ที่ดินกับนายทุนรายใหญ่ เหนื่อยไหมค

อจากนั้นคงไม่มีปัญญาสู้พวกนายทุนได้ พี่ปัณรู้ไหมว่าพวกเขาติ

เกี่ยวข้อง ลูกน้องคุณพ่อทำงานยังไงไร้น้ำย

ีสนใจในสิ่งที่เขานำเสนอ “พี่เองก็ต่อต้านพวกนายทุนหน้าเลือดและสนับสนุนว

ทำยังไ

่นใจพวกนายทุนจะเลิกตอแยณิกับครอบครัวและหันมาสู้กับพี่แทน

ว่าจะโน้มน้าวณิชาได้มากแค่ไหน

ูแลตลาดน้ำอย่างเดียว พี่จ

้น มีแต่ผลประโยชน์แอบแฝง เขารู้ว่าหากใช้

รงไม่เป็นจังหวะ ใบหน้าขาวสวยเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื

งคนก็มาถึงขั้นนี้แล้ว คุยกันคบหากันไปเ

อ คื

บก็ได้ครับ ทุกอย่า

ิดดูก่

่อนนะ ช่วงบ่ายพี่มีพร

ริหารคนอื่นต่างหาก ก่อนจากกันเข

ิดถึงณิแ

่าเป็นคำว่าคิดถึงจริงๆ ณิชาไม่ได้คิดเข้าข้าง

สามารถทำให้เธอไว้ใจได้ในเวลาไม่กี่อาทิตย์รว

าคุมย

ณิชาก็เรียนมหาวิทยาลัยแล้วเ

ังยกตะกร้าสานไม้ไผ่เข้าไปวางไว้ใน

ั้น เมื่อคืนเขานอนที่บ้านเราหรือเปล่า” บุญชัยเ

ๆ กำลังคิดว่า

เลยให้พี่เขานอนที่บ้านไอ้กล้า พอตอนเช้าพี่เขาก็เลยมาทานข้าว

ลายสตางค์ เพราะไอ้เด็กคนนี้มันกะล่อนปลิ้นปล้อนยิ่งชอบโพนทะนา

บุญชัยทำหน้าเหม

อยให้เป็นเรื่องส่วนตัว หากถามจี้มากไปจะพานให้อึดอัดกันเสียเปล่า

ไรนั่นมาอีก พามาแนะน

ที่พ่อเอามาให้มันไม่พอทำขนมมะล

ล้ว ณิชาจึงหายใจได้ทั่วท้อง ถ้าพ่อรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไ

ส่งมาบอกว่า ‘รักที่สุด’ ทำให้เธอยิ้มน้อยย

ัตรคณา คอ

พร้อมกับนายเอกเลขาคนสนิทเดินเข้า

ือไหว้และค้อมศีรษะให้ตลอดทาง รวมถึงส

ถ้ายังโสดอยู่ก็เท่ากับว่าผ

สองเท้ายาวในรองเท้าหนังราคาหลักแสนมุ่งตรงไปยังห้

นดูเหมือน….” ยังไม่ทันที่ปัณกรณ์จะบอกข้อมู

ม่ได้แค่มีท่านประธานเพียงคนเดียว ดันมีหญิงสาวผิวแทนผมย

ที่เข้ามา

่าดรัลพรอยู่ด้วยคง