ไฟปรารถนา

บทนำ

ที่กระท่อมท้ายไร่เสียงหอบหายใจรวยรินสองแก้มอาบด้วยคราบน้ำตา เธอทำอะไรผิดถึงต้องมาพานกับเรื่องเลวร้ายไม่จบไม่สิ้น ใครก็ได้ช่วยบอกหน่อยเพียงฟ้าพึมพร่ำกับตัวเอง ร่างสวยเคยงามหมดจดตอนนี้ไม่มีแล้ว เสียงประตูผลักเข้าให้มา เพียงฟ้าดีดตัวซ่อนกายในเงามืด

“กระแดะ... ออกมา อย่าให้ฉันต้องลากตัว..ยังอีกอ อยากเจ็บตัวมากใช่ไหม ได้ จัดให้..” เขาพรวดพราดข้ามเตียงนอนกระชากแขนเล็ก เหวี่ยงหัวกระแทกขอบเตียงเลือดไหลอาบแก้ม เพียงฟ้ากระเถิบตัวหนีคนป่าเถื่อน เขาคือใครกันทำแบบนี้กับเธอต้องการอะไร เพียงฟ้าหยันตัวลุกขึ้นยืนถามคนบ้าตรงหน้า

“แกเป็นใคร ต้องการอะไรจากฉัน...” เพียงฟ้าแผดเสียงดังลั่นชายหนุ่มคือ ‘มเหมราช’ หรือใครต่อใครเรียกนายหัวสิง

“เธอไมจำเป็นต้องรู้ชื่อฉัน...มานี้สิเว้ย..กูเหลืออดกับเธอเต็มที ไปทำงาน.....”

“ไม่..!!!!!” เพียงฟ้าไปตามที่เขาบอก ชายหนุ่มจับกรามกระชากดูแผลเขากระตุกยิ้มเยาะสมเพช

“ไม่ตายง่ายๆ หลอกมานี้…อย่ามาสำอ่อย ไปทำงาน...” เขาฉุดลากตัวไปให้คนงาน บอกกับทุกคนถ้าเธอไม่ทำเขาจะยกให้คนงานหนุ่มๆ เพียงฟ้าหยิบฉวยจอบเดินลิ่วเข้าสวน ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน เธอซับลือดที่ไหลออกมามันย้อยเข้าตา ทำให้ดวงตาพร่ามัวมองอะไรไม่ค่อยชัด คนงานชายเข้ามาหาเกาะแกะ เธอปัดป้องดูเหมือนเขาไม่สน

“อย่าทำไหร่ฟ้าเลยนะ ปล่อยฟ้านะ...” เพียงฟ้าเอาน้ำเย็นเข้าลูบ พูดดีๆ กับเขา

“มาเป็นเมียพี่ดีกว่าน้อง...” เพียงฟ้ายืดยึดฉุดกระชากไม่อยากตามเขาไป เธอร้องขอความเมตตา ยิ่งออกแรงเขายิ่งใช้กำลังบังคับ ชายหนุ่มยืนมองเหยียดยิ้มสะใจ

“ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฟ้าด้วย...” เพียงฟ้าสั่งเสียงร้องขอให้คนช่วย แต่ไม่มีใครคิดช่วยเธอสักคน เพียงฟ้าถีบเข้าท้องน้อย ควานหาไม้ฟาดเข้าที่หัวแล้วลุกหนี เสื้อผ้าหลุดลุ่ยชายหนุ่มยืนขวางนัยน์แข็งกร้าว

“จะไปไหนฮึ..ให้ท่าใครอีกล่ะ ถึงมีสภาพอย่างนี้...” ชายหนุ่มเยาะเย้ยถางถ่าง เพียงฟ้าไม่ยินเสียงเขาแม้แต่คำเดียว หูหื้อตามืดลงเธอล้มลงต่อหน้าเขา

