img ฉันเรียกมันว่าพรมลิขิต  /  บทที่ 8 ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึงน้อง | 80.00%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 8 ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึงน้อง

จำนวนคำ:1695    |    อัปเดตเมื่อ:28/11/2022

นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้

ซึ่งป้าจันกำลังจัดเตรียม

วต้มปลา ของโปรดของคุณเตชินท์ไว้ด้วยค่ะ คุณเตชินท์จะท

นมานั่งที่

อป้าจันแล้วหิวขึ้นมาทันทีเลยครับ" เตชินท์พ

วต้มปลาให้เตชินท์ ที่เธอทำอย่างสุ

ินท์ ที่กำลังทา

ึกปลื้มใจท

อาหารเช้าเสร็จ

นออกไปที่

บ้านของเขา เพื่อมุ่ง

ดรถของเขาไว้ที่หน้าบ้าน แล้วเขาก็ได้เ

องดาอยู่มั้ยครับ" เ

้าแล้วละ เตชินท์มีธุระอะไรกับยัยดาเหรอ ถึงมาที่นี

วามจริงกับแม่ของลินดา ว่าเขามาที่นี่ทำไม เขาจึงต้องบอกแม่ของลินดาไปแบบนั้น ซึ่งจริงๆแล้วที่เตชินท์มาที่นี่ก็เพราะเตชินท์อยากจ

านั้นที่จะ

ได้ยินเช่นนั้น เ

ให้เตชินท์เข้ามาน

า และเห็นพ่อของลินดากำลังนั่งช

ว้และกล่าวสวัสด

ก็แปลกใจเหมือนแม่ของลินดา ที่เห็น

ปล่าหลาน หรือว่านอนไม่หลับ ยังปรับตัวเข้ากับเ

ด้เจอกันนานเลยอยากจะมาคุยกับน้องครับ" เต

ลับมาเร็ว ถ้ายังไงเตชินท์ นั่งเล่นที่บ้านอาก่อนก็ได้

ราะจริงๆแล้ววันนี้เขาตั้งใจจะมาบอกลินดา ว่าเ

าอยากไปรับลินดาที่มหาวิทยาลัย และจะให้ลินดาช่วยพาเขาไปซื้อของใช้ส่วนตัว เนื่

นดาได้ยินที่เ

ปว่า ลินดาเรียนอยู่ที่ไหน และให้เบอร์โทรศัพท

องลินดามาและยังรู้ว่า ทั้งริสาและลินดาเรีย

ของเขานั้น อยากจ

พื่อไปยังมหาวิทยาลัยที

เพื่อจะได้ไปถึงจุดหมายที่

์ตคันหรูสีขาวของเตชินท์ ก็มาจอด

เป็นมหาวิทยาลัยที่ใหญ่โต มีพื้นที่กว้างขวาง เขาเ

ท์มือถือของเขาขึ้นมา

รศัพท์ของเธอดังขึ้น เธอมองดูเบอร์ที่โทรมาเ

ตชินท์รู้เบอร์โทรศัพท์เธอได้อย่างไร เพราะเมื่อวานที่เตชินท์มาที่บ้า

ามเตชินท์ ในส

าเขาไปบ้านของเธอมา และได้เบอร์

าใจทุกอย่าง

าหาเตชินท์ ที่เต

งกระจกภายในรถและยกมือขึ้นจัดแต่งทรงผมของเขาเล็กน้อยเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับตั

ขาจึงมองไปที่ประตูทางออกของมหาวิทยาลัยอย่

ดินมาหาเขา เตชินท์พยายามมองหาริสา แต่เขากลับไม่เห็นเธอ เตชินท์ เห็นแต่ลินดาคนเดียวที่

เริ่มรู้สึกกระวนกระว

่ เธอก็ยกมือไหว้และกล่าวสวัสดีเตชินท์ เ

ขากลับไปก่อนแล้วที่เตชินท์จะมา เพรา

ูด เขาก็รู้สึกเป็นห่วงริสา

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY