เรื่องคืนนั้น..มันไม่ควรเป็นแบบนี้ !! ถ้าไม่คิดอะไร..อย่าจับหัวได้ปะ
เรื่องคืนนั้น..มันไม่ควรเป็นแบบนี้ !! ถ้าไม่คิดอะไร..อย่าจับหัวได้ปะ
ร่างสวยผิวละเอียดเนียนขาว ชุดเดรสรัดรูปสีแดงตัวสั้น ถลกขึ้นโชว์เรียวขาอ่อน ไม่พอแค่นั้นยังขยับชันขาขึ้น เผยให้เห็นแพนตี้สีขาวที่อยู่ข้างใน
-แปลกจริงเธอพวกนี้ถึงไม่ใส่ซับในเซฟตี้ไว้หน่อย-
พยายามหักห้ามใจเบือนหน้าออก ขณะกำลังจะลุกขึ้นนั้น..ในใจท่อง นะโม นะโม หลายครั้ง คือ ครั้งแล้ว กับครั้งเล่า ใจเต้นเร็วรัวยิ่งกว่าเครื่องยนต์
เธอดิ้นไปดิ้นมายิ่งปลุกเร้าอารมณ์ไปกันใหญ่ ถ้าผมจุดติด ก็จะคิดไม่ซื่อทันทีนะจะบอกให้ เป็นไงเป็นกันแค่เด็กในสังกัดวะ
" ขอโทษนะสาวน้อย อดใจไม่ไหวแล้วโว้ย " ผมก้มลงกระซิบข้างใบหูเล็กของเหมย เธอขาวสวย หมวย เอ็กซ์ขนาดนี้ ปล่อยไปฟรี ๆ ก็บ้าแล้ว ปะ ผมไม่ใช่พ่อพระคนดีขนาดนั้น
ผมลุกขึ้นยืนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแขนสั้น ขณะที่สายตาคู่คม จ้องมองเรือนร่างอันขาวผ่อง ไม่นานชุดหล่อเท่ก็ไปกองอยู่ที่พื้น
ผมจัดการขึ้นคร่อมร่าง เธอถอดชุดเดรสที่เกะกะออกให้หมด นั่นยิ่งทำให้ผมอดไจไม่ได้อารมณ์ชายกระเจิดกระเจิงไปกันใหญ่ เนื้อเนินอกอิ่มขาวเนียน จุดบอบบางช่างน่าพิสมัยเสียจริง
ผมโน้มตัวก้มต่ำจัดการเรือนร่างหญิงสาวไปทีละจุด จนมาหยุดที่น้องสาวของเธอ สอดนิ้วแกร่งเข้า ๆ ออก ๆ จนตรงนั้นเริ่มมีน้ำเจลใส ๆ มือหนาเอื้อมหยิบถุงยางในกระเป๋า
อยากจะขอบคุณตัวเอง ที่เดชะบุญเอามันไว้ใกล้ตัวหยิบง่ายหน่อย
เมื่อพร้อมแล้ว จัดการส่งน้องชายเข้าไปสำรวจในกายของเธอก่อน ช้า ๆ
"อ๊ะ" เธอสะดุ้งเริ่มรู้สึกตัว เมื่อโดนสัมผัสที่จุดของรักของหวง มือน้อยปัดป่ายให้เอาออก แต่ผมเริ่มขยับเร็วขึ้น พร้อมกับมือหนานวดคลึงจุดเสียวกระตุ้นถี่ขึ้น ถี่ขึ้น รัว ๆ ไม่เป็นจังหวะ ทำให้สติเธอหลุดไปอีกครั้ง...
