เพราะข้อตกลงทางธุรกิจในอดีต ก่อให้เกิดสัญญาผูกมัด ส่งผลให้วันนี้ไอเดน แบรดลี่ ไม่อาจทำอย่างที่ตัวเองต้องการได้ เขากลายเป็นผู้ชายมีพันธะ และต้องการ ‘หย่า’ กับภรรยาทางกฎหมายอย่างเร่งด่วน มินดา เพิ่งรู้ตัววันที่บัตรประชาชนหมดอายุ เธอไม่ใช่ นส. แต่เป็น นาง ลูกสาวนอกคอกที่ทิ้งครอบครัวไปตามหาความฝัน มินดาเลยกลับมาเพื่อ ‘ถาม’ แต่ความจริงที่ได้รู้ ทำให้เธอตัดสินใจใหม่ โนอาร์ เด็กชายวัยห้าปี หลานชายที่มีชื่อเธอเป็นมารดา บุตรชายของไอเดน บิดาที่ไม่ไยดีลูกชายตัวเองเลย มันเป็นความคับแค้นแทน มีนาน้องสาวต่างแม่ น้องสาวผู้อาภัพที่จำใจคลอดลูก แล้วก็เสียชีวิตทันที มินดาเดือดปุดๆ เธอตั้งใจจะไปทวงความยุติธรรมจากบิดาของหลานชาย แต่กลับกลายเป็นว่า...เธอเดินไปให้เขาเชือดถึงที่ ความจริงที่น่าตกใจ เขากลายเป็นผู้ชายมี ‘เมีย’ มี ‘ลูก’ แล้ว การที่คนสองคนตรงหน้าจงใจหลอกลวงเขา ไอเดนเลยตั้งใจตลบหลังเพื่อเอาคืน เขาจะ ‘ฉีกหน้า’ และเฉดหัวหญิงแพศยาคนนี้ กับลูกที่ไม่ใช่ลูกของเขาไปให้พ้น แต่ทว่า...หลังผลตรวจ DNA ปรากฏ ไอเดนมึนตึบ!! เด็กนั่นเป็นลูกเขา แต่แม่เด็กอาจไม่ใช่หญิงผู้นี้
ตอนที่ 1.นี่มันเรื่องอะไรกัน!!
มินดาเดินเหม่อ หลังจัดการเรื่องบัตรประชาชนหมดอายุของเธอที่กงสุลประจำกรุงโรมเสร็จ มันมีเรื่องให้เธอคิด และอยากรู้ จนความคิดในสมองตีกันวุ่นวายไปหมด ‘นาง’ เกิดอะไรขึ้นที่บ้านของเธอ ทำไมคำนำหน้าชื่อของเธอจึงเปลี่ยนไปเช่นนี้
เกือบสี่ปีที่หลังจากหันหลังให้กับครอบครัว เพราะคำประกาศิตของบิดา ‘หากก้าวออกไปจากบ้านเพลงพัด จากนี้ไปก็ให้ถือเสียว่าแกเป็นคนนอกไม่ใช่ครอบครัวของเรา’ คำพูดสุดท้ายของบิดา และนั่นทำให้มินดาเกิดความมานะ แรงทิฐิเหล่านั้นผลักดันจนมินดามาอยู่ตรงจุดนี้ เธอทำงานอยู่ในแกลลอลี่ เป็นศิลปินโนเนมทำงานอยู่ในแกลลอรี่เล็กๆ แห่งหนึ่งที่ฟลอเรนซ์ ดินแดนที่เต็มไปด้วยอารยธรรมและศิลปะ
มินดาชอบศิลปะเป็นชีวิตจิตใจ เธอวาดรูปได้สวย มีฝีมือเรื่องนี้พอตัว แต่...ทางบ้านไม่เห็นด้วย บิดาค้านหัวชนฝาทันทีที่เธอบอกถึงความต้องการของตัวเอง
ไม่มีสมาชิกในบ้านยอมรับความสามารถของมินดา
เอาเถอะ เมื่อทุกคนคิดว่าตัวเองคิดถูก มินดาเลยตั้งใจจะพิสูจน์ให้เห็นด้วยตาตัวเอง ‘ศิลปะ’ สร้างรายได้เลี้ยงตัวเองได้ และไม่ทำให้ใครตกต่ำด้วย
วันที่เธอตัดสินใจออกไปเผชิญโชค ทั้งที่ด้านหลังมีแต่เสียงสาปส่ง มินดาจำได้ไม่ลืม
เธอไม่ได้โกรธบิดา มารดาเลี้ยง หรือแม้แต่น้องสาวเลย เธอแค่อยากทำให้ทุกคนรู้ เธอตัดสินใจถูก พวกเขาต่างหากที่คิดผิด
