หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ" เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"
ที่ห้องสูทของโรงแรม แสงไฟสลัว ๆ คลุมเครือ
เวินหมั้นกำลังจูบกับชายแปลกหน้าที่หน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งอย่างโซซัดโซเซ
คืนนี้กู้ฉางชิงแฟนเก่าของเธอประกาศหมั้น เธอจึงมาดื่มที่บาร์จนเมาหนักมาก ด้วยความยั่วยุจากผู้ชายและฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เวินหมั้นจึงตามผู้ชายคนนี้มาที่นี่
ในเมื่อกู้ฉางชิงยังสามารถเพิกเฉยต่อความสัมพันธ์สี่ปี แล้วก็ไปเกาะลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยและทอดทิ้งเธอไปได้อย่างนี้แล้ว
งั้นเธอก็สามารถที่จะทำอะไรตามอำเภอใจได้เช่นกัน
ขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะมีอะไรกันนั้น......
เวินหมั้นซบไปที่หัวไหล่ของชายคนนั้น ลืมทุกสิ่งรอบตัวไป แล้วก็พึมพำชื่อของคน ๆ นั้นออกมาเหมือนแมวน้อยตัวหนึ่ง“กู้ฉางชิง!”
การกระทำที่กำลังใกล้ชิดกันทั้งหมดสิ้นสุดลงอย่างกะทันหัน
มีเสียงเบา ๆ ดังขึ้น แล้วแสงไฟก็สว่างขึ้นในทันที......
แสงที่ส่องสว่างทำให้เธอมองเห็นใบหน้าของชายคนนั้นได้อย่างชัดเจน
เขาคือโฮ่วซ่าวถิง หัวหน้าทนายความคนสำคัญในประเทศ ซึ่งก็เป็นคนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นท่านพญายมในแวดวงกฎหมายนั่นเอง เขามีทรัพย์สินมากมายนับไม่ถ้วนในชื่อของเขา ถือได้เป็นผู้ชายหัวกะทิตัวจริงอย่างไม่มีผิด
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เขามีตัวตนที่น่าเหลือเชื่ออย่างมาก ซึ่งเขาคือพี่เขยของกู้ฉางชิง ผู้ชายสารเลวที่คบซ้อนคนนั้น
จู่ ๆ เวินหมั้นก็สร่างเมาขึ้นมาทันที
เธอหลับตาลงเบา ๆ เยี่ยมจริง ๆ เลย! เธอเกือบมีเซ็กส์กับพี่ชายของอดีตมารหัวใจแล้ว!
โฮ่วซ่าวถิงปล่อยตัวเธอออก
เขาพิงกำแพง ก้มหน้าลงแล้วก็จุดบุหรี่มวนหนึ่งสูบพร้อมกับกวาดสายตามองเธอตั้งแต่หัวจวดเท้าอยู่เป็นเวลานาน แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าขี้เล่นว่า “น่าสนใจจริง ๆ เลย..... คุณเวิน”
เขาปัดขี้บุหรี่ทิ้ง แล้วก็ถามขึ้นมาอย่างชิว ๆ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า “ตอนจูบกับผมคิดอะไรอยู่เหรอ? อยากนอนกับผมแล้วไปทำให้กู้ฉางชิงขุ่นเคืองใจเหรอ?”
เห็นได้ชัดเลยว่าโฮ่วซ่าวถิงก็จำเธอได้แล้วเช่นกัน
เวินหมั้นที่คิดจะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักจึงไม่สามารถที่จะทำได้แล้ว
โฮ่วซ่าวถิงมีชื่อเสียงมาก ถ้าเธอบอกว่าเธอไม่รู้จักเขา คงจะดูปลอมมากเลยล่ะ แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอจะจำเขาไม่ได้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็ตาม
แถมเธอยังรู้ดีด้วยว่าเธอไม่สามารถที่จะไปทำให้คนใหญ่คนโตแบบเขาไม่พอใจได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ก้มหน้าและขอโทษเขาไป “ฉันขอโทษค่ะคุณโฮ่ว ฉันดื่มมากเกินไปหน่อย”
โฮ่วซ่าวถิงไม่ได้ทำให้เธอต้องลำบากอะไร หลังจากสูบบุหรี่หมดหนึ่งมวนแล้ว เขาก็ยืนตัวตรง แล้วก็โยนเสื้อคลุมตัวหนึ่งให้เธอ “คลุมไว้ซะ เดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง”
เวินหมั้นก็ไม่ได้ทำตัวเสแสร้งดัดจริตแต่อย่างใด พูดขอบคุณเขาออกมาอย่างแผ่วเบา
รถที่โฮ่วซ่าวถิงขับคือเบนท์ลีย์ คอนติเนนทัล ระหว่างทางพวกเขาสองคนไม่มีใครพูดอะไรกันเลย
เวินหมั้นมีแต่มองไปที่เขาบ้างเป็นครั้งคราว
พอมองจากด้านข้างแล้ว ใบหน้าของโฮ่วซ่าวถิงดูสมบูรณ์แบบมาก โครงหน้าของเขาชัดเจนคมคาย เสื้อเชิ้ตที่เขาใส่อยู่แม้ว่าจะไม่รู้ว่าเป็นแบรนด์อะไร แต่เธอก็มองออกว่าต้องมีราคาที่แพงมากแน่ ๆ
เวินหมั้นเดาว่า ผู้ชายแบบนี้คงจะไม่มีทางขาดผู้หญิงเลยหรอก
