‘คทา’ มาเฟียหนุ่มวัย 32 ปีที่ต้องมาเป็นคุณอาแบบกะทันหัน เมื่อพี่ชายต่างมารดาได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตพร้อมกับภรรยา แต่ก่อนจะสิ้นใจเขาได้ฝากให้มาเฟียหนุ่มช่วยอุปการะบุตรสาวบุญธรรมวัยเพียง17ปีของเขา ‘มัสลิน’ เด็กสาวจำต้องกลายมาเป็นหลานสาวมาเฟียแบบไม่ทันตั้งตัว ทว่าเพียงแค่เห็นหน้าลูกสาวบุญธรรมของพี่ชาย มาเฟียหนุ่มก็คิดจะกินหลานสาวนอกไส้ของตัวเองเสียอย่างงั้น คทา แสงไท วัย 32 ปี มาเฟียหนุ่มโสดรูปหล่อ เจ้าของธุรกิจครบวงจร รวมทั้งผับและบ่อนคาสิโนมากมาย มัสลิน แสงไท หรือ อ้อน บุตรบุญธรรมของดนัย พี่ชายมาเฟียหนุ่ม สาวน้อยวัย 17 ปี ที่ร่างกายกำลังเข้าสู่วัยสาว หน้าตาดี ผิวพรรณขาวใสหมดจด กับรูปร่างที่โตเกินวัยเด็ก ส่วนเว้าโค้งเอวคอดกิ่ว หน้าอกหน้าใจล้นทะลักเกินตัว #สปอย “ เหอะ! แล้วใครบอกคุณ ว่าหนูจะไปอยู่ด้วยไม่ทราบ? ” ใบหน้าสวยดวงตาใสไร้เดียงสาเชิดขึ้นสบกับดวงตาคมพร้อมกับน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว ก่อนดวงตาคู่สวยจะเบนสายตาไปทางอื่นเพื่อหลบนัยน์ตาสีเข้มของมาเฟียหนุ่มที่จ้องมองมาไม่กระพริบ “ หึ...ดื้อ ” คทาหัวเราะเสียงต่ำในลำคอก่อนจะเอ่ยสั้นๆ “ หนูจะกลับบ้านของหนู ” “ ไม่ได้!! หนูจะต้องกลับไปกับอา ” “ คุณไม่ใช่อาของหนูจริงๆซักหน่อย.. ” “.....” คทานิ่งไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าเด็กสาวจะกล้าเถียงเขาก่อนจะเอ่ยอย่างใจเย็น “ จะใช่หรือไม่ อาก็ได้สิทธิ์เลี้ยงดูหนูอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ” “ หนูดูแลตัวเองได้ค่ะ ไม่จำเป็นจะต้องให้ใครมาเลี้ยงดู..” “ อวดเก่ง..” “ เก่งอยู่แล้วค่ะ ไม่ได้อวด ” เด็กสาวตอบกลับอย่างไม่ลดละด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง สถานการณ์เริ่มตึงเครียด เมื่อสองอาหลานถกเถียงกันอยู่กลางฟลอร์อย่างไม่มีใครยอมใคร ต่อหน้าพนักงานทั้งผับ ____
บ้านรินรดา
“ ไงคร๊าบ พาฝันตัวน้อยของอา มาม๊ะ มาหอมหน่อย ”
ฟอดดดด
คทามาเฟียหนุ่มมาถึงก็หยอกล้อพาฝัน หลานสาวตัวน้อยก่อนจะอุ้มขึ้นแล้วหอมแก้มน้อยฟอดใหญ่
“ แอ่ะ..แอ๊ะ.. ”
หลานสาวตัวน้อยส่งเสียงเจื้อยแจ้วพร้อมกับเอื้อมมือน้อยๆจับขยำใบหน้าหล่อของมาเฟียหนุ่มคทา
พาฝันตัวน้อยวัย 8 เดือน ลูกสาวของมาเฟียหนุ่มปภาวินกับรินรดา
“ มาถึงก็ขโมยหอมแก้มลูกฉันไอ้คทา แล้วล้างมือยังวะเนี่ย? วางพาฝันลงเลย ” ปภาวินที่เห็นก็โวยวายเป็นคุณพ่อหวงลูกสาว
“ หวง? ” คทาเลิกคิ้วถามด้วยสีหน้ากวนๆ
“ เออ ”
ฟอดดด..ฟอดดด ฟอดดด ฟอดดด
คทาก้มหอม 2 แก้มน้อยสลับกันไปมาหลายฟอดใหญ่ๆ เนื่องจากหมั่นไส้ไอ้คนหวงลูก
“ ไอ้นี่...เอาลูกฉันคืนมาเลย..”
