อะไรน่ะ ร้องไห้ทำ

อื่นๆ ที่ยังวางค้างอยู่บนโต๊ะเข้าที่ก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายมาไว้กับตัว และเลี่ยงเดินออกไป

๋ยวก่อน โอย...อะไร

ดีแล้ว จะเดินเข้าเดินออกบริษัทเหมือนเ

้ความสนใจกับอาการของเธอ แต่หญิงสาวก็กัดฟันอดทนไม่ต่อปากต่อคำกับใคร ตั้งหน้าตั้งตาสาวเท้าออกจากแผนกอย่างรวดเร็วก่อนจะได้ยินเสียงตำหนิจากหัวหน้า

โดยไม่ได้ตั้งใจสักนิด แต่หากเพราะความกดดันต่างๆ มันบีบบังคับและหาทางออกอื่นไม่ได้นอ

เป้าหมายที่แน่นอน คิดเพียงอยากให้ตัวเองสบายใ

ีวิตถึงได้พลิกผันเพียงชั่วข้ามคืนเช่นนี้ แล้วเมื่อไหร่หนอจะชดใช้ให้เจ้ากรรมนายเวรเหล่านั้นหมดๆ ไปเสียที จะได้ไม่ต้องผูกมัดตามล

อีกหลายชั่งโมงสำหรับการทำใจรับฟังเสียงนินทากาเลและสายตาถากถางต่างๆ นานาในวันพรุ่งนี้ หากแม่บ้านนำเรื่องที่เห็นไปโพนทะนา แต่คงยากเพราะเหมราชคงจัดการเ

ว่าเรื่องฉาวๆ คาวๆ ไม่มีวันเสียหรอกที่

ดก่อ

ันทิมันต์หันมองตามเสียงตะโกนของสตรีนางหนึ่งที่นั่งอยู่ในรถเก๋งญี่ปุ่นที่เห็นได้ทั่วไปตามท้องถนน เธอลดกระจกลงจนเห

ม่ได้ยินรึไง!" เสียงแหลมขึ้น ดัง

นั้นตั้งใจจะสื่อสารกับใคร แต่ก็ช้าไปเพราะคนในรถ

นี่ย ฉันไม่รู้จักคุณนะ เ

่ยาก แม้ดวงตาจะถูกแว่นดำปกปิดอยู่ก็ตาม เพราะสีหน้าการแสดงออกนั้นส่อแววความเกลียดชังชัดเจนเหลื

าที่มองเผินๆ ก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มีความสวยไม่เป็นรอง ขนาดเทียบกับดารานางแบบบางคนได้เลยด้วยซ้ำ รวมไปถ

ในชุดเดรสสีดำสั้นกุดแขนพาดเฉียงสุดเซ็กซี่ลากกึ่งจูงเธอไปยังรถที่จ

คุณ! ขอตัวนะคะ!" จันทิมันต์รวบรวมแรงสะบั

กันได้หรือยัง...คิดว่าเธอคงรู้

รู้สภาพตัวเองดีอยู่แล้วจึงไม่เป็นการยากจะครองสติ จันทิ

ใจดำ หรือเห็นแก่ตัว แต่หากสิ่งนั้นไม่ได้อยู่ในอำนาจที่เธอจะตั

ธอ

ห้าวทุ้มพร้อมเสียงฝีเท้าของบุรุษในชุดสูทสี่ห้าคนก็กรูเข้ามาอย่างพ

ฉันมีเรื่องจะตกลงกับผ

ยกับนาย อย่าลากคนอื่นมาเกี่ยวข้อง" การ์ดในชุดสูททะมัดทะแมงคนหนึ่งเอ่ยปรามอย่างใ

่ะ โทร.ไปก็ไม่รับ ตั้งแต่ได้แม่นี่ไปกกก

บัญชีทุกเดือนเหมือนเ

็เท่านั้นเอง" หญิงสาวเอ่ยปากอย่างท้าทายเมื่อนึกได้ว่าตัวเองมีไพ่ที่เหนือกว่าอยู่ในมือ สองม

คนเดิมกล่าวน้ำเสียงราบเรียบเช่นเคย แต่ทว่าวลีนั้นบาดแทงจิตใจคนฟังที่ถูกไล่ทางอ้อมไม่ใช่น้อย เธอสะบัดหน้าและเดินก้าวขา

ับคอนโดฯ คืนนี้นายอาจจะกลับดึกหน่อย คุณเจ้

หน้าที่ดูแลขึ้นรถด้วยจิตใจเลื่อนลอย มิได้เข้มแข็ง ไม่ยี่หระต่อสารพัดปัญหาอย่างที่แสดงออกให้เห็น หัวใจท้อทดลดกำลังจนแหว่งวิ่นกับส

าหาตัวทุกครั้งไป นอกจากหฤทชนันท์ซึ่งเป็นเบอร์หนึ่งและเธอต้องเผชิญหน้าอยู่หลายครั้ง นี่...เป็นครั้งแรกที่ถูกหญิงสาวนางอื่นราวีแบบถึงเนื้อถึงตัว มากที่สุดที่เคยเจอก็แค่โทร.มารังควาน บ้างก็ร้องห่มร้องไห้บอกให้เธอถอนตัวออก

ที่หญิงสาวนางนั้นอ้างว่ากำลังจะเป็นแม่คนไม่ได้จริงๆ เธอนี่บาปหนาเหลือเกินแล้วเจ้าขา พรากลูก

ก่ตัวยากจะหาสิ่งใด

ประดับน่ะ...เมื่อมันเหี่ยวเฉาโรยราก็ไร้ความหมาย แจกันหรูหราย่อมเหมาะกับดอกไม้สดสวย จึงต

ียใจดีล่ะ ในเมื่อตัวเอ

ขา...เชิ

รั้งก่อนจะก้าวออกจากรถซึ่งการ์ดหนึ่งในสองที่ตามมาส่งเปิดประตูร

เผื่อคุณเจ้าขาอยากไปไหนมาไห

านั้นแหละ จริงๆ แล้วทั้งสองมาคอยคุมเธอ

่อนึกถึงตรงนี้ เวลาแห่งอิสรภาพอาจอยู่ใกล้แค่เอื้อม ทั้งท