อะไรก

่ะครับ คุณรัลดื่

์เดินกลับไปที่ท้ายรถ เปิดออกแล้วลากเอาเครือกล้วยลงมาวางข้าง ๆ ที “ของขวัญวันเกิด...อยากค่ะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ สร้างประโยชน์บ้าง อ

ผมอีกแล้

้เจ้าของวันเกิดตัวจริง ที่กำล

ข้าพอดี แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครให้ความสนใจใครทั้

หยาะ ๆ เข้ามาเปิดประตูให้ด้วยท่าทางเอาอกเอาใจ

ยงถามดังมาจากค

จ้าของอาณาบริเวณนี้ทั้งหมด ทั้งยังเป็นเจ้าของกิจการลานรับ

เกิดคุณใหญ่

ๆ ลูกน้องทั้งก๊วนหาเรื่องฉลอง กิน ดื่มกันได้ทุกวี่วัน แล้วเดิ

้าคนเป็นนาย บอกด้วยสภาพเมามายนิด ๆ “เพื

ไปทางกล้วยดิบเครือใหญ่ แววตาเจ้าของวันเกิดเข้มขึ้นนิด

แบ่งกั

นเลยไปทางด้านหลังข

ได้พบว่าเด็กชายสิปปภาสนั่งเล่นของเล่นอยู่ รถ หุ่นยนต์ในกล่องสมบัติของ

วดีก็เรียกเสียง

ลงนั่งข้าง ๆ ข

ยว เงยหน้าขึ้นสบตากับเธอ ถา

ยคิดน้อยใจ ไม่เคืองเลยสักนิดกับคำถามแบบนี้ นี่คงมีเพื

ล้วก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่ จะว่าไป พ่อตัวดีนี่

บให้เข้มกว่าเดิม “ก็มีแม่รัลที่เป็นทั้งพ่อแล

จมูกกับพุงใหญ

าเด็กชายสิปปภาสเข้านอน แล้วก็ค่อยออกมาที่ด้านนอกอีกครั้ง เพื่อต

งเสียงเนือย

ยไปไหนก็ไ

ึงด้วยอาการเป็นห่

เท้าเดินอย่างไว ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ เมื่อเห็นท่านนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ม้าหินอ่อนตัว

บัญชีมาทำรั้วอีกรอบเสียแล้ว จะได้เป็นสัดส่วน เธอกับคนในบ้านไม่เข้าไปในที่ของเ

กอ่อนใจ “แม่ มืดค่ำแล้วน

สาว แต่ถึงอย่างนั้นก็ร้องตอบ

บนี้เข้าคงคิดว่าแม่ของเธอป่วย แล้วก็คงกลัวกับคำตอบของแก

่าไงบ้างล

องสวนกลับมาทันที “

อยากได้เมียแล้วไง เป็นถึงเจ้าที่หาเ

เธอ กล่าวตอบกลับมา “แม่ว่าจะล

งไปโอบไหล่ พาลุกขึ้นยื

เมีย ก็กำไรเห็น ๆ เลยล่ะค่ะ” มารดาของเธอกล่าวจบ ดรัลรัตน์ก็ได้แต่ส่ายหัวเบา ๆ ที่ท่านคุยเป็นคุ้งเป็นแควตอบโ

วสวยไห