นหว่านเอ๋อเจอใช้

รศัพท์ ปิงชิงก็รีบ

านเอ๋อ "ต้องเป็นเธอแน่ ๆ ปิงชิง! ไม่มีใครเลยนอกจากเธอ! ก็เธ

ลังโอบหลินหว่านเอ๋อไว้ในอ

ฮือฮือ..." กู่เฉิงปลอบเบา

ไม่มีหลักฐาน คุณอย่าตื่นเ

ยหยุดทำร้ายฉัน สามปีก่อนเธอทำไม่สำเร็จ ตอนนี้กลับมาทำอีก" หลินหว่

าย ฮือฮือ...ถ้าไม่ใช่เพราะพวกคุณมาทัน

มยาวสยาย หน้าเปื้อนเล็กน้อยทำใ

มปลอบเธอ "ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว อย่

ด้ หัวใจรู้สึกหงุดหงิด กู่เฉิงเงยหน้าขึ้

วสีแดงเข้มท

ธออย่างละเอียดขนาดนี้มาก่อน ซึ่งแตกต่างจากภาพลักษณ์ใ

ม่มีเครื่องประดับใด ๆ แต่กลั

บาย ๆ เหมือนกุหลาบแดง

ว่านเอ๋อดู

จฉา ไม่เคยเห็นปิงชิงแ

หม? มีคนแจ้งว่าเธอคอยตามรังควานผู้ช

้ชายของเธอ? คุณตำรวจ คุณอาจจะเข้าใจผิดนะ

การหย่า ในสายตาคนอื่น พวกเขาต้องแกล้งเป็นคู่แต่งงา

๋อไม่สามารถ

าก็งานยุ่งมาก!" ความสงสารและความรู้สึกดีต่อหลินหว่านเอ๋อลดลงทันที อีกตำรวจหนึ่งเดินเข้ามา ท่าทีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด "พวกคุณกลับไปได้แล้

นเอ๋อที่

าฉันไม่บาดเจ็บ? ดูสิว่าบนตัวฉันมีแต่รอยแผล เป็นเพ

รอยฟกช้ำและเลือด หลินหว่านเ

กู่เฉิงกัดริมฝ

ู้สึกสงสารได้ง่าย ผู

องคนก็ขมวดคิ

ๆ หลินหว่านเอ๋อทำกับ

ธอ ครั้งนี้ลง

ปิงชิงด้วย

า ต่อไป ปิงชิงยื่นมือออกไปและตบห