ปภาวินเอื้อมมือยื้อแย่งตัวพาฝันจากอ้อมแขนคทา คทาจ้องมองเพื่อนรักก่อนคิ้วจะชนกัน
“ เลิกแกล้งได้แล้วค่ะคุณวิน คุณก็รู้อยู่ว่าพาฝันติดคุณคทา ” รินรดาที่เดินออกมาจากในครัวพร้อมกับอาหารเช้าของคนตัวเล็กก็เอ่ยว่าสามีทันที
“ ไม่ได้แกล้ง หวงจริง ” รินรดาและคทาถึงกับส่ายหน้าระอาให้กับความขี้หึงขี้หวงของปภาวิน
“ ไปก็ได้วะ”
“......”
“ อาไปทำงานก่อนนะคะพาฝัน ค่ำๆ อาจะมาหาใหม่น๊า ”
มือหนาจับฝ่ามือน้อยๆ ทั้งสองข้างมาสัมผัสกับใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังยิ้มอ่อนโยนแล้วเอ่ยเบาๆ ก่อนจะรีบออกไปทำงาน
ปัจจุบันคทาได้ย้ายที่พักออกจากโรงแรมมาอยู่บ้านแทน บ้านที่สร้างใหม่ในพื้นที่รีสอร์ทของรินรดา เนื่องจากปภาวินมีลูกจึงตัดสินใจย้ายออกมาสร้างบ้านในพื้นที่รีสอร์ทคทากับหมอสันต์จึงย้ายตามมาด้วย 3 หนุ่มสร้างบ้านหลังใหญ่ 3 หลังติดกัน แบบเดียวกันเป้ะ โดยคนออกแบบบ้านก็คือรินรดา
ณ ห้องผู้บริหารโรงแรมกีรติเมธานนท์
“ นายครับ..” เสียงของศรบอดี้การ์ดคนสนิทที่เดินเข้ามาหาคทา
“ มีอะไร? ”
คทาเอ่ยถามก่อนจะเงยหน้าขึ้น และสีหน้าแปลกใจจะปรากฏขึ้นบนใบหน้าเขา เมื่อเห็นใครบางคนที่เดินตามศรมา
แน่นอนว่าคทารู้ ว่านั่นคือมนัส ทนายประจำตระกูลของพ่อเขา
“ คุณดนัยเสียแล้วครับ พร้อมกับภรรยา ด้วยอุบัติเหตุ ” ประโยคแรกที่ทนายมนัสเอ่ยขึ้นน้ำเสียงเคร่งเครียด
“ เมื่อไหร่? ” คทาเอ่ยถามสั้นๆ
“ 3 อาทิตย์แล้วครับ ผมต้องขอโทษด้วยครับ ที่มาแจ้งคุณคทาช้า ”
“.....”
“ ผมไม่มีเบอร์ติดต่อคุณคทาโดยตรง แล้วก็มัวแต่ยุ่งกับการจัดงานศพและเรื่องทรัพย์สินของท่าน เลยไม่ได้แจ้งให้เร็วกว่านี้ครับ ”
“ นายก็จัดการไปหมดแล้วนี่ แล้วมาหาฉัน มีอะไร? ” คทาถามน้ำเสียงเรียบด้วยสีหน้าแปลกใจ
“ ก่อนคุณดนัยจะสิ้น ท่านให้ผมมาขอความช่วยเหลือบางอย่างจากคุณคทาครับ ”
“ ให้ฉันช่วย... ”
“ ครับ ”
“ ช่วยอะไร...มีหนี้? ” คทาเอียงคอนิดๆก่อนจะเอ่ยถาม
“ หนี้สินคุณดนัย ผมใช้ทรัพย์สินของท่านเคลียไปหมดแล้วครับ...เอ่อ..”
“ มีอะไรรีบพูดมา ” คทาเอ่ยน้ำเสียงเริ่มรำคาญ
“ คุณดนัยขอให้คุณช่วยรับอุปการะลูกสาวของท่านครับ ”
“ ลูกสาว? ”
“ ครับ ลูกบุญธรรมครับ ถึงจะไม่ใช่ลูกแท้ๆ แต่คุณดนัยและภรรยาท่านเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่แรกเกิด เลี้ยงดูเหมือนลูกแท้ๆ ท่านรักเธอมาก ”
“ หึ..จะให้ฉันเป็นพี่เลี้ยงเด็ก? ” คทาแค่นหัวเราะขำออกมาเบาๆ ก่อนจะเลิกคิ้วถาม
“ ผมมีหน้าที่แจ้งคุณคทาเพียงเท่านี้ครับ ถึงเธอจะไม่ใช่หลานแท้ๆ ”
“......”
“ แต่ยังไงคุณคทาก็มีศักดิ์เป็นอาของเธอ ที่เหลืออยู่ที่คุณจะตัดสินใจครับ ”
“......”
