ีครับค

ึ้น นุชนารีเลิกคิ้

โทษนะคะ พวก

มารับคุณไปพ

ออกไปพบเขาพอดี แล้วนี่...ผู้

เลไม่แน่ใจ ผู้จัดการส่วนตัวของเธอไม่อยู่ มีก็เพียงชายแปล

บ...เชิญทางนี้ครั

ที่มาขอพบฉันเขามีธุระสำคัญอะไร อย่างน้อยฉั

้เธอทราบแล้วคร

เดี๋ยวนั้น ร่างแน่งน้อยเริ่มรู้สึกอึดอัดเพราะทุกอย่างดูไม่ปกติหากก็ต้องเดินตามชายทั้งสองไปยังอีกห้องซึ่งอยู่ด้านสุดข

ิญค

ตามเข้ามา ในห้องนั้นเป็นห้องพักแบบสวีทหรูหราและมีขนาดใหญ่โตโอ่โถงมาก นุชนารีกวาดสายตาไปทั่วห้องพักเลิศหรูกระทั่งไปหยุดที่ร่

..คุณรีส

ระสงค์อันใดถึงได้มาขอพบเธอที่นี่ ร่างแน่งน้อยก้าวเข้าไปหยุดที่ชุดเก้าอี้รับแขกที่ซึ่งร่างสูงใหญ่ของชายอเมริกันผิวสีแทนจัดภายใต้ชุดสูทสีนิลนั่งอ

หน้าคมคายที่สันกรามแกร่งรกด้วยขนเคราสั้นและจมูกโด่งยาวรับกับริมฝีปากหยักหนาโดยไม่รู้ตัว โครงหน้าใต้กรอบเรื

..คุณรีส

..คุณค

ผมชื่อเมมฟ

วไวน์บนโต๊ะขึ้นมาจิบเบา ๆ โดยไม่ได้มองสีหน้าของอีกฝ่ายว่าเปลี่ยนไปแท

งพร้อมทั้งเหลือบมองเธออีกครั้ง นุชนาถจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่มีรอยยิ้มเหยียดขึ้นแว่บหนึ่ง หญิ

ะ...ทำไม

น่วงมากกว่าเดิม นุชนาถเม

ระอะไรกับดิฉันหรือ

ของเขาที่กระตุกความรู้สึกของเธออย่างรุนแรง

ไม่อย่างนั้นแล้วผมคงไม่เ

ะ เพราะฉันมีธุระด่วนต้องรีบไปงาน