็นที่เอ็นดูต่อผู้ได้พบเห็นทั่วฟ้าดิน ลู่ลู่หวังว่

ดูอย่างน

คิ้วสูง ขณะที่

้พิษสง น่ารักน่าเอ็นด

วอยู่ไม่น้อย นักพรตหนุ่มกลั้นยิ้มให้กับความหวาด

นวล รูปร่างสมส่วนใน

ี่ยนเฉินไม่บังเอิญไปเห็นอะไรบางอย่างขยุกข

่นอ

งถามปั๊บ ลู่ล

หมายถ

น่ะ มัน

าตรงบั้นท้ายอีกฝ่ายแล้วด้วย ลู่ลู่สะดุ้งเฮือก

หน้าจ้องมองบั้นทายเ

ะ นั่น

ง.

่ารักน่าชัง... เจ้าสิ่งนี้

่อย

ขาไม่ชอบให้ผู้ใดมาจ

ส่วนที่ถูกจ้องมองน่ะไม่

ี่เคยพยายามมาด้อมๆ มองๆ หางของเขานั้นก็ไม่ไ

ได้มีจิตคิดวิตถาร น่าส่งขึ้นไปบ

พอเห็นปีศาจกวางสะบัดตัวหนีหมายจะวิ่งออกจากถ้ำ เขาก็รีบคว้าต้นแขนอีกฝ่ายไว้ เหวี่ยงทีเดียวก็ล้มลงบนหญ้าแห

เหตุใดถึงได้หวาดห

าถูกผู้อื่นดูทีไร เป็น

!” จึงได้

ทว่าก็หาใช่จะดูจุดอ่อนไม่ออก ลู่ลู่ปฏิเสธเ

่ามันจะทำให้ข้าเอ็นดูเจ้าขึ้นมาบ้าง” แกล้งพูดเย้า มือก็ค่อย

หน้าของอีกฝ่ายที่รุกร

.อย่า

ฤดูเหมันต์ซึ่งเป็นฤดูผสมพันธุ์ ยามมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว เหล่าปีศาจก็จะขึ้นไปบำเพ็ญตบะที่ยอดภูเขาหิมะ แต่นี่...ไม่ใช่ฤดูเหมัน

ก็เหลือบมอง ก่อนจะยิ้มเผล่เมื่อประจักษ์แจ