“ เธอชื่อมัสลินอายุ 17 ปี นี่ประวัติของเธอครับ ” ทนายมนัสยื่นแฟ้มเอกสารให้ศร ก่อนจะนำไปวางบนโต๊ะตรงหน้าคทา
“......” คทาชำเรืองตามองแฟ้มเอกสารนั่น แต่ไม่แม้แต่จะหยิบขึ้นมาดู
“ หากคุณยอมรับอุปการะมัสลิน ให้คนติดต่อผมมา ผมถึงจะมอบเอกสารมอบอำนาจเลี้ยงดูนี้ให้คุณ ”
เมื่อเห็นคทายังคงนิ่งเฉย ทนายมนัสจึงเอ่ยออกมาพร้อมกับชูเอกสารอีกฉบับที่อยู่ในมือ
“......”
คทายังคงนิ่งคิด ไม่พูดอะไรออกมา เขากับพี่ชายไม่ได้สนิทกัน ถึงจะพ่อเดียวกัน แต่ต่างมารดา เคยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันก็แค่ตอนเด็กๆเท่านั้น
“ งั๊นผมคงต้องขอตัวนะครับ หากคุณตัดสินใจยังไง ให้คนรีบแจ้งผมด้วยนะครับ”
“......”
“ ยังมีคนที่เขาต้องการจะอุปการะมัสลินอยู่อีก ไม่น้อย ครับ ” ทนายมนัสพูดเน้นคำทวนท้ายก่อนจะหันหลังแล้วเดินออกไป
“ ไม่น้อย...งั๊นเหรอ? ”
ยังไม่ทันที่ทนายมนัสจะได้ก้าวเท้าพ้นประตูออกไป คทาก็เอ่ยถามขึ้นน้ำเสียงขัดใจ เพราะรู้สึกเหมือนกำลังถูกท้าทาย
ทนายมนัสหยุดชะงักก่อนจะหันกลับมาตอบ
“ ครับ...ไม่น้อย ”
“ ยังไง? ” คทาเลิกคิ้วถามสั้นๆ
“ มีคนยื่นขอรับอุปการะมัสลิน มากกว่าครึ่งโหล...ทุกคนเป็นเพื่อนๆ ของคุณดนัยครับ ”
“......”
“ แต่คุณดนัย กลับเลือกคุณคทาให้ดูแลเธอ ” ทนายมนัสพูดเพียงเท่านั้น ทั้งที่ในใจอยากจะพูดมากกว่านี้
คนที่อยากจะเลี้ยงดูมัสลิน เป็นบรรดาเพื่อนๆ ของดนัย แล้วแต่ละคนก็เป็นเฒ่าหัวงูทั้งนั้น ถึงไม่บอกก็รู้ ว่าพวกนั้นคิดยังไงกับมัสลิน
ตอนนี้ก็ได้แต่หวัง ว่าน้องชายของดนัยคงจะไม่เหมือนพวกนั้น มนัสเองก็เอ็นดูมัสลินเหมือนลูกหลานคนนึง
“ เด็กแค่คนเดียว ฉันเลี้ยงได้ เอาเอกสารมอบอำนาจวางไว้...ฉันจะให้คนของฉันไปจัดการเอง ”
คทาพูดพร้อมกับส่งสายตาให้ทนายมนัสวางเอกสารไว้ที่โต๊ะ
“ ผมถือว่า ผมหมดหน้าที่แล้วนะครับ..หวังว่าคุณคทาคงจะดูแลเธออย่างดี ไม่ทิ้งขว้างนะครับ ”
“ ไม่ต้องห่วงหรอก...อยู่กับฉันไม่มีใครอดตายหรอก ” คทาเอ่ยเสียงเรียบ
“ งั้นผมขอตัวนะครับ..”
“ อืม ”
สิ้นเสียงคทาทนายมนัสก็หันหลังเดินออกไปทันที
คทานั่งนิ่งมองแฟ้มประวัติของมัสลินอยู่นาน ลิ้นหนาดุนกระพุ้งแก้มสองข้างสลับกันไปมา แต่ก็ไม่ได้เปิดแฟ้มออกมาดู
“ ศร ”
“ ครับนาย..”
“ เอาประวัติไปอ่านที จัดการเรื่องเอกสารให้เรียบร้อย แล้วไปรับตัวเด็กนั่นมา ”
“ ครับ.. แล้วนายจะให้เธอพักที่ไหนครับ ”
“ ยังไงก็มีศักดิ์เป็นหลานสาวฉัน คงต้องให้พักที่บ้านนั่นแหละ ให้ใครมาเตรียมห้องให้ด้วยละกัน ”
“ ครับนาย ”
3 อาทิตย์ก่อนหน้า
Rrrrrr
มัสลิน : ค่ะแม่
แม่ : อ้อนอยู่ไหนลูก?
