เสี่ยวเหอเห็นคนรักตายต่อหน้าต่อตา นางแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่นางโชคดีที่มีโอกาสข้ามเวลา หรือข้ามภพ นางเองก็ไม่แน่ใจ ทำให้นางได้มาเจอคนที่นางรักอีกครั้ง แต่...เหตุใดผู้อื่นเขาข้ามเวลาย้อนภพกันคนละครั้งสองครั้ง แต่พอเป็นนางกลับต้องข้ามเวลากันทุกครั้งที่นางตื่น ทุกเช้านางจะต้องมานั่งลุ้นว่าตัวเองจะอายุเท่าไหร่ เดินทางไปที่ใด ภพนี้ที่นางอยู่ ยังเป็นภพชาติเดิมหรือไม่ ชิงชิงของนางนั้น ตอนเด็กๆยังน่ารักน่าชัง เหตุใดพอโตแล้วถึงได้ขี้โมโหอารมณ์ร้อน เป็นเพราะนางต้องข้ามเวลาทุกวันจึงทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายเข้าใจผิดกันมากมาย บางวันก็เดินทางไปในช่วงที่ชิงชิงอายุ 2-3 ขวบ น่ารักน่าหยิก แต่บางวันเดินทางไปตอนที่เขาอายุ 40 กว่า แก่คราวลุง เสี่ยวเหอยังเข้าใจผิดว่าชิงชิงของนางเป็นท่านตา! ยังมีอยู่วันหนึ่งที่นางข้ามเวลาไปตอนเขาอายุ 19 ปี เขาทั้งโมโหทั้งโกรธเคืองนาง จับนางกลืนกินทั้งๆที่นางไม่ยินยอม เหตุใดชิงชิงของนางจากเด็กน้อยน่ารัก ทักเมื่อไหร่ก็หน้าแดง วันนี้จึงกลายเป็นเจ้าคนบ้าคลั่งราวกับหมาบ้าเช่นนี้ไปได้เล่า เสี่ยวเหอไม่เข้าใจจริงๆ *บางส่วนจากในเนื้อเรื่อง เสี่ยวเหอไล้มือไปตามเส้นเลือดแขนของเขาอย่างหลงใหล ก่อนจะไล่ไปที่คอ เห็นชิงชิงกลืนน้ำลายก็รู้สึกว่าตัวเองคอแห้งๆ เหมือนกัน อยากจูบเขาแต่ก็ไม่กล้า แต่เพราะท่าทางที่นั่งคร่อมอยู่บนตักของเขาเช่นนี้ ถ้าแค่ขยับเข้าไปอีกนิด ริมฝีปากของนางก็จะแตะโดนตรงคอของเขาพอดี เสี่ยวเหอนึกถึงวันเข้าหอที่เขาพรมจูบไปทั่วลำคอของตัวเอง ก็เลยแกล้งทำเป็นซบลงตรงไหล่ของเขาเสียเลย รู้สึกไม่ได้รับความยุติธรรมที่เขาทำได้ แต่ตัวเองทำไม่ได้ 'เหมือนจะไหล่กว้างขึ้นมาก' นางแอบคิด ชิงชิงที่อายุมากขึ้นก็ยังคงดูดี ริมฝีปากที่แตะผิวของเขาก็รู้สึกร้อนผ่าว เลยลองขยับเบาๆ จู่ๆ เสี่ยวเหอก็รู้สึกเหมือนเป็นชายที่พยายามแอบกินเต้าหู้สาวน้อย จึงเงยหน้าขึ้นเพราะรู้สึกผิด แต่กลับเห็นสายตาที่แทบเผาไหม้ของชิงชิงมองตรงมา ร้อนแรงดังเช่นปกติที่เขาเป็น นางก็เหมือนจะจำได้ว่าตอนนี้ทั้งสองคนแต่งงานกันแล้ว เสี่ยวเหอเลยคิดว่าสามีภรรยากัน แค่นี้ไม่เรียกกินเต้าหู้หรอกมั้ง ทำใจกล้าเข้าไปจูบปากเขาเสียเลย แต่เหมือนชิงชิงจะรออยู่แล้ว จูบไปจูบมาก็เหมือนจะขยับไม่ทันเขา เลยใช้สองมือคล้องคอเขาเอาไว้เพื่อพยุงตัวเองและสะดวกต่อการกลืนกินลิ้นของเขาด้วยเช่นกัน ถึงแม้ส่วนใหญ่จะเป็นชิงชิงที่ดูดกลืนลิ้นของนางก็ตาม