“เฮ้ย ลุกสิวะ... เธอๆ ตื่น อะไรอีกวะ..” เขาสถบรำคาญคนตัวเล็กที่นอนไม่ไหวติ่ง อุ้มพาตัวลงนอนในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ เขากระชากเสื้อที่แทบปิดอะไรไม่มิดพ้นกายสาว

“ดูสิว่าพรุ่งนี้ ตื่นมาเจอตัวเองนอนเปลือยกายล่อนจ้อน จะทำหน้ายังไง...” เขาอดใจรอถึงพรุ่งนี้ไม่ไว้ อยากจะเห็นสีหน้านังผู้หญิงเพศยา เขาตัดสินใจนอนข้างกายเธอ เพียงฟ้าตื่นมาในช่วงกลางดึก ควานหาความอบอุ่นจากคนข้างๆ แต่แล้วเธอถึงกับช็อคเมื่อมือเรียวเปิดไฟหัวเตียง

“ไอ้คนบ้าแกขมขื่นฉัน... ไอ้ชั่วไอ้เลวไอ้นรกแตก ขอให้แกไม่ตายดี ขอให้พี่สาวน้องแกและแม่แกโดนอย่างที่ฉันเจอ” ฝามือหนาฟาดเข้าหน้าหญิงสาวเต็มแรงเพียงฟ้าล้มกระแทกที่นอน

“แก... ไอ้สัตว์นรกแกทำร้ายผู้หญิงเพศเดียวกับแม่แกนะ...วันนี้ฉันขอสู้ตาย” เพียงฟ้าตุบตีข่วนหน้าเขา ชายหนุ่มจับแขนตรึงกับหัวดึงเข็มขัดมัดแขน คร่อมตัวจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกให้หมด

“เธอท้าฉันเอง...วันนี้เธอได้ฉันเป็นผัวสมใจแน่” เพียงฟ้ากรีดร้องโอดโอยเสียงหวน ดิ้นรนให้เขาปลด ปล่อยน้ำตาหลั่งไหลมาไม่ขาด

“นายมันไม่ใช่คน...” เพียงฟ้าด่าทอชายหนุ่มเมื่อหมดหนทางหนี มือหนาบีบเคล้นสองเต้างามคลั่งแค้น ใบหน้าหวานแหย่เกเจ็บอยากเกินบรรยาย เลื่อนมือคล้อยต่ำมาร่องขาแยกขาที่หนีบไว้ออก ล้วงลึกสัมผัสกลีบกุหลาบตูม แหย่นิ้วรูดขึ้นลงตามอารมณ์ดิบ คนตัวเล็กบิดกายหลบหนีแรงมือ

“อะ... อย่าทะ... ทำอะไรฉันอีกเลย ขอร้องปล่อยฉันไปเถอะ...” ปากเรียวบางโดนเขาจกจูบอันแสนร้อนเร้า ซุกไซ้เรื่อยต่ำซอกคอระหงต่ำลงมาสองเต้าชูชัน ตวัดปลายลิ้นร้อนฉ่า ขบกัดจมเขี้ยวคนตังเล็กร้อง

“เจ็บ...ปล่อยสิปล่อยไอ้หน้าตัวเมีย...” เขายิ่งกดคมเขี้ยวลงระบายความโกรธแค้นลงผิวเนียน ยามเขาเลื่อนผ่านเอ็นสวาทตึงผงาดจดจ่อหาร่องสวาท

“ปล่อยอื้อ... แกมันชาติหมา...เอามันออกไปเจ็บ....” เพียงฟ้าเจ็บราวกับร่างถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ชายหนุ่มแสะยิ้ม เขาคือคนแรกของเธออย่างนั้นสินะ

“ไม่ ทำมาที่ไหนถึงฟิตถึงรัดแน่นนี้..” น้ำเสียงเยาะหยันดูแคลนคนใต้ร่าง ดังก้องเข้าโสดประสาท ให้เธอรู้ว่าเธอไม่มีค่าอะไรใดๆ สำหรับเขาเลย ชายหนุ่แก้มัดแขนเล็กให้