มัสลิน : อ้อนมาทำรายงานที่หอพักเอมค่ะแม่...แต่เสร็จแล้วล่ะค่ะ อีกเดี๋ยวก็กลับแล้วค่ะ
แม่ : เย็นนี้อ้อนทานข้าวคนเดียวนะลูก แม่กับพ่อจะต้องไปงานเลี้ยง คงจะกลับดึก
มัสลิน : ค่ะแม่
แม่ : แล้วอย่านอนดึกละลูก พรุ่งนี้เช้าต้องไปเรียนว่ายน้ำเป็นวันแรกด้วย แม่ให้แป้นต้มซุปเห็ดไว้ให้อย่าลืมกินล่ะ
มัสลิน : ค่า...อ้อนรู้แล้วค่าแม่
แม่ : งั้นแม่วางสายนะ แม่กับพ่อรักอ้อนนะลูก
มัสลิน : อ้อนก็รักพ่อกับแม่ค่ะ
ตึ้ดด...
“ ลูกโตแล้ว อย่าไปเขี้ยวเขนแกนักเลยคุณ ” ดนัยเอ่ยขึ้นเมื่อภรรยาวางสาย
“ ยิ่งโตก็ยิ่งน่าห่วงค่ะ โตเป็นสาวเป็นนางไปไหนมาไหนก็ยิ่งอันตราย ”
………
คำโปรย : .....ใครจะไปคิด! ว่าไก่ย่างเพียงไม้เดียว มันจะทำให้ชีวิตของเธอถึงจุดจบ! และนำพาเธอย้อนเวลาไปเกิดใหม่ในร่างของคนที่อยู่ในยุคประวัติศาสตร์ และที่สำคัญ เธอได้สามีเป็นของแถม! **** อารัมภบท : .....เรื่องราวของนักศึกษาสาวที่ชีวิตพลิกผันอย่างไม่คาดฝัน เมื่อเธอหมดลมหายใจเพราะไก่ย่างเพียงไม้เดียว! แต่เธอกลับได้ย้อนเวลาเกิดใหม่ในร่างของลูกสาวเจ้าพระยาที่อยู่ในยุคก่อน แถมร่างนั้นก็ยังมีสามีแล้ว แต่เป็นสามีแสนจะเย็นชา ที่ไม่เคยสนใจหรือใส่ใจให้ความรักกับภรรยาที่เป็นเจ้าของร่างเดิมเลย แล้วใครสน? สำหรับเธอ คิดเพียงว่าได้มาเกิดใหม่อีกครั้ง ก็ดีแค่ไหนแล้ว ใครจะไม่รักก็ช่างเขาสิ ..โนสน ..โนแคร์จ้า แต่ทว่า! ยิ่งเธอไม่สนใจเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งหันกลับมาสนใจเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะความแปลกใหม่ของเธอทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและประหลาดใจในเวลาเดียวกัน จนกระทั่งคนที่เคยเย็นชามาตลอด จู่ๆ ก็กลายเป็นคนคลั่งรักในที่สุด.. #ตัวละครหลัก : *พระยาพิพัฒน์พงศ์ หรือ เจ้าคุณพิพัฒน์ อายุ 36 ปี มีบรรดาศักดิ์เป็นขุนนางระดับสูง รูปหน้าหล่อขั้นเทพ ฉลาด สุขุมรอบคอบ เงียบขรึม มีเสน่ห์ ผิวขาว รูปร่างกำยำ * จันทร์วรา อุษาวิบูลย์ หรือ เจ้าจันทร์ อายุ 21 ปี นักศึกษาปี 4 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สาขาออกแบบ ภายใน สวยหวาน ร่าเริง กล้าพูดกล้าทำ ตากลมโต ปากจิ้มลิ้ม ผิวขาว รูปร่างผอมเพียว อกอวบอิ่ม _____________________ นิยายเรื่องนี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม ห้ามทำการคัดลอด เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วน ใดส่วนหนึ่งของงานเขียนนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่ารูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น ผู้เขียน : รดามณีนัฐฐ์ ภาพปก : Onlyboy ปรับแต่งภาพปก : Dayny_white ปกอิมเมจ : เยเรมีย์ ________💫________
