ลูกเขยกับแม่ยายผู้หิวโหยในกามโลกีย์
ไอ้เปียกมันเป็นหนุ่มบ้านนอกคอกนาอายุ 25 ปี อาชีพของมันเองก็ไม่ได้แน่นอนอะไรเป็นอาชีพนับเหมางานพวกต่อเติมบ้านและซ่อมแซมโครงสร้างต่างทั้งภายในภายนอกบ้าน
เพราะว่ามันเรียนจบมาทางด้านออกแบบก่อสร้างอาคารแต่มันไม่อยากจะไปทำงานอะไรที่วุ่นวายเลยทำงานรับเหมาจ๊อปเล็กแต่ก็มีรายได้ดีไม่น้อยเลยทีเดียว
จนสามารถหาเงินเก็บได้ก้อนหนึ่งเอามาสู่ขอแล้วตกแต่งกับส่วนแฟนสาวของมันที่คบกันมาได้กว่า 2 ปีแล้ว ซึ่งแฟนมันตอนนี้ก็เป็นเมียมันแล้วเธอพึ่งอายุ 20 ปี
มันแอบคบและได้เสียกันตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายแต่ระหว่างที่คบกันไอ้เปียกมันก็แอบไปมีความสัมพันธ์สวาทกับสาวรุ่นพี่บ้างรุ่นน้า
และล่าสุดนี้ก็พึ่งมีอะไรกับสาวใหญ่เมียเจ้าของบ้านที่จ้างให้มันไปต่อเติมห้องที่บ้านพักในไร่
โดยเจ้าของบ้านที่เป็นผัวเขาต้องไปทำงานในตัวจังหวัดและบางทีก็นอนค้างอยู่ในตัวจังหวัดไม่ค่อยได้กลับบ้าน
เวลามันเข้าไปทำงานเก็บตกที่เหลือเพียงคนเดียวพวกคนอื่นก็ไปทำงานใหม่รอส่วนมันก็ต้องมาดูแลความเรียบร้อยเก็บตกส่วนที่เมียเจ้าของบ้านอยากให้ทำเพิ่มเติมอีกหน่อย
วันนั้นมันเลยขับรถเข้ามาในไร่แล้วก็เจอเมียเจ้าของบ้านเธอนั่งรออยู่เพื่อจะบอกตรงส่วนที่จะให้ทำเพิ่มเติมอีกจากนั้น
มันก็แอบมองร่องอกอวบอั๋นขนาดใหญ่ที่ปลิ้นทะลักทลายล้นคอเสื้อกว้างคว้านลึกลงมาจนอวดโชว์ร่องอกให้มันเห็นจนลำบ้องแข็งโป๊กขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเจน
เพราะว่าขนาดของมันก็กว่า7นิ้ว จะไม่ให้เห็นลำนูนตึงเป้ากางเกงได้อย่างไรกันเลย
จนในที่สุดเมียเจ้าของบ้านกับมันก็อดใจไม่ไหวโผผวากอดเฟ้นฟัดกันจนแน่นมันเองก็เป็นพวกชอบอะไรที่ตื่นเต้นเร้าใจอย่างนี้อยู่
แล้วจึงเอากันอย่างเมามันกว่าสองชั่วโมงอย่างถึงใจเมียเจ้าของบ้านเธอถึงกับน้ำแตกเป็นสิบๆแต่มันแค่สองทีเพราะมันเป็นพวกท่อนใหญ่โตมโหราฬเอาทนทานนานจนผู้หญิงแตกแล้วแตกอีกอย่างถึงพริกถึงขิงเธอเองถึงกับเอ่ยปากชม
จากนั้นแล้วพอมันเข้าไปเก็บงานต่ออีกวันก็ได้จัดหนักเกือบทั้งวันแทบจะไม่แรงทำงานที่เหลืออีกเพียงเล็กน้อยเลย
จนสุดท้ายก็ต้องมาทำในวันอื่นจนเสร็จแล้วเมียเจ้าของบ้านก็เอาเงินมาจ่ายค่าแรงแล้วนั่งขย่มท่อนเอ็นของมันอย่างตายอดตายอยากแล้วมันก็อุ้มแตงเดินกระแทกบ้างยกล้อเกวียนบ้างเอาขนเธอสาสมใจเป็นการล่ำลาเพราะว่าเสร็จงานเก็บตกพอดี
