ย้อนไปวันงานแต่งงานของเซ่นโซกับซิลหลังจากเรื่องวุ่นวายจบลง เคร่าก็ออกไปเที่ยวตามประสาของเธอ ในใจก็อยากไปเที่ยวที่ผับอื่นอยู่หรอกแต่ด้วยความที่เธอพึ่งมาเม็กซิโกครั้งแรกเคร่าเลยเลือกที่จะไปเที่ยวที่ผับของพี่ริชแมนแทนเคร่าเดินเข้ามาตรงบาร์ของผับเธอสั่งเครื่องดื่มมามากมาย ในขณะที่เธอนั่งดื่มอย่างสบายใจนั้น ก็มีหนุ่มๆหลายคนเดินเข้ามาขายขนมจีบกับเธอแต่เธอไม่ได้สนใจใครทั้งนั้นจะบอกว่ายังเสียใจกับรักครั้งเก่าอยู่ก็ไม่ใช่ เคร่ารู้ดีว่าเรื่องของเธอกับพี่วินมันเป็นแค่ความรู้สึกดีๆที่มีให้กันเฉยๆมันไม่ใช่ความรักอย่างแน่นอน เพราะตอนที่เธอจับได้ว่าพี่วินกำลังจะกินตับกับแม่สาวอกโตเคร่าไม่รู้สึกเสียใจเลยแม้แต่นิดเดียวเธอแค่รู้สึกเสียความรู้สึกนิดๆเพราะเธอคิดว่าพี่วินจะแตกต่างกับผู้ชายคนอื่น แต่ก็เปล่าเลยผู้ชายก็เหมือนกันหมดพอไม่ได้คนนี้ก็ไปหาเอากับคนอื่นถึงตอนนี้เธอจะรู้ความจริงแล้วว่าเรื่องวันนั้นที่เธอเห็นมันเป็นแผนของยัยผู้หญิงอกโตนั่นทั้งหมดแต่ยังไงก็เถอะพี่วินก็มีส่วนผิดอยู่ดีและอีกอย่างเคร่าก็อยากเลิกมาตั้งนานแล้วก็เลยเข้าทางพอดีเลย
วิคเตอร์ อีเมอร์สัน อายุ 28 ปี ลูกครึ่ง สเปน-เม็กซิโก นิสัย หื่น เถื่อน กะล่อน รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน ไม่ชอบการถูกปฏิเสษ ผู้หญิงสำหรับเขาก็เหมือนกันหมดที่เข้ามาหาเขาก็เพราะเงิน ชื่อเสียง หน้าตาแต่มีผู้หญิงอยู่คนนึงที่ตอนนี้เขากำลังสนใจอยู่ (ยังไงเธอก็ต้องเป็นของฉันคนเดียว)
เคร่า เอโรนิก้า อายุ 26 ปี ลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส นิสัย เอาแต่ใจ ขี้วีน ไม่ชอบถูกบังคับ สำหรับเธอแล้วผู้ชายก็เหมือนกันหมดหวังแต่จะเอาอย่างเดียว แต่สำหรับเธอแล้วอะไรที่เสียไปแล้วก็ให้มันเสียไปแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงต้องคิดถึงนายนั้นด้วย (ยังไงชั้นก็ไม่มีทางรักคนอย่างนาย)
ลีโอ อายุ 30 ปี ลูกครึ่ง ไทย-อเมริกา(เพื่อนของวิคเตอร์) นิสัยเจ้าชู้ รักสนุกแบบไม่ผูกมัดเขาเป็นเจ้าของผับชื่อดังของเมืองไทยทำให้มีสาวๆเข้ามาหาเขามากมาย
โอชิน อายุ 26 ปี ลูกครึ่ง ไทย-ญี่ปุ่น (เพื่อนรักของเคร่า) นิสัย เป็นคนร่าเริงเอาแต่ใจ ขี้วีน ไม่ชอบถูกใครบังคับ (ทำไมพ่อต้องให้หนูไปหมั่นด้วยล่ะ)
อยากจะบ้าตาย!!
บีน่า อายุ 28 ปี (คู่ขาของวิคเตอร์) เธอเป็นคนขี้อ้อน เอาใจเก่งแต่จริงๆแล้วเธอร้ายเงียบเธอรู้ว่าวิคเตอร์ไม่ได้จริงจังอะไรกับเธอแต่เธอจะทำให้วิคเตอร์รักเธอให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม
วิน อายุ 33 ปี (แฟนเก่าของเคร่า) นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เป็นที่หมายปองของสาวๆแต่ผู้หญิงที่เขาสนใจมีคนเดียวคือเคร่าแต่เขาพลาดท่าให้กับผู้หญิงอื่นเลยต้องเลิกกับเคร่าในที่สุด
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
น้ำแข็งสีเลือด
“เพราะคำสัญญาในวัยเด็กนั้น ทำให้พวกเขาทั้งสองไม่คิดที่จะรักใคร” “มันจะต้องมีซักวันที่พาเราทั้งสองมาเจอกัน ในวันที่เหมาะสม” “ทำไมสิ่งที่คิดไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง แต่หัวใจเจ้ากรรมก็ยังยืนยันที่จะเลือกคนคนนี้อยู่ดี” “รักษาคำสัญญามาตลอด เพราะคิดว่าซักวันต้องได้เจอกับรักแรกของตนแน่นอน” “เพราะเชื่อมั่นในรักครั้งแรกมาตลอด เลยไม่คิดที่จะมีรักอื่น” “เพราะตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกเห็น เลยตั้งปฏิภาณเอาไว้ว่าจะเป็นเจ้าสาวของผู้ชายคนนี้คนเดียว”
นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"
"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้