จะเกิดอะไรขึ้นเมื่ออัศวินอยากจะมีลูกน้อยเพื่อเป็นโซ่คล้องใจ แต่พลอยไพลินยังคงรักสนุก เธอยังคงยึดติดกับชีวิตการทำงานและวัยสาวของเธอ ทำให้เธอไม่พร้อมที่จะมีลูกในช่วงเวลานี้ อัศวินจึงต้องวางแผนทุกแผนการเพื่อที่จะมีลูกกับเธอ
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่ออัศวินอยากจะมีลูกน้อยเพื่อเป็นโซ่คล้องใจ แต่พลอยไพลินยังคงรักสนุก เธอยังคงยึดติดกับชีวิตการทำงานและวัยสาวของเธอ ทำให้เธอไม่พร้อมที่จะมีลูกในช่วงเวลานี้ อัศวินจึงต้องวางแผนทุกแผนการเพื่อที่จะมีลูกกับเธอ
หกปีกว่าแล้วที่อัศวินกับพลอยไพลินได้แต่งงานกันและใช้ชีวิตร่วมกันมา ตอนนี้พลอยไพลินเรียนจบแพทย์อย่างที่เธอฝันไว้และกำลังทำอาชีพหมออย่างที่เธอตั้งใจอย่างเต็มที่ ตอนแรกเธอตื่นเต้นกับการจบใหม่มากจนแทบจะทำอะไรไม่ถูกเลย ดีที่มีอัศวินคอยให้คำแนะนำเธออยู่ไม่ห่าง จนเวลาผ่านไปสามเดือนเธอก็ค่อยๆ เรียนรู้งานมากขึ้น เก่งขึ้นจนเขาแทบจะไม่จำเป็นสำคัญเธอไปแล้ว
ส่วนเขาน่ะเหรอก็อย่างที่เขาบอกไว้เขาเป็นอาจารย์ที่มหาลัยเคเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น หลังจากเลิกสอนที่มหาลัยเคเขาก็มาช่วยพ่อแม่ทำธุรกิจของครอบครัวอย่างเต็มตัว เป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงบริหารทั้งโรงแรมเดอะเอ็ม และห้างเดอะเอ็ม จนมีผลกำไรทะลุเป้ามีคนอยากเข้ามาทำธุรกิจร่วมด้วยมากมาย
ส่วนชีวิตรักก็ราบรื่นไม่มีปัญหาอะไร จะมีก็แต่พลอยไพลินไม่ยอมมีลูกน้อยกับเขาสักที เขาก็อายุมากขึ้นทุกวันจะย่าง 40 ปีอยู่แล้ว ส่วนเธอน่ะเหรอก็ยังสาวยังสวยอยู่ทุกวัน มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มารุมจีบเป็นว่าเล่น จนเขาตามหึงจนแทบไม่หวาดไม่ไหว ไหนจะยังมีคนไข้ของเธออีกล่ะ แค่คิดอัศวินก็ปวดหัวแล้ว เห็นที่ต้องใช้มาตรการเด็ดการเสียแล้ว
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้อัศวินตื่นจากภวังค์ความคิด อัศวินก้มลงมองหมายเลขที่โทรเข้ามา แล้วรู้สึกไม่อยากจะรับสายแต่จำใจต้องรับอย่างเลี่ยงไม่ได้
“นี่มาคัส! แกจะโทรมาหาสวรรค์วิมานอะไรดึกๆ แบบนี้ แกไม่หลับไม่นอนบ้างบ้างรึไง”
อัศวินบ่นกระปอดกระแปดอย่างหัวเสีย นึกถึงตอนที่มันช่วยเขาคิดแผนเซอร์ไพรส์วันเกิดของพลอยไพลินตอนไปปารีสทีไร เขาอยากจะกระทืบมันยิ่งนัก เขาไม่น่าหลงเชื่อแล้วทำตามมันเลย เกือบทำให้พลอยไพลินตกอยู่ในอันตรายก็เพราะแผนปัญญาอ่อนของมัน
“ไอคิดถึงยูนะวิน ตอนนี้ไออยู่ที่เมืองไทย ยูออกมาหาไอที่ผับหน่อยสิ”
“ไม่ไป! อยากไปก็ชวนไอ้ชัยไปสิ”
“นี่ยูยังโกรธไอเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ มันผ่านมาทั้งหกปีกว่าแล้วนะ ยูเลิกโกรธไอสักทีเถอะ ไอขอร้องล่ะ พลีสส!”
“ใช่ ฉันยังโกรธอยู่ และก็โกรธมากด้วย!”
“ได้โปรด พลีสส!! ออกมาหาไอหน่อย ไอชวนชัยแล้วมันไม่ว่าง ไอมีแค่ยูคนเดียวเท่านั้นตอนนี้”
“ไม่เอาฉันไม่ออกไปไหนทั้งนั้น เดี๋ยวพลอยก็จะกลับมาจากโรงพยาบาลแล้ว”
“ยูแน่ใจเหรอ ว่าพลอยจะกลับไป”
“นายหมายความว่าไง?”
