ผมเอิงก็แค่อ่านนิยายวายจีนโบราณข้ามวันข้ามคืนเองนะทำไมผมถึงต้องมาตายเพราะแค่อ่านนิยายด้วยล่ะครับแถมยังมาเกิดใหม่ในร่างที่เป็นเกออวบอ้วนตุ้ยนุ้ยแต่หน้าสวยเป็นบ้ายังไม่พอนะยังพ่วงตำแหน่งฮูหยินท่านแม่ทัพ
"โถ่เอ้ยอะไรว่ะผัวฮูหยินทำไมมันโง่อย่างนี้เนี้ยโง่ได้โง่ดี!!!!"สวัสดีครับผมเอิงหรือนายเอิงเอยผู้ชายที่กำลังสบถกับนิยายวายจีนโบราณอยู่ครับที่"ท่านแม่ทัพ"ผู้เป็นสามีเชื่อคำว่าร้ายของพวกอนุที่บอกว่า"เว่ยฮูหยิน"วางยาพิษผู้เป็นสามี!!ผมล่ะเป็นเครียดเชื่อได้ยังไงก็ไม่รู้หรือเพราะว่าฮูหยินมีหน้าตาอัปลักษณ์รูปร่างอวบอ้วนเลยใจง่ายเชื่อคำอนุพวกนั้นถ้าผมเป็นเว่ยฮูหยินนะผมจะขออย่าแล้วหาผัวใหม่เลยถึงจะทำไม่ได้ก็เถอะ5555ผมติดนิยายแนวจีนโบราณไม่ว่าจะเป็นชายหญิงหรือชายชายผมก็ชอบมากๆเลยล่ะครับเรื่องไหนๆผมก็อ่านก็ชอบไปหมดโดยเฉพาะเนื้อเรื่องที่เป็นชายชายมันฟินม๊ากมากอ่านจนข้ามวันข้ามคืนคืนนี้ก็คืนที่5แล้วล่ะครับท
ี่ผมอ่านเรื่องนี้มาจนแม่ต้องขึ้นมาตามมาด่าให้ลงไปกินข้าวไม่งั้นผมต้องอดตายแน่ๆเลยล่ะครับ5555พูดปุ๊บก็มาปับเลย
"เอิงทำไมแม่เรียกเเล้วไม่ตอบแม่ล่ะเอิงมัวแต่อ่านอยู่นั้นแหละนิยายหน่ะแม่เป็นห่วงรู้ไหมเอิงอ่านเป็นเวลาซิลูกมันอ่านเมื่อไหร่ก็ได้แต่เอิงต้องกินและนอนให้เป็นเวลาเข้าใจไหม"โอ้โฮ้แม่ผมพูดมาซ่ะยาวเยียดเลยแต่แก่ก็พูดด้วยความเป็นห่วงแหละครับ
"ครับแม่ครับเอิงรู้แล้วครับก็เอิงติดนี่ครับอีกอย่างมันก็กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลยครับแม่"ผมพูดกับแม่แม่ก็พยักหน้าแบบปลงๆส่งให้ผม55555
"จ้าพ่อลูกมหาจำเริญพ่อลูกคนดีของแม่ที่แม่พูดเพราะแม่รักแม่ห่วงเอิงนะครับ"แม่ผมครับแม่ผมพูดซ่ะซึ้งเต็มบ้านเลยตึ้งโป๊ก
"ครับแม่เอิงก็รักแม่ครับผม"ผมตอบแม่กลับไปแม่ก็ยิ้มแล้วก็ลูบหัวผมเชิงเอ็นดู
"ครับงั้นเราไปกินข้าวกันนะครับ"แล้วเราสองคนก็ลงมากินข้าวกันข้างล่างครับ
"อ้าวเอิงคุณมาแล้วหรอกว่าจะมาได้แต่ล่ะทีนะพ่อเห็นแม่เรียกจนคอจะแตกอยู่แล้ว"พ่อผมพูดออกมาพร้อมแซวนิหน่อยแฮะๆ
"เอาหน่าพ่ออย่าแซวพี่เอิงเยอะขอให้เขาหน่อยช่วงนี้นิยายกำลังมันส์"คนนี้ก็น้องชายผมครับพูดเหมือนจะเข้าข้างนะแต่เปล่าหรอกครับมันแซวมากกว่า55555
"เอาหน่าครับทุกคนยังไงเอิงก็มากินข้าวแล้วนี่ไงครับอย่าแซวเยอะเดี๋ยวแก้มแดงนะ5555"จบท้ายด้วยผมที่พูดออกไปก่อนทุกคนจะหัวเราะแล้วลงมือทานข้าวกันอย่างมีความสุข😊😊😊😊
ทานเสร็จเราก็นั่งคุยกันนิดหน่อยจนถึงห้าทุ่มนุ้นแหละครับพ่อกับแม่ถึงปล่อยให้ผมกับน้องไปนอนได้แต่ผมรู้สึกว่าวันนี้มันมีความสุขแบบมากผิดปกติจนผมใจหายไม่ได้ตอนคุยกันทุกคนบอกรักผมกันหมดไม่รู้ทำไมอยู่ๆถึงได้บอกผมพร้อมแววตาเป็นห่วงและคิดถึงเหมือนเราจะไม่ได้เจอกันอีกยังไงยังงั้นแหละครับแต่ก็ต้องทำใจไม่ถามเพราะถามแล้วท่านไม่ตอบครับได้แต่ส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจมาให้ผมก็เลยไม่เซาซี้อีกเลยขึ้นห้องซ่ะเลย
"ฝันดีนะเอิงแม่รักลูกนะครับถึงห้องก็นอนซ่ะนะลูกอย่าแอบอ่านนิยายอีกล่ะ"หน่ะบอกรักอีกแล้วมันน่าสงสัยนะครับ
"พ่อก็รักเอิงนะเชื่อแม่เขานะลูก"พ่อก็อีกคนมันต้องมีอะไรแน่ๆเลยครับผมว่า
"ครับๆผมก็รักพ่อกับแม่นะครับฝันดีครับแกด้วยไอ้น้องชาย"ผมก็บอกท่านกับน้องกลับไปครับ5555ขอหน่อยๆไหนๆท่านก็บอกรักผมแล้ว
"ครับพี่รักเหมือนกันครับไปล่ะฝันดีครับทุกคน"พูดเสร็จก็เข้ามากอดผมแล้วก็ขึ้นห้องไปเลยเนี้ย!!มันแปลกปกติมันเคยกอดผมซ่ะที่ไหนกัน!!
"ไปๆเอิงไปนอนเถอะแล้วอย่าแอบอ่านนะนิยายนะ"แม่ย้ำครับ555
"ครับๆเดี๋ยวจะรีบนอนเลยครับ"รับปากแม่เสร็จก็ขึ้นห้องทันทีครับ
"เฮ้ออ่านถึงไหนแล้วนะอ้อ!ถึงตอนที่พวกอนุใส่ร้ายเว่ยฮูหยินนี่ขออ่านต่อแล้วกันกำลังมันเลยเดี๋ยวค่อยนอนก็ได้นี่หน่า"แล้วผมก็อ่านต่อจนถึงเวลาเที่ยงคืนเป๊ะผมกำลังจะนอนจู่ๆผมก็หายใจไม่ออกมันทรมานมากเลยครับแล้วก็มีเสียงกระซิบที่ข้างหูผมว่า"อยู่แทนข้าทีพี่ชายของข้า"แล้วสติของผมก็ดับวูบไปพร้อมกับน้ำเสียงแห่งความเจ็บปวดนี้
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"