“อยากทำไหร่ก็เชิญ สมใจนายแล้วนี้...” เพียงฟ้าไม่แรงจะต่อกรกับเขาอีก นอนนิ่งให้เขาตักตวงความสุข จนเขาสาแกใจ น้ำสวาทไหลเอ่อล้น ปนคราบเลือดสีสดติดผ้าปูที่นอนเปรอะเปื้อน หญิงสาวใช้จังหวะที่เขาสมปรารถ ยันเข้าท้องน้อยรีบเบียงตัวหลบวิ่งหนีไม่ทันเ ขากระชากจิกผมลากตัวเหวี่ยงลงพื้น เพียงฟ้าล้มกลิ้งเธอคลานหาเกราะกำพังกาย

“จะไปไหนจ๊ะเมียจ๋า... มามะ มาสนุกกันก่อน...” เขาย่างเท้าเข้าหาลากข้อเท้ามาใต้ร่าง เพียงฟ้าพนมมือไหว้ขอความเห็นใจ

“อย่าทำอะไรฉันอีกเลยนะ.... ฉันขอร้อง” น้ำหูน้ำตาไหลอาบ ชายหนุ่มจับกรามบีบ กระซิบเสียงแหบแห้งน่าสะพรึง

“ไม่...!!!!!”

เขามองเรือนร่างเขียวช้ำเป็นจ้ำๆ เหยียดยิ้ม

“ไม่อยากให้ฉันพาตัวไปให้คนงานก็ ยอมให้ฉันเอาซะ...ว่าไงละ.. ง่ายๆ อ้าขาเวลาฉันต้องการ...” เขากระชากท้ายทอยรั้งถาม

“ฉันถามไม่ยินหรือไง....พูดสิวะ” เขาพ่นลมหายใจร้อนๆ รดหน้าผากกลมกลึง มือเรียวไม่มีแรงเหลือปัดป้องจมูกโด่ง สูดดมพวงแก้มเลียดูดเรื่อยลงตามเนินเนื้อร่องนมอวบขย้ำนวดคลึง ร่างบางเผลอครางด้วยความเจ็บปนสยิว

“อะ อื้อ....” เธอกัดปากกลั้นเสียงร้องไม่มันเล็ดรอดให้เขาได้ยิน ยามที่กระแทกเอ็นร้อน มือเรียวจิกเนื้อหนาๆ เขาปากพร่ำบอกให้หยุดแต่ร่างกายมันไม่ยอมฟัง

“อะไรกัน บอกให้หยุดแต่ร่างกายเธอตอบสนองฉันดีจริงๆ” ชายหนุ่มหยามเหยียดด้วยคำพูด และการกระทำอันโหดร้ายราวกับไม่ใช่คน

“ตอดดีแหะ... ใช่ได้นี้... ซี้ดส์....” หญิงสาวอยากให้คืนนี้มันผ่านไปเร็วๆ เธอเจ็บปวดทั้งกายและใจ ที่โดนผู้ชายสารเลวมันทำข่มเห่ง แล้วยังต้องปรนเปรอให้มันอีกเมื่อไหร่จะยุติ

“นี้เธอตื่นได้แล้ว...” เขาเขย่าแขนปลุกให้ตื่น เขาลุกจากไปปล่อยเธอทิ้งไว้กลางห้องแคบๆ เพียงฟ้าตื่นมาอีกที่พบตัวเองนอนเปลือยกาย ข้อเท้ามีโซ่ล่ามไว้กระเถิบตัวถดตัวกอดเข่าร้องไห้โฮ ชายหนุ่มผลักประตูเข้ามา กวาดตามองหา เขาเอี้ยวตัวมองตามมุมห้องมืดๆ เขาเอ่ยทัก