เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า"เจียงซุ่ย ทำไมถึงอย่ากับคุณยู่น่ะ" เจียงซุ่ยยิ้ม"เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก" อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที "คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ"
เสียงแจ้งเตือนข้อความดัง “ติ๊ง” ขึ้นมา
“ไตของเธอกับเมิ่งหนิงเข้ากันได้ รีบมาโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด”
ข้อความนั้นมาจากคนที่เมมไว้ว่า “สามี”
พอเจียงซุ่ยเห็นข้อความนี้ก็ถึงกับอึ้งไปทันที
จากนั้น เธอก็ได้รับข้อความอีกข้อความนึง
“... มีเงินโอนเข้าบัญชียี่สิบห้าล้าน...”
นิ้วของเจียงซุ่ยนั้นอดที่จะเลื่อนดูข้อความก่อนหน้านั้นไม่ได้เลย
“จินเฉิน อากาศหนาวแล้วอย่าลืมใส่เสื้อผ้าหนา ๆ นะคะ”
“จินเฉิน คุณท้องไส้ไม่ค่อยดี อย่าลืมทานอาหารให้ตรงเวลานะคะ”
“จินเฉิน วันนี้คุณจะกลับบ้านไหมคะ คุณไม่ได้กลับมานานแล้วนะคะ...”
ทุกคำเต็มไปด้วยความห่วงใยที่เธอมีต่อสามี แต่กลับไม่มีการตอบกลับใด ๆ เลย
แต่งงานมาสามปี ข้อความของวันนี้นั้นเป็นครั้งแรกที่ยู่จินเฉินเป็นฝ่ายติดต่อเธอมาก่อน แต่มันกลับเป็นเพื่อผู้หญิงคนอื่น
เจียงซุ่ยนั่งลงบนโซฟาในห้องรับเเขกอย่างอึ้ง ๆ ท่ามกลางแสงเทียนที่ริบหรี่ เธอมองดูอาหารบนโต๊ะที่เย็นแล้ว ดวงตาของเธอก็ชื้นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
น่าตลกสิ้นดีเลย!
ทีแรกวันนี้ควรจะเป็นวันครบรอบแต่งงานสามปีของพวกเขา แต่สุดท้ายเธอกลับฝืนทั้ง ๆ ที่ไข้ขึ้นสูงมาเป็นตัวเอกคนเดียวซะอย่างงั้น
แรงปะทะครั้งใหญ่ประกอบกับไข้สูงอย่างต่อเนื่องนั้น ทำให้เจียงซุ่ยแย่ไปทั้งกายและใจ
เธอเหนื่อยมาก...
ไม่มีแม้แต่แรงที่จะตอบข้อความกลับ
ทันใดนั้น ก็มีคนโทร. เข้ามา เจียงซุ่ยรับสายไปทั้ง ๆ ที่มึน ๆ
“เจียงซุ่ย แกมัวแต่ลีลาอะไรอยู่ห๊ะ ยังไม่รีบมาโรงพยาบาลอีก! พี่เมิ่งหนิงเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว และตอนนี้อาการไตวายของเธอกำลังแย่ลง รอต่อไม่ไหวแล้ว!”
เจียงซุ่ยขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินเสียงแหลม ๆ ของยู่โหล น้องสาวของยู่จินเฉินดังขึ้นมา
“ฉันไม่ไป”
“แกจะขัดขืนงั้นเหรอ!” ยู่โหลด่าขึ้นมาทันที “พี่เมิ่งหนิงเป็นคุณหนูคนรวย การที่คนบ้านนอกอย่างแกบริจาคไตให้เธอได้นี่ก็ถือว่าเป็นบุญของแกแล้ว!”
น้ำเสียงของผู้หญิงคนนี้นั้น ดูออกเลยว่า เธอมองเจียงซุ่ยว่าเป็นเเค่เครื่องมือทาสที่สามารถใช้งานได้ตามใจชอบชัด ๆ
“บริจาคไตงั้นเหรอ”
เจียงซุ่ยอึ้ง หลังจากนั้นก็รู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่ากลางหัว
เงินยี่สิบห้าล้านของยู่จินเฉินนั้นก็เพื่อซื้อไตของเธอ!
หน้าอกของเจียงซุ่ยนั้นเหมือนโดนอะไรบางอย่างกระแทกเข้ามาอย่างแรง มันแรงซะจนรู้สึกหายใจไม่ออก
“นี่เป็นความคิดของจินเฉินงั้นเหรอ”
น้ำเสียงของยู่โหลเยาะเย้ย “แน่นอน! ตอนแรกถ้าไม่ใช่เพราะคุณย่าอยากอุ้มหลานชายไว ๆ และพี่เมิ่งหนิงก็ไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ พี่เลยต้องหาผู้หญิงมาแต่งงานแก้ขัดไปก่อนล่ะก็ ไม่อย่างนั้น ผู้หญิงที่ไร้ชาติตระกูลและการศึกษาอย่างแก ไม่มีทางแต่งเข้ามาในตระกูลยู่ของฉันได้หรอก! แต่ขยะยังไงก็เป็นขยะอยู่วันยังค่ำ สามปีแล้วยังไม่มีลูกเลย แม้แต่ทำอาหารและกวาดพื้นยังสู้พวกสาวใช้ไม่ได้เลย ตอนนี้แกถือว่ามีประโยชน์กับเขาสักที ยังไม่รีบมาที่นี่อีก!”
เจียงซุ่ยที่ฟังนั้นรู้สึกว่า ใจของเธอด้านชาไปหมด ความอับอายและความโกรธปะทุขึ้นมาทันที
สามปีที่ยอมทนโดยไม่ปริปากบ่นเลยแม้แต่คำเดียว การทุ่มเทแรงกายแรงใจนั้นกลับกลายเป็นเรื่องตลกในสายตาของคนในตระกูลยู่ซะงั้น!
เธอไม่สามารถเทียบกับเสิ่นเมิ่งหนิงได้แม้แต่ปลายเล็บ!
ตอนนี้พวกเขาพูดแค่ว่า จะให้เธอบริจาคไตให้กับผู้หญิงคนนั้น แล้วไงต่อ และก็ต้องยอมสละตำแหน่งคุณนายยู่ให้เธอด้วยงั้นสินะ!
มือที่จับโทรศัพท์ของเจียงซุ่ยสั่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
เธอวางสายไปทันทีและรู้สึกเวียนหัวอยู่พักหนึ่ง
และตอนนั้น ยู่จินเฉินก็ดันส่งข้อความมาอีกข้อความนึง
“อีกนานไหมกว่าจะถึงโรงพยาบาล”
ในประโยคนั้นเต็มไปด้วยความเร่งเร้า
เขาแทบจะอดรนทนไม่ไหวที่จะเอาไตของเธอไปให้เสิ่นเมิ่งหนิงขนาดนั้นเลยเหรอ!
หัวใจของเจียงซุ่ยนั้นราวกับถูกฉีกออกเป็นสองส่วนและมีเลือดไหลออกมา
นี่คือการแต่งงานที่เธอพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อรักษามันไว้ นี่คือผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจ
สามปีที่ผ่านมาในตระกูลยู่นั้น เธอพยายามอดทนและพยายามทำทุกอย่างให้ไร้ที่ติ เพราะกลัวว่าจะทำให้สามีของเธอเดือดร้อน เธอคิดว่าตราบใดที่เธอเต็มใจรอ ไม่ช้าก็เร็วยู่จินเฉินจะต้องเห็นความดีของเธอแน่นอน
แต่สุดท้ายกลับแลกมาด้วยการที่สามีของเธอต้องการใช้ไตของเธอเพื่อช่วยชีวิตผู้หญิงอีกคนนึง...
และตอนนั้น ในที่สุดเจียงซุ่ยก็ตัดสินใจได้
“ฉันไม่ไป” จากนั้นโดยไม่รอการตอบกลับของยู่จินเฉิน เธอก็ส่งข้อความไปว่า “ยู่จินเฉิน เราหย่ากันเถอะ”
หลังจากส่งประโยคนี้ออกไป เจียงซุ่ยก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนใจจะขาดอย่างที่คาดไว้ แต่ดูเหมือนว่า หลุดพ้นจากพันธนาการที่ผูกมัดมาเป็นเวลานาน และในที่สุดก็หายใจได้สักที
วินาทีต่อมา โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ยู่จินเฉินเป็นคนโทร. มา
“เจียงซุ่ย เธอหมายความว่าไง?”
ปลายสาย ผู้ชายคนนั้นถามเสียงทุ้มด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เจียงซุ่ยตอบเสียงต่ำ “หมายความตามที่ว่านั้นแหละ”
ยู่จินเฉินหยุดไปพักนึง ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ถ้าเธอคิดว่าเงินยี่สิบห้าล้านไม่พอ เธอก็ว่ามา ว่าจะเอาเท่าไหร่ สถานการณ์ของเมิ่งหนิงตอนนี้อันตรายมาก ฉันไม่มีเวลามาล้อเล่นกับเธอนะ”
ล้อเล่นงั้นเหรอ
เขาจะเอาไตข้างนึงของเธอไปให้เสิ่นเมิ่งหนิง ยังจะมาคิดว่าเธอกำลังล้อเล่นงั้นเหรอ
เจียงซุ่ยหัวเราะออกมาด้วยความโกรธและขัดจังหวะเขาขึ้นมาทันที “เสิ่นเมิ่งหนิงจะเป็นยังไงก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน! ตอนนี้ฉันแค่อยากจะหย่ากับคุณ!”
พอพูดจบ เธอก็วางสายไปทันที
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
แม่บ้านอย่างฉัน.. มีสามีก็เหมือนไม่มี.. เพราะเขาเป็นพวกนกกระจอกไม่ทันกินน้ำ.. ปล่อยให้ฉันอารมณ์ค้างตลอด.. จนฉันเริ่มจะทนไม่ไหว... แต่แล้ว.. เราทั้งสองก็ค้นพบทางออกอย่างไม่คาดฝัน..
หลิวฉูฉู่นางเอกดังย้อนเวลากลับเข้าไปอยู่ในซีรีส์ที่ตัวเองแสดง ทว่าเรื่องไม่ง่ายเลยสักนิด เมื่อเธอ ต้องเข้าไปอยู่ในร่างนางร้ายที่สุดท้ายต้องตายตอนจบเพราะถูกพระเอกฆ่าตาย! หลิวฉูฉู่จึงต้องทำทุกวิธีที่จะให้รอดพ้นจากความตายนี้ "ฝ่าบาท รักนะเพคะ" นิยายเรื่องนี้ เป็นแนวสุขนิยม สายคลั่งรักไม่ควรพลาด ไม่มีดราม่าค่ะ อ่านคลายเครียด นุบนิบหัวใจ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอดวัน หมายเหตุ ซื้อในเวบถูกกว่าแอปเปิ้ลนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"