ถ้าเป็นความต้องการจริงๆของมันนั้นไอ้เปียกมันเป็นผู้ชายที่ชอบเอาผู้หญิงสูงวัยนั่นเองแต่มันก็ไม่ได้แสดงความต้องการที่เป็นตัวจริงของมันให้เมียมันได้รับรู้เลยแล้วไอ้เปียกเองมันเป็ผู้ชายที่เหมือนเอาอกเอาใจเมียเทคแคร์ดูแลทั้งเมียและแม่ยายของมันจนตายใจ
แต่ความเป็นจริงแล้วมันชอบผู้หญิงที่อายุมากกว่าแต่ว่าบังเอิญมาจับพลัดจับผลูได้เสียกับเมียมันก็เลยสงสารไม่อยากทิ้งไปเอาคนอื่นเลยคบกันเรื่อยมาจนกระทั่งตกแต่งกับเป็นครอบครัวแล้วก็ย้ายเข้ามาอยู่บ้านเมีนมัน
เพราะว่าเมียมันอยู่กับแม่ที่เป็นหม้ายผัวตายแค่สองคนมันจึงต้องเป็นฝ่ายย้ายเข้ามาอยู่ด้วยเอง
ในขณะเดียวกันถึงมันกับเมียมันจะเอากันอย่างถึงพริกถึงขิงไม่เว้นแต่ล่ะคืนแต่มันก็รู้สึกกระสันอยากเอากับผู้หญิงที่อายุมากกว่ามาโดยตลอดเลยที
จากนั้นแล้วพอไอ้เปียกลูกเขยตัวดีมันได้ย้ายเข้ามาในบ้านเมียมันได้ไม่ถึงเดือนก็ต้องมีเหตุให้มันเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เนื่องจากว่าคนเซ็กซ์จัดอย่างไอ้เปียกมันมีอารมณ์ทางเพศสูงพุ่งพล่านรุนแรงขึ้นๆ
เพราะว่าประมาณสัปดาห์ก่อนพอดีแม่เมียมันแกก็มีศักดิ์เป็นยายมันซึ่งแม่ยายมันพึ่งอายุเพียง 45 ปี อกเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ
แต่สัดส่วนเว้าโค้งทรวดทรงองค์เอวของแกมันสะบรึ้มฮึ่ม!!เต้าเป็นเต้ามีขนาดใหญ่มหึมาเกินตัวและน่าจะนมใหญ่อั้นขนาดใหญ่กระเพื่อมยวบยาบใหญ่กว่าเมีนมันด้วยซ้ำไปหุ่น
ไอ้เปียกลูกเขยตัวดีมันแอบมองร่องอกอวบอั๋นขนาดใหญ่ขาวเนียนที่ปลิ้นล้นเสื้อในของแม่ยายที่เรือนร่างแกเอ็กซ์เซ็กซี่อย่างน่าจับข่มขืนเหลือเกิน
อีกอย่างเพราะว่าแม่ยายของมันแกเป็นผิวขาวเหลืองส่วนสูงก็ราวๆ 165 เซ็นติเมตร
และน้ำหนักก็ต่าจะประมาณ 48 กิโลกรัม กว่าๆ แล้วรูปร่างสัดส่วนและหน้าตาแกจัดว่าดูดีคับผิวพรรณยังดูเต่งตึงเหมือนสาวๆ
เพราะว่าแกมักชอบตื่นขึ้นมาแต่เช้าแล้วออกไปวิ่งที่สวนสาธารณะบ้างสวนหลังบ้านบ้างแกชอบกำลังกายหรือทำนู่นนี่ตลอดเวลา
แต่ผัวแกก็คือพ่อของเมียมันตายลงไปแกก็ครองโสดเป็นแม่หม้ายทรงเครื่องที่มีหนุ่มน้อยใหญ่แวะเวียนมาขอเป็นคนดูแลแต่แกก็ไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษอีกเลย
แต่แกก็คุยกับทุกคนได้อย่างมีจริตจะก้านว่านเสน่ห์ตามแบบฉบับของแม่หม้ายวัยทองอย่างน่าจับข่มขืน
