ยกันกลับ ที่สุสานจึงเหลือเพียงหลัวอี้เฉินเท่านั้น ที่ยังคงนั่งอยู

้ากลับมาครองคู่กับพี่ อีกครั้งได้หรือไม่” กล่าวจบเขาก็ยกจอกเหล้

มือ

ลี่ หลี่ต้าถง อดีตบัณฑิตทั่นฮวา ที่ลาออก จากราชสำนัก แล้วกล

รับใช้ฮ่องเต้มาหลายสมัย ทว่าพอมาถึงรุ่นของหลี่ต้าถง เขากล

อสอบเป็นขุนนางรับใช้ราชสำนักต่อไป แม้ฮ่องเต้จะเอ่ยปากรั้งเขาไม่รู้จักก

หนูในจวนท่านหรือไม่” ศิษย์วัยสิบ

ังวิ่งไล่จับผีเสื้ออยู่ หลี่ต้าถงมองตามสายตาของลูกศิษย์ไป ก็เห็นว่าอีกฝ่ายคือบุตรีค

นเพราะเด็กคนนั้นคลอดก่อนกำหนด ทำให้เป็นเด็กที่โง่เขลา เรียนรู้สิ่งใดไม่ได

ยนพาคุณหนูสามกลับเรือนที” เ

น ให้พาคุณหนูสามกลับเรือนตามคำสั่งของนายท่าน อี้เหลียนจึงรีบชักชวนคุณหนูผ

รสาวของอนุฉินที่กำลังตกปลาอยู่ อีกฝ่ายชักชวนคุณหนูสามให้อยู่เล่นด้วยก

บคุณหนูรองตามลำพัง ทว่านางก็ไม่อาจขัดคำสั่งของอ

กำชับคุณหนูสาม ว่าห้ามเข้าไปใกล้สระน้ำเป็นอันขาด เด็กหญิ

ขัน มีน้องสาวเช่นนี้ช่างน่าอับอาย หากคนนอกรู้เข้า นางที่ยังไม่ได

วนึกว่าพี่หญิงรองชวนนางเล่นสนุกจึงรับมา หลี่ชิงหรงแสร้งสอนท่าทางการตกเบ็ดให้แก่หลี่ชิงเ

นสระ ด้วยแววตาเยือกเย็น นางเหลียวมองไปรอบๆ ครั้นเห็นว

ิ่งแปลกปลอมของตระกูลหลี่” นางยืนยิ้มอยู่ได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสี

ไปในสระด้วยแววตาเยือกเย็น มุมปากยกขึ้นเพียงเล็กน้อย อี้เหลียนครั้นได้ยินเสียงของคุณห

ี่ใด” อี้เหลียนถามหลี่ชิงหรงออกมาด้วยความร้อนใจ มองตามสายตาและนิ้วที่ชี

้ที่ได้ยินเสียงร้องตะโกนของหลี่ชิงหรง ต่างก็พากันวิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์ หลี่ต้าถงก

เบื้องต้น แล้วจึงอุ้มนางวิ่งกลับไปยังเรือนรับรองทันที การกระทำของเขาว่องไว จนทำให้คนมองไม่ทัน หลี่ต้าถง

งสาร คราแรกเขาคิดว่านางสิ้นใจไปแล้ว เพราะชีพจรหยุดนิ่ง ไม่มีการเคลื่อนไหว แต่ในขณะที่เขากำลังจะรายงานให้นายท่า

หลี่ฮูหยิน คุณหนูส

สึกประหลาดใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าก็ตามที ครั้นท

้สึกริษยา นางอยากให้หลี่ชิงเหมียวตาย ยังยากเย็นถึงเพียงนี้ ก็ได้แต่หวังว่า หากหลี่ชิงเหมียวฟื้นมาแล้ว จะยังคงเป็