💫คำโปรย💫 " ขาแข้งสั่นถึงเพียงนี้แล้ว! เจ้ายังจักมีแรงหนีข้าได้อีกอย่างนั้นรึ? หึ.. เช่นนั้นข้าคงต้องทำให้เจ้าหมดแรงก่อนสินะ! ข้าใคร่รู้นัก ว่าเจ้าจักมีแรงหนีไปที่ใดได้อีก..” 💫อารัมภบท💫 พญาครุฑหนุ่มนามว่า พระมหิงส์เวหะ ราชโอรสแห่งเมืองครุฑดินแดนทักษิณ เมืองสินธุ เป็นพญาครุฑหนุ่มรูปงาม ผิวสีเข้ม คมคร้าม นัยน์ตาสีชาด(สีเลือด) รูปกายสง่างาม ยากจักหาครุฑาหนุ่มตนใดมาเปรียบได้ ครั้นเมื่อพญาครุฑหนุ่มต้องสูญเสียต้องสูญเสียคู่หมั้นที่ตนรักให้แก่กษัตริย์อสุราตนหนึ่งไป ..ใจพญาครุฑหนุ่มมันแสนเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียนางไปแต่กลับทำอันใดมิได้เลย มิหนำซ้ำนางยังมีใจแก่กษัตริย์อสุราตนนั้นอีก แต่ทว่า! เมื่อพระมหิงส์เวหะได้พบกับ นรีทิพย์อัปสร ญาติผู้น้องของกษัตริย์อสุราตนนั้น ความเจ็บปวดที่มีอยู่กลับแปลเปลี่ยนไปโดยเขาไม่รู้ตัว พญาครุฑหนุ่มได้ฉุดคร่าอัปสรตัวน้อยกลับไปถิ่นฐานของตน เพียงใคร่จักเอาคืนกษัตริย์อสุราตนนั้น และได้เชยชมนางจนสมใจ แต่กว่าจะรู้ตัว พญาครุฑหนุ่มก็ทั้งรักทั้งหลงนางอัปสรตัวน้อยจนถอนตัวถอนใจมิได้เสียแล้ว ________💫_________ เรื่อง : พญาครุฑอุ้มสม (เล่ม๑) ผู้เขียน : รดามณีนัฐฐ์ ภาพปก : Dayny_white พิสูจน์อักษร : รดามณีนัฐฐ์ นิยายเรื่องนี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม ห้ามทำการคัดลอด เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วน ใดส่วนหนึ่งของานเขียนนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่ารูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น ________💫_________ #คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับนักอ่านที่อายุต่ำกว่า ๑๘ ปี โปรดใช้วิจารณญาณก่อนอ่าน นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากความคิดและจินตนาการของไรต์ล้วน ๆ เป็นเรื่องราวของความรักในยุคของวรรณคดี ที่ไม่เคยปรากฏอยู่ในวรรณคดีใดมาก่อน ลักษณะความพิเศษของตัวละครมีเรื่องราวเหนือธรรมชาติและสถานที่ต่าง ๆ จึงเป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้นมาเท่านั้น อาจผิดแผก แปลกไปจากตำนานที่เล่าขานกันมา เพราะฉะนั้น ภาษาที่ใช้ จะเป็นภาษาที่มาจากหลายยุคหลายสมัยรวมกัน มีเนื้อหารุนแรง และเนื้อหาบรรยายฉากร่วมรักระหว่างหญิงชายอย่างโจ่งแจ้ง เนื้อหาที่ไม่เหมาะสมของตัวละครที่ ไม่สมควรลอกเลียนแบบ ________💫_________
...เมื่อกษัตริย์อสุรารูปงาม เกิดต้องตาต้องใจเชลยสาวตั้งแต่แรกเห็น และเขาหมายจะครอบครองนาง แต่ทว่า! เชลยศักดิ์ผู้เลอโฉมนั้นกลับแสนพยศ อีกทั้งยังประกาศกร้าว ว่านางจะไม่ยอมสวามิภักดิ์ต่อเขาเป็นอันขาด! #หมายเหตุ : นิยายโรมานซ์ แนวพีเรียดแฟนตาซี เซตนี้มีทั้งหมด 3 เรื่องด้วยกันนะคะ เรื่องแรก : ยักษ์ครุฑี เป็นคู่ของ พี่ยักษ์ กับ น้องครุฑีตัวน้อย (พระสุวรรณเมฆา / นิศามณี) มี 2 เล่ม เรื่องที่สอง : ปราบพยศเชลยยักษ์ เป็นคู่ของ พนาสูรย์ กับ กรรณา (พระราชธิดายักษ์) คือเรื่องนี้ เรื่องที่สาม : พญาครุฑอุ้มสม เป็นคู่ของ พี่ครุฑ กับ น้องอัปสรตัวน้อย (พระมหิงส์เวหะ / นรีทิพย์) #คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับนักอ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี
ร่างของครุฑีสาวที่หมดสติกำลังร่วงดิ่งสู่ผืนดินด้วยความเร็ว ควั่บ!! เพียงเสี้ยววินาทีสุดท้ายกษัตริย์อสุราร่ายคาถาในใจก่อนร่างใหญ่จะเคลื่อนกายอย่างรวดเร็ว คว้าเอาร่างครุฑีสาวเข้ามาไว้ในอ้อมแขนได้ทันท่วงที อินสูรย์แทบจะมองไม่ทัน เมื่อเห็นอีกครั้งครุฑีสาวก็อยู่ในอ้อมแขนของพระสุวรรณเมฆาผู้เป็นกษัตริย์ของตนแล้ว “ ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่พะยะค่ะองค์เหนือหัว?..” อินสูรย์เอ่ยถามขณะที่กำลังวิ่งเข้าไปหากษัตริย์อสุราที่อุ้มครุฑีสาวอยู่ “.....” พระสุวรรณเมฆา พยักหน้าตอบอินสูรย์ ดวงตาสีนิลเอาแต่จับจ้องใบหน้าครุฑีสาวก่อนจะค่อยๆวางร่างครุฑีสาวลง โดยศีรษะนางยังคงอยู่ในอ้อมแขนของตน “ ดูจากเครื่องแต่งกาย ครุฑีตนนี้ คงมิใช่ครุฑีธรรมดา ธรรมดาทั่วไปเป็นแน่พะยะค่ะ..” อินสูรย์กวาดสายตามองไปทั่วเรือนร่างครุฑีสาวก่อนจะพูดออกมา “ นางช่างงดงามนัก..” พระสุวรรณเมฆาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ดวงตาสีนิลจ้องมองใบหน้าพริ้งเพราของครุฑีสาวที่ยังหมดสติอยู่ ก่อนที่ฝ่ามือใหญ่จะเอื้อมสัมผัสเข้าที่พวงแก้มเนียนของนางอย่างอ่อนโยน พลันรอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้ากษัตริย์อสุราหนุ่ม “ เจ้าช่างงามตาเหลือเกิน แม่ครุฑีตัวน้อยเอ๋ย..” พระสุวรรณเมฆาพูดขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับฉีกยิ้มพรายออกมา ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! เสียงบางสิ่งกระทบกับผืนดิน ไม่ไกลจากเหล่าอสุรานัก เหล่าอสุราหันไปต้นทางของเสียงอย่างพร้อมเพียงกัน เห็นเหล่าทหารครุฑาหลายตนที่บินลงมาถึงพื้นดินด้วยความเร็ว “ ท่านเป็นยักษ์ มิควรจักก้าวก่ายเรื่องของเหล่าครุฑ จงมอบครุฑีตนนั้นมาให้ข้า บัดเดี๋ยวนี้...” ทหารครุฑาพูดออกมาทันใด เมื่อเห็นนิศามณีอยู่ในอ้อมแขนของพระสุวรรณเมฆา แม้ใจจะหวั่นเกรงเหล่ายักษาไม่น้อย หากเกิดการต่อสู้กันเหล่าครุฑาไม่มีทางที่จะสู้เหล่ายักษาได้เลย หากแต่เกรงกลัวพระบัญชาของพระสุบินมากกว่า เหล่าทหารอสุรายืนประจันหน้าพร้อมเพียงกันทันทีเมื่อเห็นว่าทหารครุฑาพูดกับกษัตริย์ของตน “ เหตุใดเราจักต้องมอบนางให้พวกเจ้า?..” “.....” “ แลหากเรามิยอมมอบครุฑีตนนี้ให้เล่า พวกเจ้าจักทำเยี่ยงไร?..” “.....” “ หากพวกเจ้าจักเข่นฆ่า ครุฑีที่ไร้ทางสู้ เราคงมิอาจทนเห็นได้ดอกหนา..” พระสุวรรณเมฆาตอบกลับทหารครุฑาไปอย่างไม่มีความเกรงกลัว แขนแกร่งโอบอุ้มร่างบางของนิศามณีขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง ก่อนดวงตาเฉียบคมจะจ้องมองเหล่าทหารครุฑานิ่ง เหล่าทหารครุฑาหันมองหน้ากันนิ่งก่อนจะสยายปีกแล้วแยกกันพุ่งตรงเข้าไปหาพระสุวรรณเมฆา และพุ่งตรงใส่ทหารอสุราอย่างพร้อมพร้อมเพียงกัน พระสุวรรณเมฆาร่ายคาถาในใจก่อนที่ทหารครุฑาจะมาถึงตน ร่างอสุราหนุ่มก็สูงใหญ่ขึ้นเพียงพริบตาเดียว หมับ! ฝ่ามือใหญ่ของกษัตริย์อสุราหนุ่มคว้าร่างของทหารครุฑาตนนั้นเอาไว้แน่น ก่อนจะบีบร่างนั้นให้แหลกเหลวคามือ ฝ่ามือใหญ่อีกข้างหนึ่งกอบกุมร่างของนิศามณีเอาไว้หลวมๆ เหล่าทหารครุฑาที่เห็นร่างตนสนิทของพระสุบินแหลกเหลวเช่นนั้นก็เกิดความหวาดกลัว จึงสยายปีกหมายจะเร่งบินหนี “ อย่าให้รอดไปได้ แม้แต่ตนเดียว..” พระสุวรรณเมฆารับสั่งอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเหล่าทหารครุฑากำลังบินหนี