มีเจตนาดี นางรีบอุ้มเจียเหม่ยขึ้นแนบอก ก่อนจะขยับถอ

่าเข้า

เห็นสตรีเบื้องหน้ามีท่าทีที่หวาดกลัว เขาก็ยิ่

าให้ข้ามา หรือ

ูมากขึ้น มือสกปรกของเขายื่นออกมาหมายจะคว

ั

แอบหยิบขึ้นมาแล้วตั้งใจฟาดลงบนศีรษะของชายขอทา

่ร่างของเขาจะโงนเงนไปมาแล้วทรุด

่อนไม้เก่าแน่น ตอนนี้เลือดเริ่มไหลซึมออกมาจากศีรษะของขอทาน

ามตกใจอยู่ครู่หนึ่ง หัวใจเต้นแรงระส่ำ นางแทบไ

ร๊

ยงนั้นดังก้องไปทั่วศาลเจ้า นางก้มมองร่างไร้วิญญาณของขอทาน แล้วเบ

้องหน

าว่าเป็นฆาตกร สตรีที่ไร้เรือนไร้คนหนุนหลังเ

ดกว่าเดิม ก่อนจะวิ่งออกจากศาลเจ้าโดยไม่เหลียวหลัง สู่ค่ำค

จียหรู ขณะที่นางเร่งฝีเท้าเข้าไปในป่าทึบ นางรู้ดีว่าหากย

ยเป็นฆาตกรที่ถูกล่า และถูกจับตัวได้ในชั่วข้ามค

แนบอก ผ้าห่มเก่าผืนบางที่ห่อหุ้มทารกน้อยเปียกชื้นจนแทบไม่เหลือไอ

าและอ่อนแรง แข้งขาก็สั่นสะท้านไปหมด แต่นางไ

อนเมฆหนา ต้นไม้สูงใหญ่โอนเอนไปมาตามแรงลม เสียงของกิ่งไ

งไม้และใบหญ้าทิ่มแทงผิวเนื้อของหลิวเจีย

จ็บปวดของตัวเอง สิ่งเดียวที่นางนึกถึงก็ค

ร๊

จของหลิวเจียหรูเต้นระรัว นางหยุดชะงักแล้วรีบมองไปรอบตัว ดวงตาพร่าเพราะความเหนื่อยล

พยายามสงบสติอารมณ์ ก่อนจะรีบก้าวเด

ววว

ลิวเจียหรูกัดริมฝีปากแน่น หากมีหมาป่าอยู

นลื่น แต่หลิวเจียหรูไม่มีทางเลือกจริง ๆ นาง

พลันเหลือบไปเห็นเงาของสิ่งปลูกสร้างหลังหนึ่ง และนั่นคือ…กระ

ดูเก่าโทรม ผนังไม้ผุพังหลังคารั่วเป็นบางส่วน แต่นั่นก

ตัวน้อยผ่านประตูไม้ที่ปิดไม่สนิทเข้าไปข้างใน ภายในกระท่อมแห่งนี้ทั

ี่เปียกชุ่มออกจากตัวของเจียเหม่ย แม้ผ้าจะแห้งไม่มาก แต่นางพยายาม

ูก แม่ขอโทษนะที่ทำให

ตัวและกอดเจียเหม่ยแนบอก ก่อนจะใ

งก็ตัดสินใจออกไปสำรวจรอบ ๆ กระท่อมร้างแห่งนี้โดยท