บทที่ 1 แนะนำตัวละคร

พระเอก (ชื่อ ชิงถิง แต่ใครๆก็เรียก ต้าจื่อ แปลว่า เจ้านิ้วใหญ่)

- เป็นเด็กบ้านนอก ยากจนมาก

- โกรธรุนแรง หึงรุนแรง พูดน้อย ด่าเจ็บ

- ชอบกินเนื้อย่าง

- กล้าได้กล้าเสี่ยง

- เป็นคนหล่อ จนบ้านคนรวยหลายบ้านอยากแต่งเข้าจวน

- มีพี่น้อง 4 คน ชิงถิงเป็นคนโต มีน้องสาวอีก 3 คน

- ตอนเด็กเป็นเด็กอ้วน พอโตมาก็ผอมลง แต่ตัวสูงใหญ่

- ถึงจะบ้านจน แต่เพราะท่านปู่เคยเป็นทหาร จึงมีคนให้ความเคารพอยู่บ้าง แต่ตอนหลังได้รับบาดเจ็บจึงออกจากกองทัพ พ่อของชิงถิงไร้ความสามารถจึงสอบเข้ากองทัพไม่ได้ แม้ตำแหน่งในกองทัพของท่านปู่จะเป็นแค่นายกองเล็กๆ แต่สำหรับบ้านนอกแล้วถือว่ายิ่งใหญ่อยู่บ้าง ตอนหลังท่านปู่ล้มป่วย บ้านชิงถิงจึงยิ่งจนกว่าเดิม

นางเอก (ชื่อ เสี่ยวเหอ แปลว่า ดอกบัวน้อย)

- เป็นสาวน้อยขี้อาย ขี้กลัว ไม่กล้าเถียงใคร พ่อแม่ให้ทำยังไงก็ทำตาม

- ไม่ได้บ้านรวย แต่ก็ไม่ได้ยากจน มีไร่นา สวน และสัตว์เลี้ยง มีวัวมีม้า 3-4 ตัว

-มีเงินจ้างสาวใช้ 2-3 คนในบ้าน มีพ่อบ้านและบ่าวชายอีก 4 คน(ถ้าอยู่บ้านนอกก็คือคนรวยแหละ แต่ถ้าอยู่ในตัวเมือง เทียบเขาไม่ติด)

- มีพี่น้อง 9 คน ลูกสาว 5 คน ลูกชาย 4 คน เสี่ยวเหอเป็นคนที่ 3 พี่สาวและพี่ชายของเสี่ยวเหอเป็นพี่น้องร่วมแม่เดียวกัน แต่แม่ของเสี่ยวเหอตายหลังคลอดเสี่ยวเหอ พ่อเลยแต่งแม่ใหม่ และมีน้องอีก 6 คน

- ถึงแม้แม่ใหม่จะเป็นคนดี แต่ก็มีบางครั้งที่ลำเอียงซื้อของดีๆให้ลูกๆของตัวเอง รักเสี่ยวเหอเหมือนกัน แต่รักลูกๆของตัวเองมากกว่า ไม่เคยปล่อยให้เสี่ยวเหอและพี่ๆต้องหิว หนาว หรือไม่มีความรู้ แต่ก็จะแอบซื้ออะไรดีกว่านิดหน่อยให้ลูกตัวเอง ให้ขนมลูกตัวเองมากกว่าในบางครั้ง

- พี่ชายแต่งงานแยกบ้านไปอยู่ต่างเมืองแล้ว เหลือพี่สาวอยู่ แต่เสี่ยวเหอจะสนิทกับน้องสาวต่างแม่มากกว่า เพราะเป็นลูกคนกลางเหมือนกัน อายุไล่เลี่ยกัน ไม่ต้องแบกอะไรเยอะแยะ มีแค่ต้องทำตามพี่ๆ

- แม่ใหม่มักจะซื้อของดีๆให้น้องมากกว่า แต่เสี่ยวเหอก็เข้าใจ ไม่ได้เกลียดแม่ใหม่ มีน้อยใจบ้าง แต่สุดท้ายน้องต่างแม่ก็เอาเสื้อผ้ามาแบ่งกันใส่อยู่ดี ถือว่าความสัมพันธ์กับพี่น้องต่างแม่รักใคร่กลมเกลียวกันดี

