/0/18980/coverbig.jpg?v=beccc64d9ee28aef587c5a4078a8ba66)
แอรอน ชายหนุ่มร่างบางกำลังตั้งครรภ์ใกล้คลอดอยู่นั้น อยู่ดีๆก็มีซอมบี้มาโผล่อยู่หน้าบ้านเขา ซอมบี้ตนนั้นดูคุ้นๆ
เริ่มต้นด้วยโลกแห่งใหม่ เรียกว่าโลกแห่ง Omegaverse เป็นโลกที่ผู้ชายตั้งครรภ์ได้เป็นเรื่องปกติ โดยผู้ชายแบ่งเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มแรกเป็นอัลฟ่า ที่เป็นผู้ชายที่มีความเป็นผู้นำ มีพลังเหลือล้น ส่วนใหญ่จะทำงานเป็นหัวหน้าหรือทหาร ตำรวจซะมาก กลุ่มสองเป็นเบต้า พบได้ทั่วไป กลุ่มที่สามเป็นโอเมก้า ผู้ชายท้องได้ จะมีรูปร่างบอบบาง ใบหน้าสวยหวานกลุ่มนี้หายากเป็นพิเศษ ส่วนผู้หญิงจะมีเพศเดียว ตั้งครรภ์ได้ทุกคน ไม่มีการแบ่งเพศต่างๆเหมือนเพศชาย แต่ทว่าผู้หญิงจะมีจำนวนน้อยกว่าผู้ชายเท่าหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งอีกไม่นานเพศหญิงจะกลายเป็นเพศที่หายากยิ่งขึ้นไปอีก
แอรอนชายหนุ่มร่างบาง ใบหน้าสวยหวานที่ใครเห็นต่างก็หลงรัก เขาแต่งงานมาได้ 3 ปี ปีนี้เป็นปีที่เขากับสามีตกลงกันว่าจะมีลูกน้อยมาเป็นโซ่คล้องใจระหว่างทั้งสองคน ซึ่งแอรอนจัดเป็นหนึ่งในผู้ชายเพศโอเมก้าที่หายากพิเศษในโลกนี้ สามารถตั้งครรภ์ได้ สามีของเขา ชื่อ บรูค เป็นเพียงเบต้าธรรมดาคนหนึ่ง แต่เป็นคนที่แสนดีสำหรับเขาเสมอมา บรูคเป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลาย ความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มจากการเพื่อนสนิทจนไปสู่การเป็นคู่ชีวิต ทั้งคู่ช่วยการสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน มีบ้านหนึ่งหลัง รถหนึ่งคัน เป็นความผูกพันธ์ที่มีกันมายาวนานหลายสิบปี เพียงมองตาก็เข้าใจกันแล้ว
วันนี้เป็นวันที่เขาได้ไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจตั้งครรภ์ก่อนจะคลอดลูกน้อยอีกไม่กี่วันข้างหน้า ครั้งนี้แอรอนไปโรงพยาบาลคนเดียว เพราะบรูคไปทำงานแล้วติดประชุมที่สำคัญมาก ทำให้ลางานไปเป็นเพื่อนเขาไม่ได้ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ทุกเดือน บรูคมักจะลางานไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนเขาทุกครั้งเลย สามีของเขาจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นลูกน้อยผ่านการอัลตร้าซาวด์ ซึ่งเจ้าตัวน้อยรู้งานดี เวลาอัลตร้าซาวด์ทีไรต้องหันมาชูสองนิ้วให้พวกเขาเห็นตลอด คุณหมอที่ตรวจให้ยังชมว่าเด็กในครรภ์น่าจะเป็นเด็กอัจฉริยะเพราะมีความฉลาดเป็นอย่างมาก ทำให้เขาและบรูคดีใจมาก
“ที่รัก ดีใจจังครับ ลูกเราเป็นเด็กอัจฉริยะด้วยครับ” แอรอนบอกบรูค
“ผมก็ดีใจหมดครับ ขอแค่เขามาเกิดเป็นลูกเราก็พอแล้ว” พอบรูคพูดจบ ราวกับเด็กน้อยฟังรู้เรื่องก็ถีบท้องอย่างกระตือรือร้น ทำให้เขาจุกจนต้องนั่งพักก่อน
“ไม่แกล้งคุณแม่นะครับ เจ้าตัวน้อย ออกมาปะป๊าจะตีเลยนะ” บรูคพูดกับท้องเขา เจ้าเด็กน้อยเหมือนจะเข้าใจก็หยุดถีบแล้ว
ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน หลังจากตรวจทุกอย่างที่โรงพยาบาลเสร็จ เขาก็เรียกรถแท็กซี่กลับบ้านมานอนพักผ่อน ไม่รู้เป็นเพราะอะไร วันนี้เขารู้สึกเหนื่อยเพลียเป็นพิเศษ หรือว่าจะเป็นเพราะเขาไปโรงพยาบาลคนเดียว ทำทุกอย่างตั้งแต่ยื่นเอกสารจนหาหมอตรวจครรภ์ เขาก็เลยเหนื่อย อีกทั้งวันนี้ลูกน้อยเป็นอะไรก็ไม่รู้ ดิ้นในท้องเขามากเป็นพิเศษจนเขาต้องตื่นขึ้นมา
“ลูกจ้า แตะเบาๆลูก ออกมามะม้าจะให้ปะป๊าพาไปแตะฟุตบอลดีไหมครับ ถ้าชอบแตะแบบนี้” แอรอนลูบท้องกลมของตัวเองอย่างอ่อนโยน ราวกับสัมผัสได้ว่าแม่ตักเตือนแล้ว เด็กน้อยในท้องเลยดิ้นเบาลง
ช่วงที่เขาตื่นขึ้นมาก็เป็นช่วงพลบค่ำแล้ว แต่บรูคก็ยังไม่กลับมาสักที ปกติบรูคกลับมาบ้านตรงเวลา เมื่อกลับมาจะมาหอมแก้มเขาซ้ายขวาทุกครั้ง และทำอาหารเย็นเอาไว้ให้เขาได้ทาน หรือบางทีสองคนสามีภรรยาก็ทานอาหารเย็นด้วยกันอย่างมีความสุข
บรูคคือสามีที่แสนดีที่สุดในโลกสำหรับเขาเลย
แอรอนที่เห็นบรูคไม่กลับมาสักที ด้วยความห่วงใย เขาพยายามโทรหาบรูค แต่ไม่มีคนรับสายเลย เขาเลยโทรหาเลขาหน้าห้องของบรูคก็ไม่มีคนรับสาย ถ้าปกติเลขาหน้าห้องบรูคที่เขารู้จักมักจะรับสายเสมอ ไม่เคยมีครั้งไหนไม่รับเหมือนอย่างวันนี้มาก่อน โทรหาเพื่อนสนิทบรูคที่ทำงานที่เดียวก็ไม่มีคนรับสาย
แอรอนรู้สึกร้อนใจมาก โทรหาใครก็ไม่มีใครรับ ขณะที่เขากำลังจะออกจากบ้านไปหาบรูค ก็มีข้อความ SMS แจ้งเตือนจากรัฐบาลเข้ามาในมือถือ ข้อความมีดังต่อไปนี้
“ขณะนี้เกิดโรคระบาดร้ายแรง ขอให้ทุกคนอยู่แต่ในบ้านเท่านั้น ห้ามออกจากบ้านโดยเด็ดขาด ใครออกมาถือว่าทำผิดกฏหมายทันที มีโทษจำคุก 1 ปี ปรับไม่เกิน 100,000 บาท”
เมื่อแอรอนได้รับข้อความ SMS แจ้งเตือนแบบนี้ เขาเลยลองเดินไปเปิดทีวีเพื่อดูข่าว ก็เห็นภาพที่น่าสยดสยองเกิดขึ้น มนุษย์กัดมนุษย์ มนุษย์วิ่งไล่กัดกัน มีเลือดไหลเจิ่งนองเต็มท้องถนนไปหมด มนุษย์ที่นอนลงไปก็ลุกขึ้นมาอาละวาดกัดคนต่อไปเรื่อยๆ เป็นภาพที่เขาเคยเห็นแต่ในหนังวันสิ้นโลกหรือหนังซอมบี้ ไม่นึกว่าในชีวิตจริงเขาจะได้เห็นภาพแบบนี้
แอรอนเห็นภาพในข่าวทางทีวีก็ร้อนใจ อยากออกไปตามหาบรูคเอง แต่ตอนนี้เขากำลังท้องแก่ใกล้คลอดอีกไม่กี่วันแล้ว ถ้าเขาออกไปหาเองก็เดินทางไม่สะดวก ไม่รู้จะหลบเหล่าซอมบี้พวกนี้ไหวไหม แล้วลูกเขาจะเป็นอย่างไง ตอนนี้เขาคงต้องอยู่บ้าน ได้แต่รอบรูคกลับมา ส่งข้อความหาบรูคหลายสิบข้อความก็ไม่มีข้อความตอบกลับ หรือ เปิดอ่านข้อความใดๆ
แอรอนเริ่มร้องไห้ กังวลใจ เขาทำได้อย่างเดียวคือรอสามีของเขาเท่านั้น
ณ ป่าดงดิบในหมู่บ้านป่าลึก มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยิ้มสิ่งที่เกิดขึ้นกับโลกใบนี้ เขารอเวลานี้มานาน จะว่าเขาคนเดียวไม่ถูกต้องบอกว่าทั้งตระกูลรอเวลานี้มานานแล้ว ในที่สุดฝันก็เป็นจริงแล้ว เขาจะได้ครองโลกนี้
ขณะที่เขายืนคิดอย่างพึงพอใจกับเหตุการณ์ที่โลกกำลังวุ่นวายอยู่ ก็มีซอมบี้ตนหนึ่งที่กำลังจะวิ่งมาหาเขา แต่หยุดชะงักและเดินเลี่ยงไปอีกทางแทน ทำให้เขา
เห็นเหตุการณ์นี้ยิ่งหัวเราะด้วยความสะใจ
“ฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงในรุ่นข้า”
“ข้าจะได้ครองโลกแล้ว”
ผู้ชายคนนี้ไม่ได้สำนึกเลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้คนทั้งโลกเดือดร้อนแบบนี้ ใครจะตายจากไป ครอบครัวพลัดพรากจากกัน หรือบางเมืองของโลกก็ล้มสลายไปเลย เขาคิดถึงแต่ผลประโยชน์ของตัวเองเท่านั้น
ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ผลของกรรมทำงานอย่างเที่ยงธรรมเสมอ
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------