้าว มีโต๊ะไม้สีน้ำตาลอ่อนลวดลายดอกไม้ ขัดเงาวาววับ ขนาดใหญ่วางอย

มีอาหารวางอยู่

งครัวเพื่อจะยกมาวางเพิ่มเติมบนโต๊ะในห้องทานข้าว

ยกันยกออกมา โดยมีแม่ของลินดาเดินนำหน้าออกมาก่อน และก็ตามมาด้วยลิ

านข้าว และวางอาหารไว้บนโต๊ะ แม

าบ้านของเราเหรอค่ะ"

นเรา" พ่อของลินดาพูด

นเตชินท์เดินเข้ามาในห้องทานข้าว เตชินท์ยกมือไหว้และกล่าวสวัสดี ทั้งแม่ลินดาและลินดาจ้องมองไปที่เตชินท์ และทั้ง2กำลังคิดว่าชายหนุ่มผู้นี้คือใค

เตชินท์ใช่มั้ย" ลิ

้มรับพร้อ

องดาจะจำพี่ไม่ได้ซะแล้

์ของเธออย่างคิดถึง เตชินท์กอดลินดาและเ

ำเตชินท์ได้ก่อนแม่เส

ไหร และคุณพ่อกับคุณแม่มาด้

วนคุณพ่อคุณแม่ ถ้าเคลียร์งานทางโ

่า เดี่ยวอาหารจะเย็นเสียหมด และหลังจ

ั่วขณะ เหมือนกับเข็มของนาฬิกาที่หยุดเดิน เหมือนเขาถูกสะกดให้หยุดนิ่ง แต่จริงๆแล้วมันเป็นอาการที่เรียกว่าตะลึงมากกว่า เขาคิดในใจผู้หญิงคนนี้คือใครกัน เธอช่างสวยสดใสน่ารักและดูเรียบร้อยเสี

ม่ละสายตาที่มองไปยังริสา ทำให้เขาไม่ได้ยินที่ลินดาเรียก ลินดาทำหน้า

่เตชินท์" ลินดาเร

ยจากมนต์สะกดเลยก็ว่าได้ เตชินท์คิดในใจเขาจ้องมองผู้หญิงคนนี้นานเท่าไรแล้วถึงไม่ไ

ิทของดาเองค่ะ เราเรียนที่มหาวิ

ล่าวสวัสดี เตชินท์ยกมือ

เตชินท์พูดกับริสาพร้อมกับยิ้มให้กับเธอ เตชินท์พยายามเก็บ

พ่อของลินดานั่งที่หัวโต๊ะ ลินดาและริสา นั่งติดก

ับพ่อลินดาจะเป็นแม่ของลินดาและเตชินท์ ทำ

ั้งนั้น ริสากำลังเอื้อมมือไปจะตักอาหารบนโต๊ะ บังเอิญมือของเธอไปชนกับมือของเตชินท์ที่กำลังจะเอื้อมไปตักอาหารพอดี ริสารับรู้ได้ว่ามือของเตชินท์นั้

อาหารใส่ให้ใน

องริสาอยู่เรื่อยๆตลอดเวลา จนบางครั้งริสาหันไปสบตาเข้ากับสายตาของเตชินท์ที่กำลังมองมาที่เธอพอดี จนริ

ดาดูแลเพื่อนด้วยนะ" แม่ของ

อาจจะไม่คุ้นเคยกับอาหารไทย เพราะที่โน้นคงเ

ทานอาหารไทยเป็นหลักอยู่แล้ว อีกอย่างที่โน้นท

ุณแม่เข้าครัวทำอาหารเองทุกอย่างเลย นี่ถ้าอาไม่บอกว่าอาหารที่ทำมีหลายอย่างแ

หันมามองหน้าสบสายตากันพอ

ท์มองเธออยู่ตลอดเวลา หรืออาจจะเป็นเพรา