“เปล๊าาา!! ไอก็แค่จะบอกยูว่า พลอยอาจจะติดเข้าเวรต่ออะไรแบบนี้ เลยไม่ได้กลับบ้านก็ได้นี่น่า ออกมาหาไอเถอะนะ”
“อย่ามาทำเป็นรู้ดีไปหน่อยเลยน่า แล้วก็เลิกพูดยูกับไอสักทีเถอะ พูดแบบปกติที่เคยพูดกันไม่ได้รึไง”
“เศร้าจัง ฉันอุตส่าห์พูดสุภาพๆ กับแกแล้วนะ”
“แบบนี้สิค่อยน่าฟังหน่อย”
“ฮ่าๆ มาหาฉันเถอะ ถ้าไม่มาถือมึงพลาดของเด็ด”
มาคัสมองไปยังสาวสวยที่ใส่ชุดลายเสือบวกกับหน้ากากเสื้อแล้วขยิบตาให้เธอ
“ฉันขอคิดดูก่อน ถ้าพลอยไม่กลับบ้านจริง ฉันถึงไปหาแก”
“โอเค แล้วจะรอ” อัศวินวางสายจากมาคัส ก็มีข้อความจากพลอยไพลินส่งมาพอดี เข้ารีบเปิดมันอ่านทันที เธอบอกว่ามีเข้าเวรต้องอยู่กะดึกจนถึงตอนเช้าให้นอนก่อนได้เลยไม่ต้องรอเธอ
“นายเป็นหมอดูรึไงวะมาคัส สรุปฉันต้องออกไปหาแกสินะ”
อัศวินบ่นก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อออกไปหามาคัส เขาขับรถมายังผับที่มาคัสว่า จะว่าไปตั้งแต่เขาแต่งงานเขาก็ไม่เคยเข้าผับหรือเที่ยวเล่น ดื่มเหล้าอะไรเลย ชีวิตเขามีแค่พลอยไพลิน และก็งานเท่านั้น เขาจอดรถไว้หน้าผับก่อนจะเข้าไปยังข้างใน เขาเดินฝ่าผู้คนมากมายเข้าไป ใช้สายตาสอดส่องเพื่อหามาคัส เมื่อมาคัสเห็นอัศวินจึงโบกมือเรียกเขาทันที
“Hey! ทางนี้”
“นายมีอะไรก็ว่ามาฉันจะรีบกลับ”
“อะไรกันวะ เพิ่งจะมาถึงเองนะ ดื่มก่อนสิ”
“ไม่อยากดื่ม เดี๋ยวเมา”
“เอาน่า...ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วช่วยดื่มเป็นเพื่อนกันหน่อย”
อัศวินบ่นพึมพำคนเดียว ก่อนจะยกแก้วเหล้าที่มาคัสยื่นให้จนหมดแก้ว ภายในผับนั้นแสง สี เสียง และกลิ่นของมึนเมาทำให้เขาอยากจะหลีกหนี อัศวินเหลือบไปเห็นร่างของหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งคุ้นตา เดินอย่างยั่วยวนเข้ามาทางเขา เธอใช่ชุดลายเสื้อ เนื้อผ้ามันรัดรูปเห็นสัดส่วนจนชัดเจน จนเขาหลงนึกไปถึงร่างของพลอยไพลิน แต่จะเป็นเธอไปได้อย่างไรกัน ในเมื่อเธอเข้าเวรกะดึกอยู่ที่โรงพยาบาล ถ้าเป็นเธอจริงล่ะก็ เขาจะจับมาฟาดก้นให้นั่งไม่ได้เลยค่อยดู โทษฐานที่แต่งตัวออกมายั่วให้ผู้ชายคนอื่นมอง และแทะโลมเล่นด้วยสายตา
“สวยใช่มั้ยล่ะ”
“สวยกะผีอะไร ใส่หน้ากากเสืออย่างนั้นหลงมาจากงานหน้ากากแฟนตาซีสิไม่ว่า”
“ออกจะเซ็กซี่ ไม่ชอบแบบเหรอวะ”
“ฉันมีเมียแล้ว แกจะให้ฉันสนใจผู้หญิงคนอื่นได้ไงกัน”
คนรักเมียอย่างอัศวินพูดตอบกลับมาคัสผู้เป็นเพื่อนไป เขาทำท่าจะเดินหนี แต่ไม่ทันเสียแล้ว เมื่อแม่เสือสาวเดินมาหาเขา ดึงแขนเขาไปกลางฟลอร์แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะเริ่มเต้นยั่วยวนเขา
