ที่บ้านของพ่อเฒ่าผินนายบ้านที่ให้ที่พักพิงแก่นลินญาและเป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่ของนลินญาในตอนนี้ ทั้งสองกลับมาเพื่อพักผ่อนก่อนที่จะมื้อค่ำ พ่อเฒ่าผินและแม่เเย

รือน ข้าจึงเตรียมสำรับกับข้าวคาวหวานไว้หลายอย่างที่อ

่างประณีต อาหารหลากหลายเมนูถูกจัดเรียงไว้บนสำรับไม้เตี้ยๆ ทั้งแกงเลียง แกงปลา แกงแฟง ข้าวเหนียวปิ้

ร่อยและกลมกล่อมของอาหารท้องถิ่นที่เธอเพิ่งได้เรียนรู้

ฉันรู้สึกดีใจที่ได้มีโอกาส

ี่ได้สอนแม่หญิงเช่นกัน หากแม่หญิงอยากเรียนรู้อะไรเพิ่มเติม

ยตาอบอุ่นและส่งรอยยิ้มมาให้ “แม่หญิงนลินญา ดูเหมือนว่าท่านจะเริ่มปรับตัวเข

ุนศรีและทุกคนที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ทำให้ฉั

ล้าหาญและความเข้มแข็งของนลินญา แม้เธอจะอยู่ในสถาน

อากาศในยามเย็นเริ่มเย็นลงเล็กน้อย แต่บรรยากาศรอบบ้านของพ่อเฒ่าผินกลับอบอุ่นด้วยแสงจากตะเกียงน้ำมันที่วางเรียงรายอยู่รอบ ๆ ลาน

ระกายสดใสภายใต้แสงดาวที่ส่องผ่านยอดไม้ที่ปลิวไสว ใบหน้างดงามของเธอดูผ่อนคลายและส

ิศราเอ่ยเรียกขึ้นเบา ๆ ขณะที่ส

คิดถึงบ้

ั้งฉันก็คิดถึงค่ะ แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะกลับไปได้อย่างไร บางทีคิดถึงไปก็เท่านั้นเพราะจะมีก็แ

่สงบและงดงาม แม้ว่าจะเต็มไปด้วยความเรียบง่าย แต่ก็มีความลึกซึ้งในทุก ๆ สิ่ง

านขุนศรีได้เอ่ยออกมา เธอรู้สึกถึงความอ

ท่านให้การต้อนรับฉันอย่างดีมาตั้งแต่วันแรกที่พบกัน ฉ

มกว้างขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด

ที่ต้องดูแลทุกคนในอาณาจักร แต่กับท่า

นศรีอิศราอีกครั้ง ดวงตาคมของเขาฉายแววจริงจังและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน ราว

หรือคะ” นลินญาถามด้วยความสงสัยแล

ารู้สึกถึงความผูกพันที่แปลกประหลาดระหว่างเราสองคนตั้งแต่แรกพบ ราวกับว่าเราเคยพบกันมาก่อน ราวกับว่าเรา

ยู่ใกล้ ๆ เธอ ความใกล้ชิดนี้ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นจนเธอไม่สาม

ะ” นลินญาตอบด้วยเสียงที่เบาและแผ่วเบา ราวกั

ตรองคำพูดที่เขากำลังจะเอ่ยออกมา จากนั้นเขาจึงเอื้อมมือไปจับมือของนลินญาเบา ๆ

แต่ข้าอยากให้ท่านรู้ว่าข้าจะอยู่เคียงข้างท่าน ไม่ว่าท่านจะต

ถึงความมั่นคงและปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่คำพูด

ั่นเครือเล็กน้อย “ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปข้างหน้า แต

้าของเขาใกล้จนเธอสามารถมองเห็นรายละเอียดทุกอย่างบนใบหน้าที่คมสันของเขา กล

บนหน้าผากมนของนลินญา เป็นจุมพิตที่อ่อนโยนและเต็มไปด้วยความห่วงใย รา

ามรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ ราวกับว่าความใกล้ชิดนี้

ตของนลินญา “ตัวข้าหวังว่าเราจะมีเวลาได้รู้จักกันมากขึ้น และหากชะตาฟ้าลิขิตให้เรา

มรู้สึกเช่นนี้ในที่ที่เธอไม่คุ้นเคย แต่ทว่าทุกอย่างกลับดูถูกต้อ

ที่เธอมองไปยังดวงดาวบนท้องฟ้า รู้สึกได้ว่าชะตาของเธอกำลังถ