- พี่สาวของเสี่ยวเหอจะรู้สึกแปลกแยกมากกว่า ไม่เป็นที่ต้องการมากกว่า เสี่ยวเหอยังเข้ากับพี่น้องใหม่ได้ ในขณะที่ตัวพี่สาวเหมือนตัวคนเดียวในบ้าน และยังอายุมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีใครมาสู่ขอ เพราะผู้คนต่างเล่าว่าทั้งเสี่ยวเหอและพี่สาวจะนำความเดือดร้อนมาสู่บ้าน เนื่องจากแม่แท้ๆตายหลังคลอด เป็นอัปมงคล แม้ว่าแม่ใหม่จะพยายามหาคนมาดูตัว แต่ก็ไม่มีใครมาสู่ขอพี่สาว ถึงแม้น้องๆต่างแม่จะช่วยกันด่ากลับพวกขี้นินทา แต่พี่สาวก็ยังรู้สึกแปลกแยกอยู่ดี

เกริ่นนำเนื้อเรื่อง

เสี่ยวเหอและชิงถิงเป็นเพื่อนบ้านกัน อายุเท่ากัน เกิดปีเดียวกัน ชิงถิงเกิดกลางปี เสี่ยวเหอเกิดท้ายปี รู้จักกันตั้งแต่เด็ก เสี่ยวเหอเป็นคนสวย แต่ก็ไม่มีใครมาสู่ขอ ชิงถิงแอบชอบเสี่ยวเหอมาตั้งแต่เด็ก เพราะตอนเด็กๆเสี่ยวเหอชอบเอาขนมกับเนื้อย่างมาแบ่งให้ชิงถิงกิน

ตอนชิงถิงอายุ 15 น้องสาวคนกลางก็แต่งงาน (น้องอายุ 14 ) ตอนนั้นชิงถิงยังเด็ก ถึงจะเข้าป่าล่าสัตว์ได้ทุกวันแต่ก็ยังยากจน จึงไม่มีสินเดิมให้น้องสาว ชิงถิงจึงรู้ซึ้งว่าบ้านจนแล้วฝั่งสามีจะดูถูก น้องสาวของชิงถิงชอบกลับมาบ้านและร้องไห้บ่อยๆ พอชิงถิงอายุ 17 จึงเข้ากองทัพตามท่านปู่ เพื่อจะได้มีเงินเก็บไว้เป็นสินเดิมให้น้องสาวอีก 2 คนที่กำลังจะแต่งงาน

ชิงถิงชอบเสี่ยวเหอมานานมาก ชอบมากๆตั้งแต่เด็กและพัฒนาเป็นความรักแบบไม่รู้ตัว ชอบเพราะเสี่ยวเหอชอบแบ่งเนื้อย่างมาให้ชิงถิงกินบ่อยๆ ที่บ้านของชิงถิงยากจนเลยไม่ค่อยได้กินเนื้อ ในขณะที่บ้านของเสี่ยวเหอได้กินบ่อยๆ ถึงชิงถิงจะชอบเสี่ยวเหอมาก แต่มั่นใจว่าจะไม่มีใครขอเสี่ยวเหอแต่งงาน เพราะข่าวลือเรื่อง แม่ของเสี่ยวเหอตายหลังคลอดเสี่ยวเหอได้ไม่กี่ชั่วยาม ข่าวลือที่ว่าถ้าบ้านไหนแต่งกับเสี่ยวเหอหรือพี่สาว บ้านนั้นจะต้องมีเรื่องร้ายเกิดขึ้น ชิงถิงตั้งใจว่ารอจนน้องๆแต่งงานหมดก่อน ทำงานเก็บเงินอีกสักปี รออายุ 19-20 มีตำแหน่งเล็กๆในกองทัพแล้วค่อยมาสู่ขอเสี่ยวเหอ ตอนนี้แม้จะชอบเสี่ยวเหอมาก แต่ก็ไม่กล้าขอ เพราะตัวเองยากจนมาก เมื่อเทียบกับบ้านของเสี่ยวเหอ

ตัวเสี่ยวเหอเองไม่เคยรู้เลยว่าชิงถิงชอบตัวนาง ถึงแม้จะสนิทสนมกันมาก แต่เสี่ยวเหอก็คิดว่าทั้งคู่เป็นเพียงเพื่อนบ้านกัน และชิงถิงเป็นคนดีมาก แม้จะสัมผัสได้ถึงสายตาที่มองมาอย่างพิเศษตลอด แต่ก็คิดเพียงว่าเพราะชิงถิงเป็นคนมีสายตาเช่นนั้นอยู่แล้ว (อันที่จริงแล้วเสี่ยวเหอก็รักแหละค่ะ แต่เป็นแบบไม่รู้ตัวเพราะบ้านใกล้กันเกินไป)

อ่านต่อ