เมื่อมาถึงแล้วเขาก็จอดรถ โฮ่วซ่าวถิหันไปด้านข้าง สายตาของเขาจ้องมองไปที่ขาที่เรียวยาวและขาวกระจ่างใสของเธออยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หยิบนามบัตรจากตู้เก็บของด้านหน้าออกมา แล้วก็ยื่นให้เวินหมั้นไป
เรื่องระหว่างชายหญิงอะไรแบบนี้ เพียงแค่คิดแวบเดียวก็สามารถที่จะเข้าใจได้ในทันทีแล้ว
เวินหมั้นไม่คาดคิดเลยว่า หลังจากที่ตัวตนของเธอเปิดเผยแล้ว เขาก็ยังอยากจะมีความสัมพันธ์กับเธออยู่อีก
แม้ว่าโฮ่วซ่าวถิงจะเป็นคนที่มีเสน่ห์เหลือล้น แล้วก็คงจะเป็นประสบการณ์ที่ดีที่ได้มีความสัมพันธ์กับเขา แต่พอนึกถึงตัวตนของเขา หนังศีรษะของเวินหมั้นก็ชาไปหมด หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ปฏิเสธออกไปว่า “ทนายโฮ่วคะ เราอย่าติดต่อกันอีกเลยดีกว่านะคะ”
โฮ่วซ่าวถิงก็ไม่ได้ถือสาอะไรมาก
เวินหมั้นเป็นคนที่สวยมากก็จริง แต่เขาก็ไม่มีทางจะไปขืนใจคนอื่นแน่นอน
เขาเก็บนามบัตรของเขาไป แล้วก็พยักหน้าอย่างสงบเสงี่ยมพลางพูดว่า “ผู้หญิงแบบคุณ เหมาะสมที่จะเป็นผู้หญิงที่ดีจริง ๆ”
เวินหมั้นรู้สึกเขินอายเล็กน้อย แต่แล้วโฮ่วซ่าวถิงกลับลงจากรถมาเปิดประตูให้เธออย่างเป็นสุภาพบุรุษมาก ราวกับว่าเหตุการณ์ที่แสนโรแมนติกของค่ำคืนนี้ไม่เคยเกิดขึ้นอย่างไรอย่างนั้น
แล้วรถเบนท์ลีย์ คอนติเนนทัลสีทองก็ค่อย ๆ เคลื่อนออกไป
ลมกระโชกแรงยามค่ำคืนพัดผ่านไป เวินหมั้นรู้สึกหนาวสะท้านไปทั่วทั้งร่างกาย จากนั้นเธอก็ตระหนักขึ้นมาได้ว่าเธอลืมคืนเสื้อคลุมให้เขา
ในขณะที่เธอกำลังลังเลว่าจะต้องตามไปไหม โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นมา
เป็นน้าหร่วนที่โทรเข้ามา น้ำเสียงของน้าหร่วนดูร้อนใจแถมยังติดเสียงร้องไห้ไปด้วยอีก “เวินหมั้น เธอรีบกลับมาเร็ว ๆ เลยนะ ที่บ้านเกิดเรื่องขึ้นแล้ว!”
เวินหมั้นรีบถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วน้าหร่วนกลับไม่สามารถอธิบายในทางโทรศัพท์ได้อย่างชัดเจน บอกแค่ว่าให้เธอรีบกลับบ้านโดยเร็วที่สุดเท่านั้น
ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ -- เมื่อเขาต้องการ -- มายผู้ที่ไม่เคยปฎิเสธยามเมื่อคุณอาหนุ่มต้องการ ซึ่งเธอไม่ปฎิเสธเขาอยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะทำไปทำไม เสแสร้งแกล้งเล่นตัวทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้ค้นหาอีกต่อไปแล้ว ทำได้เพียงร่วมมือกับเขาอย่างเร้าร้อนในทุกที่ทุกเวลา ‘เมื่อเขาต้องการ’ -- ชนท้องน้องสาว -- หากน้องสาวที่ผมหวังจะท้องชนกัน กำลังจะมีความรักกับผู้ชายคนอื่น...คุณจะทำอย่างไร? -- ค่าคุ้มครองมาเฟีย -- กานต์ จะว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มก็ได้ ชายหนุ่มวัยขบเผาะก็ไม่ผิด เมื่อเขากลายเป็นค่าตอบแทนชดเชยการล้างแค้น อันแสนเร้าใจ ให้กับ คุณเชอร์รี่ พี่สาวที่มักจะปรากฎตัวในชุดรัดรูปอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง ต่อหน้าเขา... เอือก!...เสียงลูกกระเดือกขยับเมื่อกานต์พยายามกลืนน้ำลายไม่ให้ไหลออกมา -- ผู้ชายแพร่พันธุ์ -- “หากภรรยาที่แต่งงานกันมาได้ 5 ปี บอกกับคุณว่า จะให้คุณทำกับผู้หญิงอื่น เพื่อมีลูกให้กับเธอ...คุณจะทำอย่างไร?
เมื่อเซิ่งหนิงเตรียมจะบอกฮั่วหลิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ ทว่ากลับพบเขาช่วยพยุงผู้หญิงอีกคนลงจากรถอย่างเอาใจใส่... เคยคิดว่าตนเองอยู่เคียงข้างฮั่วหลิ่นคอยดูแลเขามาสามปี สักวันหนึ่งเขาจะมาสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา แต่สุดท้ายเป็นตนเองที่คิดเองเออเองไปฝ่ายเดียว เซิ่งหนิงตายใจแล้วจากไป สามปีต่อมา ข้างกายของเธมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง และฮั่วหลิ่นเสียใจมาก เจาพูดด้วยความโศกเศร้า "เซิ่งหนิง เรามาแต่งงานกันเถอะ" เซิ่งหนิงยิ้มอย่างเฉยเมย "ขออภัยนะคุณฮั่ว ฉันมีคู่หมั้นแล้ว"