ดวงตาสีนิลจับจ้องนิ่ง เพ่งมองตามหลังทหารครุฑาที่บินหนีไป “ พะยะค่ะ..” เหล่าทหารอสุราขานรับพระบัญชาก่อนจะร่ายคาถาให้ร่างสูงใหญ่แล้วตามเหล่าทหารครุฑาไป ๐๐๐๐๐๐๐๐ คำเตือน นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากความคิดและจินตนาการของไรท์ล้วน ๆ เป็นเรื่องราวของความรักข้ามสายพันธุ์ในยุคของวรรณคดี ลักษณะความพิเศษของตัวละครมีเรื่องราวเหนือธรรมชาติและสถานที่ต่างๆจะเป็นสิ่งสมมุติขึ้นมาเพียงเท่านั้น อาจผิดแผกแปลกไปจากตำนานที่เล่าขานกันมาเป็นอย่างมาก เพราะฉะนั้นภาษาที่เราใช้ จะเป็นภาษาที่มาจากหลายยุคหลายสมัยรวมกัน มีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่มีบรรยายฉากร่วมรักระหว่างหญิงชาย จะมีเนื้อหาไม่เหมาะสมของตัวละครทั้งด้านคำพูดและการกระทำทางเพศ ที่ไม่สมควรเลียนแบบ
คำโปรย : “นี่คุณ!! ”‘ เธอยังบริสุทธิ์!! เป็นไปได้ไง? ’ ไหนว่าเป็นหม้าย??!! ..เมื่อมาเฟียหนุ่มได้ช่วยเหลือหม้ายสาวแสนสวยที่ถูกวางยา... ทว่า!ก็กลับต้องแปลกใจ ที่เขาดันเป็นคนแรกของเธอ #สปอย “ อื้อออออ.. ” เสียงครางต่อสู้กับความต้องการบางอย่างที่เริ่มรุนแรงขึ้นทุกขณะ รินรดาหน้าแดงก่ำ เริ่มกัดรีมฝีปากล่างจนแดงเอ่อ สองขาหนิบบิดหากันแน่น เสียดสีกันไปมาในอ้อมแขนของมาเฟียหนุ่ม สติของเธอกำลังเตลิด และเริ่มที่จะคบคุมตัวเองไม่ได้อีกครั้ง มือบางอยู่ไม่สุข คว้าเอาสาปเสื้อเชิ้ตสีดำของคนอุ้ม ก่อนดึงกระชากจนกระดุมหลุดขาดกระเด็น มืออีกข้างเริ่มเลื้อยลงไปผลุบตรงส่วนล่างของตัวเองอย่างควบคุมไม่ได้ ภาพอันรัญจวนใจตรงหน้า ทำเอามาเฟียหนุ่มใจเต้นแรงส่วนล่างของเขากำลังปวดหนึบแทบจะดันทะลุเป้ากางเกง กับสิ่งยั่วยวน ชวนชิม ที่อยู่ในอ้อมแขนของตัวเอง มาเฟียหนุ่มเองก็แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว “ คุณริน.. คุณรินครับ ตั้งสติหน่อย ” ลำแขนแกร่งพยายามเขย่าตัวร่างบางอีกครั้งเพื่อเรียกสติก่อนที่ประตูลิฟท์ชั้นบนสุดจะเปิดออก ปภาวินโอบอุ้มคนตัวเล็กกึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงดิ่งไปยังห้องพักตัวเอง ผ่านส่วนห้องรับแขกตรงไปยังห้องนอนของตัวเองบอดี้การ์ดวิ่งไปเปิดประตูให้คนเป็นนาย เมื่อประตูห้องนอนถูกปิดลง แขนแกร่งรีบวางร่างเล็กอ่อนปวกเปียกที่กำลังบิดกายไปมาลงบนเตียงนุ่ม ก่อนผละออกมายืนอยู่ตรงปลายเตียง จ้องมองดูร่างระทวยอย่างใจสั่นไหว มาเฟียหนุ่มขมกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์ความต้องการของตัวเอง มองดูร่างบางที่กำลังดิ้นเร่าบิดกายไปมาอย่างทรมานจากฤทธิ์ยาปลุกกำหนัด รู้สึกสงสารเธอเหลือเกินที่ถูกคนเลวคิดทำร้าย “ ร้อน.. รินร้อน.. ทรมานเหลือเกิน อื้ออออ ” เสียงครางหวานแหบพร่า ที่ต่อสู้กับความทรมานจากฤทธิ์ยาปลุกกำหนัด เริ่มขาดๆหายๆ “ อิ้อออ นะ..น้ำ ห้องน้ำ พารินไปห้องน้ำ รินต้องอาบน้ำ ” เสียงครางกระเส่ากับสติที่ยังหลงเหลืออยู่อันน้อยนิด คิดได้ว่าน้ำอาจช่วยลดความร้อนรุ่มภายในกายได้ ร่างบางอ่อนปวกเปียกกำลังตะเกียกตะกายลงจากเตียงอย่างทุลักทุเล คนที่ยืนมองอยู่ได้ยินแบบนั้น ก็รีบเข้าไปช้อนร่างบางขึ้นไว้ในอ้อมแขนแกร่งแล้วตรงไปยังห้องน้ำทันที ลำแขนแกร่งประคองร่างเล็กให้ยืนอยู่ใต้ฝักบัวอาบน้ำขนาดใหญ่ รินรดาหวังเพียงใช้น้ำเพื่อดับความร้อนรุ่มในกาย ฝ่ามือหนาไม่รอช้ารีบเปิดน้ำให้เธออย่างรวดเร็ว สายน้ำจากฝักบัวไหลพรมลงบนร่างเล็กจนเปียกชุ่มทั้งตัว ทำให้ชุดเดรสสั้นที่เธอสวมใส่มานั้นเปียกชุ่มจนแนบเนื้อ เผยให้เห็นเนื้อเนียนภายใต้ชุดนั่น “ อึก!” สัดส่วนเว้าโค้งเอวคอดกิ่วของร่างเล็กนั่นอย่างชัดเจน ทำเอาคนที่กำลังยืนมองถึงกับกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ลงคอ มาเฟียหนุ่มใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อเขาเห็นเนินอกอวบอิ่มที่ไร้บรา มีแค่เพียงจุกปิดยอดถัน แม้จะอยู่ภายใต้ชุดเดรสแต่ก็ยังเห็นเด่นชัด ส่วนล่างของเค้ามันกำลังเริ่มคับแน่น เขากำลังเกิดอารมณ์เพราะร่างเล็กที่เปียกชุ่มเป็นต้นเหตุ #มาเฟียหนุ่มได้ช่วยเหลือหญิงหม้ายที่ถูกวางยาปลุกเซ็กซ์ ทว่าเขากลับต้องตกใจ!เธอจะเป็นหม้ายได้ไง? ในเมื่อรู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ และเขาเป็นคนแรก มาเฟียหนุ่มหลงเสน่ห์หญิงหม้ายที่ว่าเพียงชั่วข้ามคืน ‘ปภาวิน’ (30) มาเฟียหนุ่มโสด หล่อ หน้าตาดี เป็นทายาทตระกูลมาเฟียใหญ่ที่มีธุรกิจโรงแรมมากกว่า 40 แห่ง รวมถึงธุรกิจสีเทามากมายอีกทั้งยังมีสาวๆในสต็อกมากมาย ‘ รินรดา’ (36) หม้ายสาวแสนสวยใบหน้าอ่อนกว่าวัยราวกับเด็กสาวมหา’ลัย เจ้าของธุรกิจโรงแรมรีสอร์ทที่เธอออกแบบและสร้างมันกับมือ Talk.. Set มาเฟียร้าย สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน นามปากกา รดามณีนัฐฐ์ นะคะ ชื่อเล่นว่า นา ค่ะ ขอบคุณสำหรับการตอบรับนะคะ Set มาเฟียร้าย ทั้งหมดมี 3 เรื่องนะคะ เรื่องแรกเริ่มต้นที่คู่ของ ปภาวิน & รินรดา มาเฟียร้ายหลงบ่วงหม้ายเสน่หา ค่ะ เรื่องที่ 2 เป็นคู่ของ คทา & มัสลิน ร้อนรักคุณอามาเฟีย นะคะ เรื่องที่ 3 เป็นคู่ของ หมอสันต์ & ผักหวาน รักร้ายหมอมาเฟีย ฝากติดตามผลงานของไรท์ด้วยนะคะ
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
เมื่อเซิ่งหนิงเตรียมจะบอกฮั่วหลิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ ทว่ากลับพบเขาช่วยพยุงผู้หญิงอีกคนลงจากรถอย่างเอาใจใส่... เคยคิดว่าตนเองอยู่เคียงข้างฮั่วหลิ่นคอยดูแลเขามาสามปี สักวันหนึ่งเขาจะมาสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา แต่สุดท้ายเป็นตนเองที่คิดเองเออเองไปฝ่ายเดียว เซิ่งหนิงตายใจแล้วจากไป สามปีต่อมา ข้างกายของเธมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง และฮั่วหลิ่นเสียใจมาก เจาพูดด้วยความโศกเศร้า "เซิ่งหนิง เรามาแต่งงานกันเถอะ" เซิ่งหนิงยิ้มอย่างเฉยเมย "ขออภัยนะคุณฮั่ว ฉันมีคู่หมั้นแล้ว"
เนี่ยหลิง ตายแบบ งงๆ และได้ไปเกิดใหม่แบบ งงๆ ในโลกลมปราณของผู้ฝึกตนและพร อีก สอง ข้อ พร้อมธนู และลูกธนูหนึ่งชุด แหวนมิติเก็บของหนึ่งวง อย่าถามหา เหตุผล ว่าทำไม เนี่ยหลิงก็ไม่รู้เช่นกัน หวังว่า มันจะดี
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!