ในขณะเดียวกันหลายๆครั้งที่มันมีโอกาศได้อยู่ใกล้ๆกับแม่ยายวัยทองของมันไอ้เปียกมันจะมีความรู้สึกคึกคะนองตื่นตัวตลอดเวลา
โดยเฉพาะช่วยล่างของที่อยู่พิไอ้กลิ่นตัวที่ประพรมด้วยน้ำหอมกลิ่นอ่อนๆที่มันสูดดมจากร่างกายของแม่ยายจอมยั่วยวนอารมณ์ทางเพศของมันแล้วอวัยวะเพศขนาดใหญ่ของมันเกิดการทำงานอย่างอัตโนมัติผองผงาดขึ้นตับเป้ากางเกงแทบจะแตกเลยทีเดียว
ตอนนั้นไอ้เปียกมันเหลือบตาไปเห็นคอเสื้อที่ปากกว้างเว้าลึกเกือบจะครึ่งเต้าที่ขาวอวบอั๋นดันนูนล้นหลามออกมายิ่งทำให้ไปคนหื่นกามอย่างไอ้เปียกมันยิ่งมีความกำหนัดสวาทอารมณ์ทางเพศพุ่งพล่านอยากจะหาที่ระบายอารมณ์อยู่เป็นประจำ
ในขณะเดียวกันสายตาวาววับเป็นประกายของมันก็ชำเลืองตามองเรือนร่างอันอวบอั๋นเต่งตึงของแม่ยามมันอยู่บ่อยๆดูเหมือนแกเองก็ชอบที่จะเดิบโฉบไปมาแถวๆที่มันนั่งอยู่ตามลำพังจนมันแอบกลืนน้ำลายอย่างเหนียวหนึบลงคอทุกครั้งเลยทีเดียว
ถ้าวันไหนอารมณ์ทางเพศมันพุ่งพล่านมากอย่างนี้มันจะต้องหาที่ระบายอารมณ์แต่ว่าล่วงนี้เมียสาวของมันเธอก็ไม่ค่อยกลับมานอนที่บ้านเพราะว่าเป็นช่วงเข้าเวรติดต่อกันในสถานการณ์โควิด-19
มันไอ้เปียกมันก็เลยพยายามไปหาที่ปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศกับหญิงหม้ายสาวรุ่นพี่บ้างบางทีก็บ้านพักทีามันรับเหมาผู้หญิงที่ผัวแก่ปรนเปรอไม่อิ่มแล้วมาอ๋อยเหยื่อมันให้ยัดเยียดความเป็นผัวให้มันก็ช่วยสงเคราะห์อย่างดุเดือดเลือดพล่านทุกครั้งเสมอ
ไอ้เพื่อนหื่นมันล่อทั้งเมียและแม่ยายเพื่อนสนิทอย่างรุนแรงดุเดือดเลือดพล่าน
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน
หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ
เมื่อสองปีที่แล้ว เพื่อช่วยคนรักในใจ พระเอกถูกบังคับให้แต่งงานกับนางเอก ในใจของเขา เธอเป็นคนน่ารังเกียจและแย่งคนรักของคนอื่น เขาเลยเย็นชาต่อเธอมาตลอด แต่กลับอ่อนโยนและเอาใจใส่กับคนรักในใจถึงเป็นเช่นนี้ เธอยังคงรักเขาอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลาสิบปี ต่อมาตอนที่เธอรู้สึกเหนื่อยและอยากจะท้อแท้นั้น เขากลับตื่นตระหนก... เมื่อเธอกำลังจะตายขณะตั้งท้องลูกของเขา ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าผู้หญิงที่เขายอมเอาชีวิตตัวเองไปแลกนั้นก็คือเธอโดยตลอด
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน