มาซาโยชิ พนักงานบริษัทธรรมดาคนหนึ่ง จู่ๆ วันหนึ่งถูกเพื่อนสนิทหักหลัง เขาจึงตัดสินใจกลับสู่ด้านมืดของตัวเองเพื่อรอวันล้างแค้น!
เด็กชายนั่งกอดเข่าอยู่ในมุมมืดของห้องที่ทั้งอับและชื้น
ร่างกายซูบผอม ริมฝีปากซีด ผมเผ้ารุงรัง เสื้อผ้าที่ใส่ก็ขาดลุ่ยเต็มไปด้วยรอยสกปรก ทั่วทั้งตัวมีแต่รอยเฆี่ยนตี
วันนี้เสียงทะเลาะกันของคู่สามีภรรยาก็ยังคงดังทะลุกำแพงห้องเข้ามาอีกเช่นเคย
“นี่แกเอาเงินฉันไปเล่นพนันอีกแล้วใช่ไหม!?”
เสียงฝ่ายภรรยาดังขึ้นด้วยความโมโห
“หุบปากไปอีแก่! ฉันจะเอาเงินไปทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน!”
ฝ่ายสามีเองก็พูดด้วยน้ำเสียงแรงรุนแรงไม่ต่างกัน
“แต่นั่นมันเงินฉันนะ! เอาคืนมาเดี๋ยวนี้ไอ้ชั่ว!”
พูดจบภรรยาก็เข้าไปใช้มือดึงเสื้อของสามีเพื่อหยิบเงินที่ใส่อยู่ในกระเป๋าข้าง ทว่า—สามีก็ไม่ยอมง่ายๆ จึงได้ใช้ฝ่ามือตบเข้าไปที่ใบหน้าของภรรยาเสียงดังแล้วเตะร่างของภรรยาจนกระเด็นไปชิดกำแพง
“แค่ก แค่ก”
ภรรยาไอออกมาอย่างเจ็บปวดพลางใช้มือกดที่ท้องของตัวเองเอาไว้
ทว่า—ผลจากการถูกกระทำเมื่อครู่ทำให้เสื้อผ้าของฝ่ายภรรยาอยู่ในสภาพหลุดลุ่ยเผยให้เห็นเนินอกอันอวบอิ่ม
เมื่อเห็นเช่นนั้นทางสามีก็เข้าไปดึงเสื้อผ้าของภรรยาออกแล้วทำการสอดใส่แท่งของตัวเองเข้าไปในร่องของภรรยาด้วยความหื่นกระหายโดยไม่สนเลยว่าภรรยาของตนจะยินยอมหรือไม่
“อ๊า!...ยะ...หยุดนะ!..อ๊า...”
ภรรยาครางเสียงหลงออกมา แม้จะพยายามผลักสามีของตัวเองออกไป แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงได้
“อ๊า...บอกให้...หยุดไง...ไอ้เวรนี่!”
จากการที่ถูกใช้ความรุนแรงก่อนหน้า ทำให้ภรรยาไม่เหลือแม้แต่แรงที่จะผลักสามี เธอจึงได้แต่พูดขอให้เขาหยุดการกระทำอันป่าเถื่อนนี้
“จะเสร็จแล้ว!”
สามีตะโกนแล้วโยกสะโพกรั่วขึ้น
“อ๊า...ยะ...อย่าแตกใน—”
ทว่ายังไม่สิ้นสุดคำพูดของภรรยา ฝ่ายสามีก็หลั่งน้ำของตัวเองเข้าไปข้างในของตัวภรรยาอย่างเต็มที่
“ฮึก...ฮึก...ไอ้เวร! ก็บอกแล้วไงว่าอย่าแตกในน่ะ!”
ภรรยาพูดขึ้นพลางร้องไห้ไปด้วย พอสงบสติได้ก็ลุกขึ้นไปหยิบกระดาษชำระมาทำความสะอาดบริเวณด้านล่างของตัวเองซึ่งมีน้ำสีขาวไหลออกมา
ส่วนทางสามีที่เสร็จสมอารมณ์แล้วก็ใส่เสื้อผ้าอย่างอารมณ์ดีแล้วพูดตอบกลับด้วยน้ำเสียงสดใส
“ทำไงได้ ก็มันเสียวเกินไปนี่ อีกอย่างเธอเองก็ชอบแบบนี้มากกว่าไม่ใช่เหรอ?”
“หุบปากแล้วออกไปซะ!”
ภรรยาขว้างขวดน้ำพลาสติกที่หมดแล้วใส่ ทำให้สามีเดินออกไปด้วยท่าทีที่ไม่เต็มใจนัก
เมื่อใส่เสื้อผ้าเสร็จ ภรรยาก็เดินเข้าไปในห้องที่อยู่ติดกับห้องของตัวเอง พอเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบกับเด็กชายที่นั่งคุดคู้อยู่มุมห้องโดยเอามือปิดหูทั้งสองข้างของตัวเองไว้
เมื่อเห็นเช่นนั้นภรรยาก็เดินเข้าไปตบตีเด็กอย่างรุนแรงเพื่อระบายอารมณ์ที่ตัวเองโดนสามีกระทำมาใส่เด็กชายที่ไม่มีทางสู้พร้อมพูดถ้อยคำทำร้ายจิตใจ
“ไอ้เด็กเวร! ทำไมได้ยินแล้วไม่มาช่วย! ฉันไม่น่าให้เด็กอย่างแกเกิดมาเลย! ไม่งั้นชีวิตฉันคงไม่ป่นปี้แบบนี้หรอก! ทั้งหมดเป็นเพราะแกคนเดียว!”
พอระบายเสร็จภรรยาก็เดินออกจากห้องของเด็กชายไปโดยปล่อยให้เด็กชายนอนคุดตัวด้วยความเจ็บปวดทรมาน
เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
เรื่องราวการผจญภัยของอดีตสายลับนักฆ่า ที่ทะลุมิติมาเป็นแม่ผู้ชั่วร้าย ทั้งยังต้องร่วมเดินทางกับเด็กน้อยผู้แสนใสซื่อในโลกที่ผู้คนใช้พลังลมปราณ อันตรายมีทั่วทุกหนแห่ง แล้วพวกเขาจะเอาชีวิตรอดได้หรือไม่?!
เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"
จางลี่สตรีเกิดมาพร้อมกับความเกลียดชัง บิดามารดาไม่รัก พี่สาวรังเกียจ รอบด้านทำร้ายร่างกาย ชาติภพนี้นางถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายจนตาย เมื่อเกิดพบชาติใหม่อีกครั้ง นางก็ขอตอบแทบพวกเขาอย่างสาสม อย่าคิดว่าชาติภพนี้พวกเขาจะได้อยู่สุขสบาย นางในชาตินี้จะถนอมพวกเขาเป็นอย่างดี “ข้าไม่ใช่คนดี ท่านอย่าได้หวังว่าข้าจะดีเหมือนคนอื่น หากท่านปรารถนา พบสตรีที่ดีก็เชิญไปหาที่อื่น” บุรุษปริศนาที่ติดตามนางจะเลือกเส้นทางไหน แล้วนางจะตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นเช่นไร รอพวกเขาหาคำตอบ แต่บอกได้เลยว่านางหาได้ใจดีเหมือนชาติที่แล้วไม่ “ข้าเตือนท่านแล้ว ว่าอย่าได้หวังว่าข้าจะเป็นคนดี”
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้