ร่างเปลือยเปล่าเหมือนจักขัดขืน แต่พลันอ่อนนิ่มลง เอ๊ะ เชี่ยละ !!นั่นมัน เลือด!! นี่เธอมาทำงานแบบนี้ แต่อย่าบอกนะว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ แต่..ตัวผมเอง มาขนาดนี้แล้วผมก็หยุดไม่ได้เช่นกัน
เธอคับแน่นจน ความรู้สึกสยิวซ่าน ปั่นป่วนขนลุกทั่วทั้งร่างกาย อารมณ์ปรารถนาล่องลอยไปในห้วงฝัน แรงยั่วสวาทนี้เกินจะต้านไหว ผมใส่ไปเต็มแรงเพื่อส่งตัวเองไปถึงฝั่งฝัน น้ำรักพวยพุ่งอัดแน่นเต็มถุงยางไซด์ใหญ่
" ขอโทษทีนะเหมย " หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจผมเช็ดเนื้อตัวที่เลอะเปื้อน พร้อมกับสวมเสื้อผ้ากลับไปให้เธอเช่นเดิม แล้วปล่อยให้เธอนอนพักผ่อน เธอนอนนิ่งราวกับไม่รู้สึกอะไร
" เชี่ย!! ตายหรือเปล่าวะ "
ผมก้มลงไปที่อกข้างซ้ายเพื่อฟังเสียงหัวใจของเธอ และส่งนิ้วชี้ไปจับชีพจร กลิ่นลมหายใจที่พ่นออกมีกลิ่นเหล้า นั้นแสดงว่าเธอยังมีชีวิตอยู่
จากนั้นหยิบผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาห่มให้กับเธอ ส่วนตัวผมเนียนไปนอนที่โซฟา เผื่อเธอตื่นมาแล้วโวยวาย
เช้าวันต่อมา
เหมย Talk
ฉันตื่นลืมตาขึ้นด้วยความรู้สึกที่ปวดหัวอย่างหนัก ผนังห้องสีเทาแดง รูปภาพ นี่มันไม่ใช่ห้องฉันนี่นา " โอ๊ย ปวดหัว "
ฉันปรับโฟกัสสายตาที่มัวให้เป็นปรกติ แล้วมองไปยังอีกมุมหนึ่งของห้อง เจอร่างของคุณดีแลนนอนอยู่ นี่ฉันมานอนที่ห้องเขาได้ยังไง
เกิดอะไรขึ้น?ในหัวมีแต่เครื่องหมายคำถาม ฉันพยายามเรียบเรียงเหตุการณ์ ล่าสุดคือไปคุยธุระเรื่องที่ลาออก เขาทำอะไรฉันหรือเปล่านะ ทำไมเจ็บท้องน้อยหน่วง ๆ
ฉันดึงชุดที่ถกขึ้นสูงให้ปิดลง ก่อนจะค่อย ๆ เคลื่อนร่างลงจากเตียงนุ่ม จะปลุกเขาดีมั้ยนะ หรือจะปล่อยให้เขานอน สงสัยฉันน็อคแล้วเขาพาขึ้นมานอนบนห้องเขาแน่ ๆ แต่บอกเขาหน่อยดีกว่าเผื่อจะได้ขอบคุณเขา
" คุณดีแลนคะ"เขาสะดุ้งตื่นลืมตาขึ้น
" อ้าวเหมย ตื่นแล้วเหรอ " ผมสังเกตท่าทีเธอก่อนว่าเธอจะจำเรื่องราวเมื่อคืนที่ผมทำไม่ดีกับเธอได้หรือไม่
" เหมยจะกลับแล้วขอบคุณนะคะ "
" อ่อ เดี๋ยวผมไปส่ง " ดูท่าทางเธอคงจำไม่ได้หรือว่าจำได้ แต่เธอเนียนว่าไม่มีอะไรหรือเปล่านะ ผมทำเธอขนาดนั้นก็อดเป็นห่วงอยากที่จะไปส่ง
" ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเหมยนั่งแท็กซี่กลับเองได้ "
ฉันอายที่จะให้ใครเป็นเจอสภาพห้องเช่าแบบนั้น ขอกลับเองดีกว่า เดี๋ยวเขาจะสมเพชฉันเหมือนเจฟฟี่อีก
" ไม่เป็นไร ไม่ต้องเกรงใจ ชุดคุณโป๊ แบบนี้เดี๋ยวแท็กซี่ก็ลากไปทำมิดีมิร้ายหรอก "
-ทำไมเธอกลับปฏิเสธผมเสียงแข็งล่ะ นั่นยิ่งทำให้ผมเป็นกังวล -
"งั้นเหมยขอยืมเสื้อคลุมคุณดีแลนหน่อยได้มั้ยคะ เหมยกลับเองดีกว่าค่ะ "
" เอางั้นเหรอ ได้สิ " เธอไม่ยอมให้ไปส่งจนผมต้องยอมปล่อยเธอไป แต่มองหน้าเธอทีไรทำไมผมรู้สึกสงสาร ที่พรากความบริสุทธิ์ไปจากเธอ
สิ้นประโยคสนทนา ฉันหยิบเสื้อคลุมร่างเดินออกจากห้องโดยที่มีเขาเดินตาม ลงมาส่งทำไมวันนี้ เจ้านายฉันดูแปลกจังปรกติไม่เคยเดินลงมันส่ง
" รถมาแล้ว ไปนะคะ "
หลังจากที่เธอกลับไป ผมกลับขึ้นมาบนห้องเพื่อนอนต่อ แต่เมื่อเห็นรอยเลือดที่เปื้อนที่นอนทำให้รู้สึกผิดขึ้นมาทันที
โปรดติดตามตอนตอนไป..
