อย ๆ เผยออกบนใบหน้าของเธอ นึกทบทวนความถึงเหตุการณ์

่ได้ตั้งแง่หรือเอาแต่จะยียวนเขาเหมือนเช่นที่ผ่านมา ความหวานและความนุ่มนวลในสายตาของเธอทำให้เข

ทราถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลในขณะที่นี

อนเธอจะนึกคำถามสำคัญออก เธอหันกลับมามองผู้อาวุโสแทราด้วยสายตาจริงจ

ยปาก ผู้อาวุโสแทราก็แทรกขึ้นทั

อมองไปยังเหล่าอาวุโสผู้ดูแลตระกูลเกเลนทั้งสี่ทิศ แต่ทุกคนกลับหลบสายตาของเธออย่างรวดเร็ว หญิงสาวทำได้เพี

ออกมาเบา ๆ ราวกับต้องการโยนหิน

าวุโสทั้งสี่ที่เริ่มฟื้นตัวแล้ว “แม้จะเลยฤกษ์ดีไปแล้ว ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถรอช้

งมีความหมาย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่หนักแน่น “ท่านไม่

อย่างนิ่ง ๆ “ถ้าท่านอยากรู้จริง ๆ ท่าน

ุณสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะปรับตัวอยู่ครู่หนึ่งพร้อมกับประมวล

คุณนีรุณ… คุณต้องการเป็นเพียงเบี้ยหมากในกระดาน หรือ ต้องการจะเ

าผู้นี้ลึกซึ้งจนท

อหลายครั้งหลายหน เป็นเธอเองที่พยายามวิ่งหนีตาย เช่นนั้น…ถึงรู้ว่าเป

ง ๆ…เธอก็ควรจะเผชิญหน้ากับคน

ากท่านอาวุโสทุกท่านเห็นว่าฉันเหมาะสมกับตำแหน

ฝันของเธอยังคงกึกก้องอยู่ในใจ น้ำตาของหญิงชราหยดลงเบา ๆ เธอเอื้อนเอ่ยด้วยเสียงแ

ิงสาวอย่างจริงใจ ภาพเหตุการณ์ในฝันของพวกเขาทำให้พวกเขารู้สึกยอมร