เมื่อตอนนี้ไม่มีใครอีกแล้ว แม่ต้องก

ามหนีบขาเอาไว้อย่างแนบแน่น ไม่ให้อีกฝ่ายรุกราน แต่กลับไม่เป็นผล เมื่อเข้าใช้พละกำลังอันเหนือก

่มครางในลำคอ ด

หญิงสาวร้องบอ

กวีวัธน์กัดฟันกรอด พยายามครอบครองอย่างยากเย็น เมื่อเห็นเธอโอนอ่อนแล้ว สะโพกหน้าขยับเป็นจังหวะแผ่วบน เมื่อ

าะความเหนื่อยอ่อน แต่มันเป็นเพราะเขารู้สึกปรารถนาในตัวขอ

้นน้ำตาเอาไว้ เธอไม่อยากให้ชายคนนี้ได้เห็น พยายาม

” เขาถาม

อตอบเสียงเย็น

ไปไหน นอ

บมาเห็นเรา!” หญิงสาว

น้า ยกมือเสยผม สบตา เ

รับผิดชอบ แล้วจะก

กัด ฝืนไม่ให้น

่ต้องรับผิดชอบหร

ใจ สีหน้าราวก

จ ตอนนี้ฉันโส

ไสเขาออกห่าง

ห้มันเป็นความลับระหว่างเราสองค

นิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด อาจเพราะเขารีบร้อน เธอเองไม่คุ้นชิน เขาชะงัก หย่อนขาลงแล้ว

ัวให้เรียบร

จะอายอะไร” เขาต

้อผ้าบนพื้น มันใส่แทบไม่ได้แล้ว เพราะเขากระชากจนขาด เปิดตู้เสื้อผ้าอย่างถือวิส

ให้ฉัน ต้องเจอกับอะไรแบบนี้เลย”

าวเข้ามาในห้วงคำนึง ต่อจากนี้มันคงไม่มีอีกแล้ว ความรัก ความคิดถึง ที่

ลงเมื่อเห็นเท้าของใครบางคนหยุดอยู่ตรงหน้า เธอช้อนสายตามองสบตา

กวีเหรอ” โสภาพรรณเอ่ยถาม น้ำเสีย

แก้ตัว อยากโกหก แต่ไม

ลูกชายเราดีกว่าคุณโส

ียบร้อยก่อนเถอะลูก แล

้ำตาร่วง ก่อนพยักหน้า

ธอตอบรับแล้วเ

มารดาและบิดายืนอยู่ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ก่อนระบายลมหายใจ ดูท่า

ป รู้หรือเปล่าว่าเรื่อง

ทำไปแล้ว เขาเองก็เมามากด้วย เลยไม่คิดอะไรให

น ยังไง แม่จัดการไปเลย

ไม่ใช่ผู้หญิงข้างถนนที่แกได้แล้วจะทำเหมือนไม่มีค่า

ึ่ง “ครับพ่อ

าจากงาน ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เลย อยากให้ล