ฉันไม่ต้องการความสัมพันธ์แบบทองหล่อในคืนวันศุกร์นะคะ ...ขอตัว..//ส่วนตัวไม่เน้นความสัมพันธ์เน้นมันส์อย่างเดียวรับได้หรือเปล่า
เชื่อเสมอว่าประตูบานนี้ปิดลง เราจะได้เปิดประตูไปเจอสิ่งที่ดีกว่าเสมอ...เธอออกตามหาคนที่ให้ชีวิตใหม่กับเธอ แต่เรื่องมันไม่ง่ายขนาดนั้น.. สันดานแบบคุณ แค่เห็นนรกก็คิดว่าแค่ชื่อน้ำพริกสินะ
อยากเห็นใบหน้าของเขาในช่วงเวลาแบบนั้น..สีหน้าท่าทางเขาจะเป็นแบบไหน.. ไม่ได้ง่ายกับทุกคนนะ...แต่ก็ไม่ได้ยากขนาดนั้น
ทดลองเป็นลูกค้ากันก่อนถ้าชอบค่อยกลับมาซื้อ..ถ้าคุณพร้อมโอน..ฉันก็พร้อม..อ..NC18+
หน้าพลาสติกลอยมาตั้งแต่ 3 กิโลเมตรแรกยังจะกล้าว่าคนอื่นไม่สวยอีกเหรอ?นี่ถ้าฉันได้ไปทำหน้าที่เกาหลีสิ่งแรกที่จะบอกหมอ คือไม่เอาหน้าแบบเธอ..นอ.ขอยกเลิกสัญญากับพระเอกเพราะเธอเข้าใจผิดว่าโดนผู้ชายข่มขืน
เพลิงกัลป์ / Ryuu ริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่ในคราบคุณหมอ หล่อ เลว เถื่อน ร้ายกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับ เธอ "กฎของการเป็นของเล่นคือห้ามรักเขา" ลูกพีช รินรดา สวย เซ็กซี่ สดใส ร่าเริง ปากร้าย กล้าได้กล้าเสีย สายอ่อยตัวแม่ "ของเล่นที่มีหัวใจของผู้ชายที่ไร้หัวใจ"
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"
หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"
ปรมะพลาดพลั้งมีความสัมพันธ์กับนักศึกษาของตัวเองจนตั้งท้อง เขาจำใจต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีทางเลือก แต่ผู้ชายระดับไฮเอ็นเช่นเขาไม่ยอมเข้าตาจนง่ายๆ หรอก ในเมื่อพลาดไปแล้วก็ช่างมัน รับแค่ลูกเอาไว้ และเขี่ยแม่ของเด็กทิ้งลงถังขยะ นี่แหละคือทางออกที่ยอดเยี่ยมที่สุด! ตัวอย่างเล่ม : ระหว่างที่รองเท้าสีดำเงาวับกำลังย่ำลงไปบนพื้นกระเบื้องราคาแพง เขาก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาชนเข้าที่ขาด้านหลัง ปรมะหยุดเดิน และก็หมุนตัวกลับไปมองสิ่งที่พุ่งเข้ามาปะทะร่างกายของตัวเอง เด็กผู้หญิงถักเปียสองข้าง... เขายิ้มที่มุมปากน้อยๆ ก่อนจะย่อตัวลงนั่งเผชิญหน้ากับเด็กตัวจ้อย “อย่าวิ่งซนนะครับเด็กดี...” เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมามองเขา ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างดีใจ “คุณพ่อ...” เขาไม่ได้ตกใจกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของเด็กหญิงตรงหน้า แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจจนแทบช็อกคือใบหน้าของเด็กหญิงคนนี้ช่างละม้ายคล้ายคลึงกับเขาตอนเด็กไม่มีผิด ปรมะถึงกับอึ้งงันไป แต่เด็กน้อยยังคงยิ้มแถมยังยกมือขึ้นลูบหน้าของเขาไปมา “คุณพ่อจริงๆ ด้วย... ไข่มุกไม่ได้ฝันไป... เย้...” “หนู...” ตอนนี้แม้แต่จะพูดออกมาให้เป็นคำยังยากสำหรับปรมะเลย เด็กคนนี้เรียกเขาว่าพ่อ แถมยังมีหน้าตาถอดแบบมาจากเขาในตอนเด็กอีกต่างหาก ซีรีส์ในชุดที่เกี่ยวข้องกัน 1. ขายหัวใจให้ท่านประธาน 2. มลทินรัก CEO 3. คืนเผลอรัก 4. อุ้มรักเมียแสนชัง
© 2018-now MeghaBook
บนสุด