้นแล้ว
ที่ส
นมองคนตัวโตที่ยืนจังก้าอยู่ตรงปลายเตียง ความเจ็บระ
รเด็ดกว่ากัน” เขายิ้มเยา
ุณต่ำช้าที่สุ
ออกจากปากชายหนุ่