บจังวะราม นี่เพ

อย่างใช้ความคิด สักครู่ก็มีใครคนหนึ่งพาร่างอวบท้วมในชุดเสื้อคอบัวสีอ่อนตัดกับผ้าถุงลายดอกฉ

!........

ผลักประตูรถออก ทันที่ที่ร่างสูงใหญ่ลงมาจากตั

ามของปีบ คุณรามมาเมื่อ

่ากอดผมแน่น ผมก็ดีใจที่เจอแม่ปีบเป็นคนแรก” รามกอดตอบหญิงวั

กลยืนตากแดดคอยตรงนี้หรือไง แล้วค

กของชายหนุ่ม เขาต้องชะงักไปชั่วขณะ

....ร้องไห้ทำไม ม

ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล คุณหญิงท่านเป็นลมไปหลายรอบแล้ว คุณรามรีบตา

ี่ยนไปทันที รามขบกรา

นถามมาจากในรถ รามละล้าละหลังมองแม่ปีบซึ่งเ

นะคะ ไม่ต้องห่วงปีบ

ักให้รามรีบไป ชายหนุ่มผละจา

เขาดีใจที่แกกลับมาถึงกับ

ต้องรีบไปดูมันก่อน... นี่มันอะไรกันวะ! เมื่อกี๊เกือบจะขั

ยรถแล้วบึ่งออกไปทิ้งแม่

ว่าที่มันกินยาตา

างหน้าราวจะยืดยาวไปไม่สิ้นสุด หัวใจของรามเต้นแรงขึ้น ๆ ทุกขณะ น้องจะเป็นเช่นเช่นไรบ้าง ทำไมถึงได้คิดสั้นแบบนี้ คำถามที่ไม่มีคำตอบวนเวียนไปมาอย

วนะ” แวบหนึ่งในความคิดนั้นได้ยิน

ลาด อบอุ่น ผมอยากใช้ชีวิตกับเธอจริง ๆ เสียดายที่ตอนนี้พี่อ

นที

ยเยาว์ มารดาของทั้งสองย้ายครอบครัวจากเชียงใหม่มาตั้งรกรากอยู่ที่ภูเก็ต คุณหญิงปารมีใช้เงินส่วนหนึ่งเปิดรีสอร์ตหรูริมทะเลเป็นที่รู้จักกันดีในนาม ดิย่ารีสอร์ท รามและราชมีนิสัยแตกต่างกันมากแม้จะมีหน้าตาล