เธอถูแผ่นหลังของตัวเองที่หน้าอกของเขา แล้วเต้นส่ายสะโพกมาราวกับซ้อมมาอย่างดี แค่นั้นยังไม่พอ เมื่อหันหน้ามาหาเขาก็ใช้มือแตะที่ไหล่แล้วเต้นรูดตัวลง ทำอย่างกับเขาเป็นเสาหรือต้นไม้ที่ไร้ความรู้สึกที่คิดจะทำอะไรกับเขาก็ได้ แม้เขาจะรักพลอยไพลินมาก แต่พอเจอเข้าแบบนี้ของมันก็ขึ้นสิ แต่น่าแปลกปกติเขาไม่ใช่ของขึ้นง่ายๆ ถ้าไม่ใช่พลอยไพลินล่ะก็ ผู้หญิงคนอื่นมาแก้ผ้าต่อหน้าก็ไม่อาจทำให้เขารู้สึกอะไรด้วยได้เลย ยัยเสือสาวคนนี้เป็นใครกันแน่ถึงได้มีอิทธิต่อร่างกายของเขาได้
เธอถูกพ่อแท้ๆ ที่เพิ่งพบหน้าฆ่าตายอย่างเหี้ยมโหด ในตอนแรกเธอคิดว่าคงไม่ชีวิตรอดเป็นแน่ ที่จะเจอผู้ชายที่เป็นหนี้ชีวิตเธออีกครั้ง แต่อยู่ๆ เธอกลับฟื้นขึ้นมาอยู่ในร่างของน้องสาวของเธอเอง และโชคชะตาของเธอทำให้เธอต้องแต่งงานกับคนที่เธอรักจนหมดใจ
ชาลีมาเฟียหนุ่มแห่งอิตาลีเจ้าของกาสิโน เขาเกลียดผู้หญิงไทยเพราะแม่ที่เคยทอดทิ้งเขาในวัยเด็ก เขามีน้องสาวต่างมารดาหนึ่งคนที่เป็นคนไทยชื่อว่าจันทร์เจ้า สามีของจันทร์เจ้าเคยเป็นคู่หมั้นของเอมอรหญิงไทยคนหนึ่งที่กำลังครรภ์ แม้เอมอรจะปฏิเสธว่านั้นไม่ใช่ลูกของภูชิตสามีของน้องสาวตน แต่ชาลีก็ไม่เชื่อคำพูดของเธอ เขาจึงจับตัวเอมอรมาและบังคับให้เธอจดทะเบียนสมรสกับเขา
จะเป็นอย่างไรเมื่อสาวน้อยวัย 18 ปี อย่างพลอยไพลิน ต้องแต่งงานกับหนุ่มใหญ่วัย 32 ปี อย่างอัศวิน เพราะสถานะทางครอบครัว และเขาดันเข้ามาสอนในมหาลัยที่เธอสอบติด ทำให้เธอและเขามีสถานะเพิ่มอีกหนึ่ง คือ “ลูกศิษย์กับอาจารย์”
ความสัมพันธ์ของเธอและเขาเริ่มจากเจ้านายกับลูกน้อง เพราะเขาต้องการใช้เธอเป็นสะพานเข้าไปหาเพื่อนรักของเธอ แต่เพราะความใกล้ชิดทำให้เรา....จนต้องเกิดการรับผิดชอบเกิดขึ้นในสองเดือนคือการทดลองคบกัน
จะเป็นอย่างไงเมื่อสาวน้อยอย่าง "รถเมล์" ต้องกลายเป็นคุณแม่วัยยังสาว และหนุ่มหล่ออย่าง "บิ๊กเอ็ม" ต้องกลายเป็นคุณพ่อซุปตาร์ เพราะเพียงความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนของทั้งคู่ทำให้เธอท้อง เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้งในวันที่ถ่ายแบบด้วยกัน ซึ่งหลังจากเหตุการณ์คืนนั้นมันก็ผ่านมาแล้วเป็นเวลา 2 เดือน เธอที่เพิ่งเข้าวงการกับเขาที่อยู่ในวงการถ่ายแบบมานานแล้วและเขากำลังจะเป็นดาราดัง แล้วอย่างนี้ทั้งสองจะทำอย่างไรกับเด็กน้อยที่กำลังจะเกิด
สามีที่เธอมองว่าเขาดีต่อเธอมาตลอด กลับใช้มีดหมอกรีดลงกลางอกของเธอ เขาทำมันก็เพื่อนำหัวใจของเธอไปให้น้องสาวต่างมารดาของเธอ ก่อนที่จากโลกใบนี้ไปก็ปรากฏชายคนหนึ่งเข้ามาช่วยเธอจากการผ่าตัด ชายผู้ที่เธอเคยเกลียดชังเขาและหนีออกมาจากเขา แต่มันก็สายเกินไปแล้วที่เธอจะนึกเสียใจ ถ้าสามารถกลับไปยังช่วงเวลานั้นได้เธอจะดีต่อเขาและเชื่อฟังเขา
หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด