ลูกสาวเพื่อนพ่อตามจีบเขาตั้งแต่เด็กยันโต เล็กๆ ก็ดูน่ารักดี แต่ทำไมยิ่งโตยิ่งน่ารำคาญ พฤติกรรมก้าวร้าวขนาดนี้ใครได้เป็นเมียมีแต่ซวย กับซวย!
ลูกสาวเพื่อนพ่อตามจีบเขาตั้งแต่เด็กยันโต เล็กๆ ก็ดูน่ารักดี แต่ทำไมยิ่งโตยิ่งน่ารำคาญ พฤติกรรมก้าวร้าวขนาดนี้ใครได้เป็นเมียมีแต่ซวย กับซวย!
ตึก ตึก ตึก ตึก
เสียงรองเท้าส้นเข็มดังกระทบพื้นในโถงทางเดิน หญิงสาวในชุดเดรสเซ็กซี่สีดำเดินตรงไปที่ประตูห้องวีไอพี
กึก!
สองเท้าสวยหยุดยืนอยู่หน้าห้องเธอใช้มือผลักประตูบานใหญ่เข้าไปเจอกับชายหนุ่มคนที่เธอตามหานัวเนียกับหญิงสาวหุ่นสวยอยู่ที่โซฟากลางห้อง
"ออกไป!"
หญิงสาวแผดเสียงลั่นยืนกอดอกมองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่เจ็บปวด ทว่าชายหนุ่มหันมาสบตากับเธอเพียงนิดแต่ไม่สนใจยังคงตั้งหน้าตั้งตาซุกไซร้ลำคอระหงของหญิงสาวหุ่นดีใต้ร่าง
หญิงสาวเดินเข้าไปกระชากตัวชายหนุ่มให้ออกห่างก่อนที่จะฉุดกระชากร่างบางที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยให้ออกห่างจากชายหนุ่ม
เพี้ยะ! มือเรียวฟาดลงที่ใบหน้าสวยของสาวหุ่นดีจนหน้าหัน ก่อนจะยืนจ้องตาเขม็งบ่งบอกว่าเธอไม่กลัวอะไรทั้งนั้น
"อ่ะ แก!"
"ฉันสั่งให้ออกไป แกเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับว่าที่คู่หมั้นฉัน!"
"ป้องคะ"
ปกป้องนั่งลงกับโซฟาเขาถอนหายใจออกอย่างเหนื่อยใจก่อนจะทำมือให้หญิงสาวคนดังกล่าวออกไปนอกห้อง
"เราจะได้เห็นดีกัน"
"ฉันจะรอ"
ทันทีที่หญิงสาวเสื้อผ้าหลุดลุ่ยออกไปแล้วภายในห้องวีไอพีกว้างขวางเหลือเพียงแค่สองชายหญิงที่จ้องหน้ากันนิ่ง
"กลับไป!"
ชายหนุ่มทำสีหน้าเบื่อหน่ายราวกับว่านี่เป็นสิ่งที่เขาเจอมาตลอดอย่างไรอย่างนั้น เด็กสาวน่ารักคนนั้นหายไปไหน ทำไมเหลือเพียงแค่หญิงสาวคนนี้
น่ารำคาญสิ้นดี!
"คุณลุงปราชญ์ให้มัสมาตามพี่ป้องกลับบ้านค่ะ"
"ไม่กลับ จะไปไหนก็ไป"
"ถ้าพี่ป้องไม่กลับ มัสก็ไม่กลับ"
"ม่านมัสลิน!"
สองสายตาประสานกันมั่น เกลียดแสนเกลียด ผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้ ปกป้องจ้องมองใบหน้าสวยของคนตรงหน้าแววตาไร้ความรู้สึก เขากำหมัดแน่นก่อนจะเดินเฉียดเธอออกไปโดยไม่รอเธอแม้แต่วินาทีเดียว
ดวงตากลมโตมองตามแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มซึ่งเคยเป็นพี่ชายคนที่เธอรักอย่างสุดหัวใจ แต่ม่านมัสลินกลับกลายเป็นคนที่เขาแสนเกลียดชังจนเข้ากระดูกดำ
หยาดน้ำสีใสไหลคลอหน่วยตา ปลายจมูกของเธอแดงก่ำอย่างยากจะห้ามเอาไว้ เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วใช้หลังมือปาดเช็ดรอยน้ำตาก่อนที่มันจะร่วงหล่นลงมาเปรอะเปื้อนพวงแก้มแล้วเดินตามชายหนุ่มผู้เป็นดั่งดวงใจของเธอออกไป
"พี่ป้อง รอมัสด้วยค่ะ"
เธอก้าวขาฉับๆ ตามเขาออกมา เมื่อถึงหน้าทางเข้าคลับเธอก็มองซ้ายมองขวาไม่เห็นเจอปกป้อง ไม่มี แม้แต่เงา ...
หัวใจดวงน้อยกระตุกร่วง เธอไม่เจอเขา ไม่เจอแม้แต่เงา เป็นแบบนี้อีกแล้ว เขาทิ้งเธอแบบนี้อีกแล้ว สองมือเรียวยกขึ้นปิดใบหน้าสวย
ทนไม่ไหวแล้ว ...
เขาทำแบบนี้กับเธอบ่อยเกินไปแล้ว ...
ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเขาก็รักเธอดีไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม ...
"อกหักเหรอ น้อง"
เสียงทุ้มนุ่มพูดแทรกขึ้นทำให้ม่านมัสลินต้องลดมือลงแล้วเชิดหน้าขึ้นแม้จะใช้หลังมือปาดน้ำตาไปแล้วก็ตาม
" ... "
"พี่ไปส่งไหม"
ม่านมัสลินเดินหนีออกไปทันที เธอรีบก้าวขาไปที่รถมินิคูเปอร์สีดำของตัวเอง แต่ยังไม่ทันถึงรถก็ถูกชายหนุ่มคนเดิมคว้าแขนเรียวเอาไว้
หมับ!
"หยิ่งซะด้วย จะรีบไปไหน"
"ปล่อยฉัน!"
"สวยขนาดนี้พี่ปล่อยก็โง่แล้วน้อง ไปกับพี่ดีกว่า"
ชายแปลกหน้าใช้สายตามองสำรวจเรือนร่างสวยของม่านมัสลินเขาพยายามฉุดกระชากลากหญิงสาวไปด้านหลังโรงจอดรถ ม่านมัสลินน้ำตาคลอ เธอกลัว กลัวเหลือเกิน เธอพยายามดิ้น รวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีดิ้นเพื่อเอาตัวรอดจากผู้ชายแปลกหน้าคนนี้
"ช่วยด้วย! พี่ป้อง อึก ... พี่ป้อง ช่วยมัสด้วย"
"อย่าโวยวาย ไม่งั้นเธอเจ็บหนักกว่านี้แน่"
"ปล่อยฉันนะ! ช่วยด้วย พี่ปะ ...!"
มือหนาปิดปากรูปกระจับของเธอ หญิงสาวน้ำตาไหลพราก กลิ่นมือของชายคนนี้ช่างเหม็นกลิ่นบุหรี่ เธอพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี ดีดดิ้นเพื่อเอาชีวิตรอด
"อือออออ!"
เธอพยายามดีดดิ้นจนสุดความสามารถ ร่างกายเธอไร้เรี่ยวแรงแม้จะต่อสู้ขัดขืนคนตรงหน้า ดวงตากลมโตประดับไปด้วยแพขนตาเรียงตัวสวยค่อยๆ ปิดลง หยาดน้ำตาไหลกลิ้งลงจนเปียกแฉะมือหนาหยาบกร้านที่ปิดปากเธอเอาไว้
ตุบ!
ผลัวะ!
พลั่ก!
ปัก ปัก ปัก ปัก!
"ออกไป!"
ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ
เสียงรองเท้าหนาของชายแปลกหน้าวิ่งหนีอุตลุด มือหนาของชายที่มาใหม่จับร่างบอบบางของเธอขึ้นแนบอกเดินหายลับไป
- บ้านวัฒนะกุล -
"น้องละตาป้อง"
"คุณพ่อให้มัสไปตามผมมามีอะไรรึเปล่าครับ"
"พ่อถามว่าน้องละ"
ปกปราชญ์ พร้อมด้วยสร้อยม่วงภรรยาที่รอลูกชายกับหลานสาวของตัวเองกลับมา แต่ทว่าเมื่อประตูบ้านเปิดกลับมีเพียงแค่ปกป้องคนเดียวเท่านั้น
"ไม่รู้ครับ"
"นี่แกทิ้งน้องเหรอตาป้อง!"
"หลานสาวพ่อเขาเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว พ่อจะเอาอะไรกับผมอีก!"
ปกป้องจ้องตาปกปราชญ์ผู้เป็นพ่อตาเขม็งก่อนจะกระแทกเท้าปึงปังเดินขึ้นห้องพักฝั่งขวาของตัวเอง
"คุณคะ"
"หยุดเถอะคุณสร้อย ผมไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น"
"ก็ถ้าแม่มัสไม่ตามติดตาป้องขนาดนั้น ก็คงไม่เป็นแบบนี้ แล้วไหนจะยังเรื่องของหนูเบญที่แม่นั่นไปก่อเรื่องไว้อีก"
สร้อยม่วงจีบปากจีบคอพูด สายตาของเธอบ่งบอกว่าแสนเกลียดชังว่าที่สะใภ้คนนี้เสียนี่ หากพ่อของเธอไม่มีบุญคุณ หากพ่อของเธอไม่ใช่เพื่อนรักที่ตายแทนกันได้กับปกปราชญ์เธอก็คงไม่ยอมรับเรื่องนี้แน่
ปกป้องทิ้งตัวลงบนที่นอนของตัวเอง นี่เขากลับบ้านมาร่วมชั่วโมงแล้วแต่ก็ไม่ได้ยินเสียงรถคันเล็กของม่านมัสลินขับตามเข้ามาติดๆ เหมือนอย่างเคย มือหนาเลื่อนดูโทรศัพท์มือถือของตัวเองกดเข้าไปที่แอปพลิเคชันของม่านมัสลินแต่ก็ไม่พบการเคลื่อนไหวอื่นใด
เขาทิ้งโทรศัพท์มือถือลงบนเตียงแล้วไปยืนอยู่ตรงขอบหน้าต่างที่สามารถมองออกไปยังตำแหน่งหน้าบ้านได้ แต่ก็ไร้วี่แววรถคันเล็กที่เคยขับเข้ามาติดๆ อย่างที่ควรจะเป็น
หายไปซะได้ก็ดี ...
อย่าอยู่ขวางหูขวางตาเขานักเลย
ปกป้องยกมุมปากอย่างเหยียดลึกเขาเดินไปอาบน้ำอาบท่า จนร่างกายสะอาด ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาแขวนผนังบ่งบอกเวลาตีสองกว่าแล้ว
หายไปไหนวะ สองชั่วโมงแล้วนะเนี่ย ...
ปกป้องเดินไปที่ขอบหน้าต่างอีกครั้งเขากวาดสายตาไปที่โรงจอดรถ ที่จอดรถประจำของเธอยังว่างเปล่า ชายหนุ่มรู้สึกใจหวิวๆ เขาหันไปมองที่ประตูรั้วก็ไร้วี่แววหญิงสาวที่จะกลับมาเลย
ก็ดี ถ้าจะหายไปแบบนี้ ก็ขอให้หายไปให้ตลอดก็แล้วกัน!
เธอทำให้เขารัก เธอทำให้เขาแค้น และก็เป็นเธอที่กลับมาวนเวียนอยู่ข้างกายเขา เขาที่พยายามลืมความรักของเธอกดความเจ็บแค้นเอาไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจ เธอทำให้เขารู้จักคำว่า "ทั้งรัก ทั้งแค้น" เป็นอย่างดี ในเมื่อเธอเลือกจะกลับมาเขาก็จะสาดความเจ็บแค้นคืนกลับไปให้เธอได้รู้สึก ให้เธอได้รู้สึกถึงความเจ็บช้ำที่ไม่มีวันลืมได้ลง
แฟนเก่า (เคย) ร้าย จะกลับมาง้อขอเธอคืนดี เขาจะขนกลเม็ดเท่าที่คิดได้มาตามตื้อ มารื้อความทรงจำ (ที่ดีๆ) ของเขากับเธอ จะมาทวงเธอคืน และจะมารักษาแผลใจของเธอที่เขาเป็นคนทำไว้ให้หายขาด อย่าคิดหนี เพราะเธอหนีเขาไม่พ้นหรอก ไม่ว่าจะหนีไปไหนครั้งนี้เขาก็จะตามติดเป็นเงาจนเธอต้องยอมคืนดีกับเขาจนได้อย่างแน่นอน
เขาเห็นเธอเป็นเพียงของตายไม่ว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหน กลับมาทีไรก็ยังคงเจอเธอเสมอ เมื่อแรกรักอะไรก็ดี แต่ทำไมตอนนี้ทุกอย่างถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ มันเพราะเขาหมดรักเธอแล้วหรือเพราะเธอเป็นเพียงของที่เขาจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ เธอเจ็บซ้ำๆ มากขนาดนี้ เธอโง่และไม่เห็นคุณค่าของตัวเองมากขนาดนี้ ควรจะพอได้แล้วใช่ไหม เธอเจ็บพอหรือยัง? เธอยังควรให้โอกาสเขาอยู่ไหม?
เขาเป็นทนายหนุ่มหล่อมากความสามารถที่เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา การศึกษา ฐานะทางบ้าน สังคม เรียกได้ว่าเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ไม่ว่าจะโสด ซิง หรือมีคู่ครองแล้วหากเสนอให้เขาก็พร้อมจะสนองทุกเมื่อ สาวๆ ต่างอยากควบคุม และครอบครองเขา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าคนอย่างเขาน่ะ 'รักสนุก แต่ไม่ผูกพัน' ก็ตาม คนอย่างเขาไม่เคยคิดหยุดอยู่ที่ใคร ความซิงไม่สามารถผูกมัดเขาได้ จนกระทั่ง... เธอเดินเข้ามาในชีวิตเขา
❤ โปรเจกต์สุดฮอตต้อนรับวาเลนไทน์ Match Love Valentines ❤ เรื่องราวของสาวขี้เหงาทั้งสี่คนที่เกิดอาการ เปลี่ยวใจอยากมีใครสักคน เลยต้องเข้าแอปหาคู่อย่าง MATCH LOVE เพื่อตามหาคู่เดตที่มาทำให้วาเลนไทน์ของพวกเธอ ไม่ต้องเหงาใจอีกต่อไป และแอปนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการแมตช์รักของพวกเธอ...แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังจากแอปหาคู่สักหน่อย? ไปลุ้นกันว่าแอปนี้จะช่วยให้พวกเธอสละโสดได้ไหม...!!!!
เมื่อหลุดเข้าไปในนิยาย ได้เป็นถึงนางเอกของเรื่องเรื่อง การจะกลับออกไปคือต้องให้จบแบบ happy ending แต่ทำไม๊ พระเอกกลับบอกว่าฉันจืดชืด ไร้รสนิยม แต่เขาดันไปต้องใจยัยตัวร้ายซะงั้น
กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...
เรื่องราวการผจญภัยของอดีตสายลับนักฆ่า ที่ทะลุมิติมาเป็นแม่ผู้ชั่วร้าย ทั้งยังต้องร่วมเดินทางกับเด็กน้อยผู้แสนใสซื่อในโลกที่ผู้คนใช้พลังลมปราณ อันตรายมีทั่วทุกหนแห่ง แล้วพวกเขาจะเอาชีวิตรอดได้หรือไม่?!
เขา...พ่อเลี้ยงดรัณ พัชรอมรินทร์ ผู้ชายที่เกิดมาบนกองเงินกองทองแต่มีอดีตสุดแสนจะเจ็บปวด บาดแผลที่ทิ่มแทงหัวใจมาตลอดระยะเวลาหลายปีมันกำลังจะกลัดหนอง ถ้าไม่ทำการรักษาให้หาย เธอ...พลับพลึง โรจนศุภเกียรติ สาวน้อยวัยใสผู้มีโลกส่วนตัวที่แสนจะงดงาม และหลงรักผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่งมาตลอด ‘ความรักคือการให้’ นี่คือนิยามความรักของเธอ เรื่องราวคงไม่วุ่นวายถ้าเธอไม่กลับมารับรู้ว่าเขาเป็น ‘หม้าย’ และเรื่องราวก็คงไม่วุ่นวายกว่า ถ้าเธอกับเขาไม่ต้องเปลี่ยนสถานะจาก ‘น้าเขยกับหลานเมีย’ มาเป็น ‘สามีกับภรรยา’ มันอาจจะเป็นความสมหวังถ้าเธอจะได้แต่งงานกับผู้ใหญ่ใจดีที่หลงรักมาตลอด แทนการแต่งงานกับผู้ใหญ่ใจร้ายที่ไม่รู้สาเหตุว่าอะไรถึงเปลี่ยนให้เขาเป็นคนละคน เถื่อนและไร้เหตุผลสิ้นดี “เมียของฉันต้องเก่งเรื่องบนเตียง ต้องทำกับข้าวอร่อย ต้องทำงานในไร่ได้ไม่ต่างจากคนงาน ที่จริงจะต้องทำงานบ้านเป็นทุกอย่าง ขยัน ไม่นิ่งดูดายปล่อยให้แม่บ้านทำเอง เธอก็ต้องเป็นแบบนั้น” “ก็ได้ พลับทำให้ได้” “เริ่มเลย” “ปล่อยสิคะ ไม่ปล่อยแล้วจะทำได้ไง” ถ้าเขายังกอดเธอแน่นแบบนี้ ยังหายใจรดใบหน้าเธอแบบนี้ แล้วจะออกไปทำทุกอย่างที่ต้องการได้ยังไง “หน้าที่แรกที่บอก จำได้ไหม”
ลูหว่านแต่งงานอย่างลับๆ มาสามปีแล้วและไม่เคยเห็นหน้าสามีมาก่อนเลย แต่แล้วสิ่งที่เธอได้รับในที่สุดกลับเป็นข้อตกลงารกย่าและข่าวที่เขาใช้เงินฟุ่มเฟือยเพื่อตามจีบสาวรักในใจของเขา ในที่สุดเธอก็ตื่นขึ้นมาและตัดสินใจหย่าร้าง หลังจากนั้น ลู่หว่านก็มุ่งหน้าที่พัฒนาในตัว โดยมีตัวตนหลายตัวตน เป็นหมอเทวดา สายลับระดับสูง แฮ็กเกอร์ชั้นนำ นักออกแบบชื่อดัง นักแข่งรถ และหัวหน้าฝ่ายวิจัยทางวิทยาศาสตร์ หลังจากเปิดเผยตัวตนมากมายของลู่หว่าน อดีตสามีของเธอก็รู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง ชายคนนั้นร้องขอว่า "หว่านหว่าน ให้โอกาสผมอีกครั้ง ทรัพย์สินทั้งหมดของผมเป็นของคุณ และชีวิตของผมก็มอบให้คุณด้วย"
เพียงแค่ฉันสอบตก พี่ชายตัวดีก็ถึงกับดั้นด้นไปหาครูสอนพิเศษมาให้ ตอนแรกฉันก็เบื่อ แต่พอได้เจอหน้าครูสอนพิเศษคนนั้นความคิดของฉันมันก็เปลี่ยนไป "คนอะไรน่าจับทำผัว" อุปส์! >///< ........................................................................ ความฉิบหายมันจะเริ่มมาเยือนถ้าหากเพื่อนของคุณเอ่ยขอความช่วยเหลือ ชีวิตของผมตอนแรกมันก็สงบสุขอยู่หรอก แต่พอมาเจอกับยัยเด็กที่ชื่อ 'สโนว์ไวท์' เข้า ชีวิตผมก็ไม่เคยสัมผัสกับคำว่าสงบสุขอีกเลย "ทำยังไงก็ได้ให้น้องกูเรียนเก่งขึ้นก็พอ" "เปลี่ยนสมองง่ายกว่านะกูว่า" ปกติผมเป็นคนที่นิ่งและใจเย็น แต่พอมาอยู่กับเธออารมณ์ของผมมันก็ขึ้นๆ ลงๆ เหมือนคนที่ใกล้จะบ้าเต็มที "เรื่องรักอ่ะเซียน แต่เรื่องเรียนไม่รู้เรื่อง"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY