ดาดุเสมอ ท่านมักสอนว่า เราอยากให้คนอื่นพูดหรือปฏิบ

ิดเข้าข้างตัวเองเ

อนนะคะ จะรั

ยหนุ่มที่เดินเข้าไปนั่ง

งอย่างหวาดระแวงและตำหนิ จากนั้นจึงรีบดึงมือออกเดินถอยหลังห่างไปหล

มฉันมา

ช่

งบางของคนตรงหน้าด้วยสายตา

ีหันขวาง ทำให้ภวั

เชื้อเชิญ

เมนูขนมและเครื่องดื่มต่า

นเชื้อเชิญคุณ

งงแล้วเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสีย

ัตรหล่นเอาไว้ ฉันเล

อนพิงหลังไปยังพนักเ

ค่ะ ดิฉันไม่ได้

ะรัว จ้องมองคนตรงหน้า

หลงตัว

ถอะ ฉันเข

อเม้มริมฝีปากแน่นอย่างขัดใจเอามากๆ คำว่าเข้าใจของเขามัน

าใจว่าย

ไปง่ายๆ เธอไม่อยากให้เขา

หรอ เป็นเจ้าของร้

มแทน อยากชวนเธอสนทนา แม

วไม่เป็นนี่นาเลย

อดีวันนี้ลูกน้องลาหยุด ท

จการเป็นของตัวเอง ภวัตหลุบตาคม

งเธอเล่าให้ฟังว่าเธอเรียนจบด้านวิทยาศาสตร์การอาหาร จึงมีความรู้ในการนำอาหารมาแปรรูป รวมถึงสมุนไพรต่างๆ หญิงสาวนำ

ได้ผลประโยชน์ในทางธุรกิจอีกด้วย โดยการ

นมอะไรก็ได้ที่เธอคิด

้า ดวงตาคมสบกับดวงตาหวานใส หญิงสาวทนไม่ไหว

ดินไปจัดเครื่องดื่มและขนมมาให้เขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได

ทำเอาคนที่ถูกจ้องมองถึงกับเขิน หยิบจับอะไรผิดๆ ถูกๆ ไปหมด จนอรนภัสนำ

หวานไ

มกรุ่นแล้วเงย

ไปเหร

น้อย กลัวลูกค้าห่า

านม

่างสูงโปร่งกลมกลึง อรนภัสเ

ะ” เธอรีบบอกเมื่อเขานั่งจ้อ

า มานั่งคุยกันก่อน ฉันอยากหาเ

อง แลซ้ายแลขวา ปรากฏว่าไม่มีลูกค้า

่าเหงาอีก เหตุผลเขาฟังไม่ข

พอใจเมื่อหญิงสาวย

ก ฉันอยากรู

ะสงค์ของตนเอง ด้ว

งอยากรู้จั

าออกไป แม้จะหวั่น

สนใจ

ฟที่จิบแล้วบอก

ขึ้นจากเก้าอี้

งๆ ไม่ชอบอ้อมค้อม ฉันอยากจีบเธอ เธอจะได้

าเฉยแต่แก้มแดงก่

ปตรงๆ นี่แหละ ด้านไ

อ...

แถมแดงทั้งหน้า ใบหู หญิงสาวหลุบตาลงต่ำ แอบยิ้มขำคนห่ามๆ ตรงหน้า ไม

กัดริมฝีปากตัวเอง ดูเขาเป็นคนวางอำนาจใช่เล่น นิสัยติดจะสั่ง เอาจริงเ

ายนะ แต่ทำไมหนอหัวใจเจ้ากรรม

แล้

งตัวเอง ใบหน้าแดงเรื่อยืนบิดมือไปมา

ฉันไม่ชอบให้เด

บอกพร้อมทอดสาย

เธอได้ไม่พูดคำหยาบ แ

ม่หลบบ้าง แสร้งทำเป็นใจดีสู้เสือ แต่ว่าเขาเหมือนสิงห์เสีย

ากที่เม้มน่ะ

และเม้มเข้าหากัน อรนภัสสะบัดค้อน

ออรใ

ยังไงคะนี่” เธ

ื่อจริ

เคยจีบผู้หญิงมาก่อนเลย มีแต่ผู้หญิงเข้ามาจีบ นี่ซ้อมพูดแล้วพูดอีก คำถามมันเลยดูแ

ัมภาษณ์งานหรือไงค

่า... ว่าที่เมียในอ

ู้แล้ว เพียงแต่หาเร

ุณ

ยังโสดไม่มีเมีย แต่ตอนนี้เจอแล้วว่าที่เมีย อีกไม

นคำพูดนั้น เธออ้าปากค้าง สะ

าบค

งๆ ยังไม่ตอบเลยว่ามีแฟนแล้วหรือยัง”