ี้คงจะเป็นน

่อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับสายตาเหลือบไปเห็นว่าคนผู

้ำ...ขอ

ไป อันที่จริงแล้ว ลู่ล

ด้อย่างจะยุ่งเกี่ยวกับมนุ

นได้ พลันตัดสินใจที่จะรีบก้าวเร็วๆ ไปตักน้ำยั

ที่แทบจะไร้สติ

้ำ อ้

ตาอยู่แต่ก็รับรู้ในส

้อย ปล่อยให้ลู่ลู่ได้ป้อนน้

ติได้ พอลู่ลู่ปล่อยให้ลงนอนราบดังเดิม เขาก็นิ่งงันไปไม่ต

ู่หน้าถ้ำคงไม่เป็นการ

ุษย์ผู้นี้ ก่อนที่ลู่ลู่จะใช้เรี่ยวแรงที่มีทั้ง

์ผู้นี้มีร่างกายใหญ่โตกว่าตนอยู่มาก กว่าจะ

ที่นอนของตน สายตาปราดสำรวจอีกครั้ง ทว่าคราน

ด้วยคราบฝุ่นสกปรกมอมแมมทั้งตัว ผิวเนื้อบาง

นี้จะหนีผู้ใดมาจนหล

ำตอบ เขาจึงระบ

ดูแลจนกว่าจะรู้สึกตัวก่อนแล้วกัน ต

่อยู่ออก นำไปชุบน้ำที่ลำธาร กลับเข้ามาในถ้ำและเ

ได้รับการช่วยเหลือจากปีศาจกวางเผยอเปลือกตาขึ้น กะพริบปริบๆ สองถึงสามครั้งถึงได้

งซึ่งอยู่ด้านล่าง จากนั้นก

ะเอาเงินทองที่ถู

ีรษะสองสามครั้งไล่ความง่วงงุน ก่

นที่ได้มาหาย

ยใจออกมา

บปีศาจ โอ้อวดวาจาคุยโขมงว่าตนปราบปีศาจมาแล้วทั่วทุกสารทิศ ชาวบ้านซึ่งอยู่ในแคว้นอันติดกับเขตแดนของปีศาจและถูกเหล่าปีศาจพวกนั้นระรานอยู่บ่อยครั้งจึงพากันระดมเงินลงขันจ้าง

ีศาจตัวเล็กๆ หรือไม่ก็ไร้พิษสงน่ะ หากเป็นปีศา

องตน กระนั้นเขาก็

.. คอยดูเถิด ข้าจะเ

ั้นปลุกให้ลู่ลู่ซึ่งนอนขดอยู่บนพื้นใกล้

ตื่นแ

ง เห็นเขายาวกับเส้นผมสีขาว พลันก็รับรู้ได้ทันทีว่าคนที่อยู่ตรงหน้านั้นคือ

...เจ

ขณะที่อีกฝ่ายดันตัวขึ้นนั่งห

องห่วงนะ ข้าไม่ทำร้ายมนุษย

ิ่งใดอยู่ ลู่ลู่จึงรีบว