มินดาใช้ชีวิตอยู่ที่อิตาลี หลังจากพากเพียรอย่างหนัก เธอเก็บหอมรอมริบเป็นปีๆ กว่าจะซื้อตั๋วเครื่องบินได้ กว่าวีซ่าจะผ่าน มินดาต้องใช้ความอดทนอย่างมาก แต่เมื่อมาถึง ‘ฟลอเรนซ์’ มันเกินกว่าที่เธอคาดการณ์ไว้ มินดาทำงานพาร์ทไทม์เพื่อเก็บเป็นรายจ่าย เธอยอมนอนห้องใต้ดินเกือบหกเดือน พอมีเงินเก็บมากหน่อย เลยค่อยๆ ขยับขยาย
วันว่างในวันที่มินดาไม่มีงานพาร์ทไทม์ทำ เธอมักจะไปนั่งที่ริมแม่น้ำอาร์โน ฟลอเรนซ์เป็นเมืองไม่ใหญ่นัก มีประชากรไม่เยอะเหมือนเมืองใหญ่ๆ อย่างโรม หรือมิลาน จุดเด่นของฟลอเรนซ์คือทิวทัศน์ของ แม่น้ำอาร์โน (Arno) ที่ไหลผ่านตึกอาคารทรงโบราณโทนสีอบอุ่นและทิวเขาที่สวยงาม โดยมี สะพานเวคคิโอ (Ponte Vecchio) สะพานเก่าแก่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 14 เชื่อมระหว่างสองฝั่งของเมืองเข้าด้วยกัน
เธอวาดรูปจากจุดนี้ได้รูปสวยๆ หลายรูป ขณะวาดรูปอยู่ตรงจุดนั้น มีศิลปินตาดียืนชื่นชมเธออยู่ทางด้านหลัง และเมื่อเธอวาดรูปเสร็จ เขาก็เสนอตัวว่าต้องการรูปวาดฝีมือเธอ นั่นเป็นครั้งแรกที่มินดาขายรูปวาดฝีมือตัวเองได้ เขาให้ราคาที่มินดาเองก็ไม่อยากเชื่อ ศิลปินโนเนม อย่างเธอจะขายรูปวาดสีน้ำด้วยราคาที่สูงเกินคาด ‘1000ยูโร’
นั่นเป็นค่าแรงจากการขายภาพวาดฝีมือตัวเอง
จากนั้นศิลปินคนเดิมก็ชวนมินดาไปทำงานที่แกลลอรี่ของเขา
“คริสเตียนคะ ฉันต้องกลับประเทศของฉันแล้วค่ะ”
คริสเตียนขมวดคิ้ว เขาลดแว่นตาลงจ้องหน้าลูกศิษย์สาวจากต่างแดน ที่มีใจรักในศิลปะเหมือนเขา
“ทำไม?”
มินดาจิปาก เธอยื่นบัตรประชาชนของตัวเองให้คริสเตียนดู หนุ่มใหญ่รับมาถือไว้แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
“คำนำหน้าชื่อฉันเป็น Mrs. ไม่ใช่ Miss. ค่ะ”
คริสเตียนย่นหน้าผาก “เธอแต่งงานแล้วเหรอมินนี่?”
มินดายิ้มจางๆ สีหน้าพิกล “ฉันจะเอาเวลาตอนไหนไปหาสามีคะคริสเตียนคุณก็เห็น ฉันทำงานแทบไม่มีเวลานอน แบบนี้ผู้ชายที่ไหนจะมาสนใจฉัน”
“แล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้”
มินดาไหวไหล่ “ไม่รู้สิคะ คนที่นั่นทำอะไรกับคำนำหน้าชื่อฉัน พวกเขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่”
“คนที่นั่น?”
“ครอบครัวฉันเองค่ะ ไม่พ่อก็แม่เลี้ยง คงมีใครสักคนเล่นตุกติกกับฉันอยู่”
“พวกท่านอาจต้องการให้คุณกลับ” คริสเตียนเดา
“คงแบบนั้นแหละคะ แต่ไม่เห็นต้องเล่นแรงแบบนี้เลยนี่คะ แล้วแบบนี้จะมีผู้ชายคนไหนเชื่อละคะว่าฉันโสด” มินดาบ่นอุบอิบ
คริสเตียนอมยิ้ม “ไหนบอกไม่มีเวลามองผู้ชาย”
“แหม ฉันยังสาวนะคะ มันต้องมีบ้าง”
“ผู้ชายที่นี่ไม่น่าใช่สเปกผู้ชายที่คุณชอบก็ได้ คุณอยู่มากี่ปีแล้วนะ ไม่เห็นมีแฟนสักที” คริสเตียนท้วง
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"